به گزارش خبرگزاری ایمنا، درباره زندگی مردم همسایه کشورمان، افغانستان تا به امروز فیلم‌های متعددی ساخته شده است و به جز بازیگران افغان، بازیگران ایرانی مختلفی هم دراین فیلم‌ها بازی کرده‌اند که برای باورپذیرتر کردن نقش‌هایشان تلاش فراوانی کرده و چالش‌های سختی را برای نقش آفرینی بهتر پشت سر گذاشته‌اند.
به بهانه اکران فیلم «آخرین تولد» جدیدترین فیلم با موضوع مردم افغانستان که در آن تعدادی از بازیگران ایرانی هم به ایفای نقش پرداخته‌اند، به مهم‌ترین فیلم‌هایی که با این موضوع ساخته شده است نگاهی کرده‌ایم و بازی ۱۰ بازیگر ایرانی را در این فیلم‌ها را بررسی کرده‌ایم؛ از فیلم «عروس افغان» و نقش آفرینی «نورا هاشمی» و «حسین یاری» تا فیلم «مزار شریف»، با بازی «مهتاب کرامتی» در این نوشتار مرور و معرفی شده است.
نورا هاشمی
فیلم: عروس افغان
کارگردان: ابوالقاسم طالبی
در فیلم «عروس افغان» که درباره آن نوشتیم، «گلاب آدینه» و «نورا هاشمی» در نقش مادر و دختری افغانستانی ایفای نقش می‌کردند. «گلاب آدینه» نقش مادری ناشنوا را داشت که برای بیان حرف‌هایش آنها را در دفترچه‌ای می‌نوشت، بنابراین دیالوگ خاصی نداشت، اما «نورا هاشمی» در نقش «سیاه‌موی» سعی کرده بود با تمرین زیاد روی این گویش مسلط شود.
ماجرا از بُعد دیگر از این قرار است که «گل‌محمد» و «سیاه‌موی» به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند و «گل‌محمد» برای اینکه بتواند شیربهای او را تأمین کند به پاکستان سفر می‌کند تا سخت کار کند. در این بین به «گل محمد» خبر می‌دهند «سیاه‌موی» ازدواج کرده است، اما وقتی او برمی‌گردد و می‌بیند «سیاه‌موی» در انتظارش مانده و با وجود سختی‌های زیادی که کشیده، ازدواج نکرده است.
حسین یاری
فیلم: عروس افغان
کارگردان: ابوالقاسم طالبی
«حسین یاری» در فیلم «عروس افغان» نقش مرد جوانی به نام «گل‌محمد» را دارد که به دختری علاقه‌مند شده است و برای پرداختن شیربهای او به پاکستان می‌رود تا کار کند و پول دربیاورد. زمانی که او با دست پر برمی‌گردد متوجه می‌شود که این دختر قرار است با فرد دیگری ازدواج کند.
حالا پدر عروس از او طلب می‌کند که دوبرابر شیربها را بیاورد تا دخترش را به او دهد! «یاری» در این فیلم، نقش جوان سربه‌زیر و سخت‌کوش و عاشق‌پیشه افغانستانی را کاملاً باورپذیر از آب درمی‌آورد و تسلط خوبی روی گویش افغانستانی دارد و هنگام صحبت کردن مخاطب احساس نمی‌کند که دارد یک بازیگر ایرانی را می‌بیند. او به‌خوبی با این زبان خو گرفته است.
«حسین یاری» زمان بازی در این فیلم، به‌عنوان یک بازیگر قابل قبول سینما جا افتاده بود و این نقش، دستاورد جدیدی برایش نداشت.
مسعود رایگان
فیلم: گلچهره
کارگردان: وحید موسائیان
فیلم درباره «اشرف خان» مالک سینمای کابل است؛ سینمایی که مدت‌هاست به خاطر جنگ‌های داخلی تعطیل است و حالا قصد دارد آن را دوباره بازگشایی کند، اما اجازه چنین کاری به او داده نمی‌شود.
