قاب‌هایی ماندگار از مقاومت زنان مسلمان / مادرانی که پیام استقامت سر می‌دهند

به گزارش خبرنگار ایمنا، می‌توان گفت یکی از زیباترین واژه‌های آفرینش است، مؤثرترین عامل تربیت نسل، محافظ سلامت جسم و روح و روان همسر و فرزند، فرزندی که جامعه را خواهد ساخت؛ بله، حرف از زن است او که هیچ ویرانی زمین‌گیرش نمی‌کند، او که بعد از هر ویرانی به رویش ایمان دارد و از نو ساختن را خوب بلد است، او که از دیرباز تاکنون فرهنگ‌ساز بوده و هست، او که امید را در دل اهل خانه زنده نگاه می‌دارد، او که یک خانواده را مدیریت می‌کند، او که تربیت یک نسل را عهده‌دار است، او که به طلوع و دمیدن آفتاب ایمان دارد، او که با وجود است و معلم زندگی، واژه‌ها زمانی که از او سخن می‌گویند چندان به زحمت نمی‌افتند، چراکه او و وجودش، روان و جاری است، از زخم نمی‌ترسد، از ویرانی باکی به دل راه نمی‌دهد، از بمب هراسی ندارد، او خوب بلد است خرابه‌های تنش را چطور آباد کند، او هرگز نمی‌ترسد و تاریخ گواه است، گواه حضور زنان مثال‌زدنی، خداوند بانوی بزرگ آسیه را به خاطر تأثیر نگرفتن از شرایط و محیط فاسد پیرامونش و راسخ بودن در ایمان مورد توجه قرار می‌دهد، و حضرت زهرا (س)، این نور محض را انتخاب می‌کند که نام مطهرش در جمع بیعت‌کنندگان و در صف اصحاب حضرت محمد مصطفی (ص)، جایگاه ویژه‌ای داشته باشد و عاشورا و حادثه عظیم عاشورا که جان تازه‌ای به دین خدا دمید، پر از رشادت‌های شیرزنی است که تا پای جان، پای حق ایستادند.

کربلا در کنار نام زینب (س) جان گرفت، او که پیام عاشورا را با مجاهدت‌هایش با ایستادن‌هایش و با واژه‌هایش به گوش جهان و جهانیان رساند، این رشادت‌ها ادامه‌دار شد و ادامه هم خواهد داشت.

زنانی که یک‌تنه روبه‌روی بعثی‌ها ایستادند

دیروز در هشت سال جنگ تحمیلی، زنان ایران‌زمین در زمینه‌های مختلف کنار مردان کار را پیش بردند و گاهی به درجه شهادت و جانبازی هم رسیدند، زنان و مادرانی که در پشت جبهه مواد غذایی تأمین کردند، لباس دوختند، خدمات درمانی در بیمارستان‌های صحرایی ارائه دادند و پرستار شدند، چه شیرزنانی که در شهرهای مرزی نتوانستند از خانه و کاشانه‌شان بگذرند و سلاح در دست گرفتند و یک تنه روبه‌روی بعثی‌ها ایستادند، مبارزاتی که نتیجه‌اش پیروزی جبهه اسلامی ایران شد به بهای خون شهیدان که تعدادی از همین شهدا، خود بانوان شجاع و مجاهد بودند، مادرانی که جگرگوشه‌شان را با روحیه شهادت‌طلبی برای حفظ و حراست از وطن تربیت کرده بودند، این نقش زنان در طول هشت سال جنگ تحمیلی چنان پررنگ بود که حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: «سلام خدای تبارک و تعالی به قلب ایران، بانوان آنها و مردان آنها، شما بانوان شجاع دوشادوش مردان پیروزی را برای اسلام بیمه کردید.

زنانی که شدند مادر یک شهید، مادر دو شهید، مادر سه شهید و مادر چهار شهید...

این کلمه‌ها شوخی نیست، این‌ها آسان به زبان جاری نمی‌شود، یک پسر را راهی نکرده، دومی را بفرستی و همین‌طور سومی و چهارمی را هم به ترتیب و خودت پشت جبهه خدمت کنی و با هر بار شنیدن یک خبر زانوهایت سست شود، اما استوار بمانی و به یک کلام بسنده کنی و بگویی: پسرم فدای اسلام شد، پسرانم فدای اسلام شدند.

مقاومت، حرف اول و آخر زنان غزه

امروز در همین حوالی و در باریکه‌ای به نام نوار غزه با ۴۱ کیلومتر طول درست در جنوب غربی فلسطین، زنان از جان مایه گذاشته‌اند، زنان غزه کسانی هستند که شیره وجودشان آمیخته شده با مقاومت و از همان لحظه که نوزادشان را در آغوش می‌گیرند او را با عصاره تنشان که پر است از معنا و مفهوم ایستادگی بزرگ می‌کنند، دختر و پسر هم ندارد. در طول این سال‌ها زنان در غزه کنشگری را به‌گونه‌ای دیگر معنا کرده‌اند، ایستادن در چهره‌هایشان موج می‌زند، خم ابروهایشان از پیچ‌وخم روزگار گله می‌کند و برق چشم‌های آن‌ها، جسارتشان تا رسیدن به آزادی را به تصویر می‌کشد و دست‌های مشت شده‌شان از اتحاد و یکی بودن و تاب‌آوریشان سخن می‌گوید.

بیان قاطع، واژه‌های معنادار و کلمه‌های جاندار در صدایشان موجی است از نفرت نسبت به رژیم غاصب اسرائیل، پر است از ایمان در تن کلمه‌ها تا بگویند نسبت به راهی که در آن پا گذاشته‌اند، چقدر مصمم هستند.

اشک‌های زنان غزه نه از سر ضعف است و نه استیصال، سال‌ها است که هر دانه اشک و در نهایت سیل اشک‌ها پر از نجوای استقامت است، پیام است، هشدار است و پر از شکوفایی است.

زنان روی آوار خانه‌هایشان، روی خرابه‌هایی که روزی خانه و کاشانه آن‌ها بوده است، می‌ایستند و پیکر کفن‌پوش جگرگوشه‌شان را در بغل می‌کشند، درست مثل مادری که تمام جغرافیای وطنش را در آغوش گرفته است و به دنیا نشان می‌دهد که تا بازپس‌گرفتن وطنش همین‌طور تمام‌قد، خواهد ایستاد، نجواهای مادرانه‌، آزادگی را در گوش آن‌ها تفسیر می‌کنند، اینجا در غزه لالایی‌ها هم حرف‌ها دارد، مادری هنوز دارد مادری می‌کند حتی روی پیکر نیمه‌جان و بی‌جان فرزندش در حالی که خودش رمقی در جان ندارد.

دفاع مقدس باشد در ایران ما یا مقاومت در غزه تفاوتی ندارد، زنان، ناب‌ترین قاب‌های مقاومت را به دیوار دنیا می‌کوبند و در حالی که اشک‌هایشان را می‌بلعند، می‌گویند: خون فرزندانشان رنگین‌تر از خون حسین بن علی (ع) که جانمان فدایش باشد، نیست...

جنگ همیشه درد دارد، اما از طرفی دیگر شور، عشق، ایثار و فداکاری را در قامت زنان به نمایش می‌گذارد و مجاهدت در وجودشان گل می‌کند، سال‌ها است زنان، بذل جان می‌کنند، امید می‌کارند و با صبوری، ایستادن برای وطن را به فرزندانشان آموزش می‌دهند و دنیا خوب می‌داند و آگاه است که زنان، مردآفرینان روزگار هستند، آن‌ها با هر زخم مقاوم‌تر از قبل خواهند شد.