«وحید موسائیان» قصد داشته است از بازیگر افغان برای این نقش استفاده کند، اما در نهایت به «مسعود رایگان» رسیده و خودش معتقد است بهترین گزینه برای این نقش بوده است. «رایگان» تلاش زیادی برای رسیدن به این زبان و گویش انجام داده و نقش خود را به خوبی ایفا می‌کند. «اشرف» یکی از نقش‌های متفاوت رایگان بود، اما جایزه‌ای نصیبش نکرد.
لادن مستوفی
فیلم: گلچهره
کارگردان: وحید موساییان
«لادن مستوفی» هم در «گلچهره» یکی از بهترین بازی‌هایش را به نمایش می‌گذارد. او با گریم، شباهت زیادی به زنان افغان پیدا کرده است، اما بازی‌اش با کلیشه‌های رایج از زنان افغان تفاوت دارد. او یک پزشک است و در راه بازگشایی سینما به «اشرف‌خان» و سایرین کمک می‌کند، اما در نهایت نمی‌تواند مقابل ظلم ایستادگی کند. او تسلط بسیار خوبی روی زبان دارد و حتی لحظه‌ای هم احساس نمی‌کنیم که از قالب یک زن افغانستانی خارج شده است.
از میان بازیگرانی که در این فیلم ایفاگر نقش افغانستانی‌ها بودند، «مستوفی» بیشترین تسلط را روی این گویش دارد و بازی موفقی به نمایش می‌گذارد. «لادن مستوفی» در بیست‌ونهمین جشنواره فیلم فجر برای این نقش، نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد، اما جایزه‌ای نصیبش نشد.
نادر فلاح
فیلم: چند متر مکعب عشق
کارگردان: جمشید محمودی
از بین بازیگران ایرانی که در نقش افغانستانی‌ها ایفای نقش کرده‌اند، «نادر فلاح» یکی از بهترین‌هاست. از آن جایی که بسیاری از مخاطبان پیش از این فیلم، او را نمی‌شناختند، گمان می‌کردند که برادران «محمودی» از بازیگر افغانستانی دعوت به همکاری کرده‌اند. در این فیلم، «عبدالسلام»، مهاجر افغان است که به همراه دخترش در حلبی‌آباد زندگی می‌کند، او از یک طرف نگران آوارگی و از طرف دیگر، نگران دخترش است و تمام تلاشش را می‌کند تا جلوی ارتباط دخترش با یک پسر ایرانی را بگیرد.
«فلاح» تسلط بسیار زیادی روی گویش افغانی دارد و حتی در اوج عصبانیت هم از این تسلط کاسته نمی‌شود.
محسن تنابنده
فیلم: شکستن هم‌زمان ۲۰ استخوان
کارگردان: جمشید محمودی
«محسن تنابنده» در فیلم «شکستن هم‌زمان ۲۰ استخوان» نقش بزرگ یک خانواده افغانستانی را بازی می‌کند که از یک طرف مجبور است خرج خانواده را تأمین کند و از طرف دیگر باید برای مشکل کلیه مادرش کاری انجام دهد؛ او با یک چالش بزرگ مواجه می‌شود.
تنها کسی که می‌تواند به مادرش کلیه بدهد خودش است، اما به‌دلیل بیماری، ممکن است این پیوند به خودش آسیب وارد کند. رفتار «تنابنده» و چالش درونی‌اش در مواجهه با این مشکل، بسیار موفق از آب درآمده است.
او به‌قدری در ایفای این گویش تسلط دارد که مخاطب فراموش می‌کند مشغول تماشای بازی بازیگری است که پیش‌تر او را دیده است. یکی از نقاط قوت فیلم، بازی «تنابنده» است، او برای این فیلم از هشتمین جشنواره فیلم استرالیا و جشنواره فیلم دیورامای هندوستان، جایزه گرفت.
ندا جبرئیلی
فیلم‌ها: «مردن در آب مطهر» و «هفت‌ونیم»
کارگردان: نوید محمودی
«ندا جبرئیلی» در یکی از اپیزودهای فیلم «هفت‌ونیم» به کارگردانی «نوید محمودی»، نقش یک دختر افغانستانی را بازی کرد. بعد از آن بود که «محمودی» برای فیلم «مردن در آب مطهر» دوباره او را برای نقش «ستاره»، دختری افغانستانی انتخاب کرد.
جبرئیلی در «مردن در آب مطهر» نقش «ستاره» دختر افغانستانی را دارد که در کشور خودش شرایط مناسبی برای زندگی ندارد و تصمیم به مهاجرت می‌گیرد. او شرایط تحصیل و کار ندارد و مجبور است با برادرش در حاشیه شهر زندگی زندگی سختی را بگذراند. «جبرئیلی» سعی کرده است علاوه بر تسلط روی لحن، تصویر دختری را از طبقه سنتی جامعه بازنمایی کند و بازی‌اش در این موقعیت کاملاً باورپذیر شده است، او برای بازی در این نقش در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر، نامزد دریافت سیمرغ شد.
پدرام شریفی
فیلم: آخرین تولد
کارگردان: نوید محمودی
«پدرام شریفی» در فیلم «آخرین تولد» اثر نوید محمودی، نقش مردی افغانستانی به اسم «فهیم» را دارد. او با «ثریا» زندگی می‌کند. او با شروع جنگ و بالا گرفتن التهاب‌ها تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند «ثریا» و دوستانش را آرام کند و با کار کردن چندبرابر در روز به هم‌وطن‌هایش کمک کند. میزان حضور «شریفی» در فیلم به اندازه «الناز شاکردوست» نیست، اما تأثیر زیادی روی روند داستان فیلم دارد. «شریفی» تلاش زیادی برای تسلط روی این گویش انجام داده و تا حد زیادی موفق به نظر می‌رسد. بازی او به‌خصوص در سکانس‌های ملتهب، باورپذیر از آب درآمده است.
الناز شاکردوست
فیلم: آخرین تولد
کارگردان: نوید محمودی
«الناز شاکردوست» هم در فیلم «آخرین تولد» نقش زنی افغانستانی را دارد که روزگاری خبرنگار بوده و با رسانه‌های مختلف همکاری می‌کرده است. در روز ورود طالبان، نگران موقعیت خودش، همسرش و دوستانش می‌شود و تلاش می‌کند هرطور شده است از آنها حمایت کند. او و دوستان هنرمندش به فکر مهاجرت می‌افتند.
در واقع «ثریا» شخصیتی است که ما به همراه او اتفاق‌های افغانستان را بعد از روی کار آمدن طالبان مرور می‌کنیم؛ تنها شخصیتی که حضورش تا پایان در فیلم حفظ می‌شود. «شاکردوست» تسلط زیادی روی گویش افغانی دارد و علاوه بر ایفای نقش در جایگاه زنی عاشق، نگرانی و التهاب خاص این موقعیت را به‌درستی ایفا کرده است.
مهتاب کرامتی
فیلم: مزارشریف
کارگردان: حسن برزیده
«مزار شریف» درباره فاجعه شهدای دیپلمات در مزار شریف است و «مهتاب کرامتی» در نقش زن افغانستانی جنگ‌زده و شجاع ایفای نقش می‌کند. گفته شده است پیش از آغاز تولید فیلم، «کرامتی» ایفای این نقش را به تست گریم زن افغانستانی روی صورتش منوط کرده و گفته بود اگر چهره‌اش به آنها شباهت پیدا نکند، حاضر به بازی نیست. درباره تسلط «مهتاب کرامتی» روی زبان و گویش افغانستانی، اظهارنظرهای مختلفی وجود دارد.
عده‌ای معتقدند او به خوبی توانسته است از پس ایفای آن بر بیاید و عده‌ای دیگر کاملاً مصر هستند که بازی «کرامتی» با ظاهری مغایر با یک زن افغان و با لهجه‌ای ناکارآمد، جزو ضعف‌های غیرقابل انکار فیلم «مزار شریف» است. «کرامتی» در جشنواره فیلم فجر، نامزد دریافت سیمرغ هم نشد و بازی‌اش آن‌طور که باید در ذهن‌ها باقی نماند.
نظر شما