به گزارش خبرنگار ایمنا، مریم حاجی‌هاشمی امروز _شنبه بیست‌ودوم مهرماه_ در یک برنامه رادیویی به مناسبت هفته سلامت زنان در خصوص علل افتادگی رحم و مثانه در زنان اظهار کرد: اختلالات کف لگن اختلالات شایعی است که به‌طور تقریبی ۵۰ درصد از زنان در طول زندگی گرفتار اختلالات کف لگن می‌شوند و از این لحاظ اهمیت دارد که بر کیفیت زندگی زنان بسیار تأثیرگذار است.
وی افزود: کف لگن ترکیبی از عضلات و بافت‌های هم‌بند است که در قسمت لگن قرار گرفته و از بافت‌ها و ارگان‌های داخل لگن محافظت می‌کند، ضعف این عضلات و بافت‌های هم‌بند باعث می‌شود که ارگان‌های داخل لگن دچار مشکل شوند و افتادگی پیدا کرده و اختلالات کارکردی پیدا کنند.
این متخصص زنان و فلوشیپ اختلالات کف لگن زنان تصریح کرد: به طور معمول علل مختلفی برای ضعف عضلات کف لگن وجود دارد که برداشتن اجسام سنگین، انجام کارهای زوردار، یائسگی، پیری، سرفه شدید و یبوست مزمن باعث ضعف عضلات لگن می‌شود، گاهی آسیب‌های عصبی و ضربه‌هایی که به این قسمت وارد می‌شود، می‌تواند باعث ضعف عضلات کف لگن شود.
وی ادامه داد: زنان باید اقداماتی در راستای قوی نگه‌داشتن عضلات کف لگن داشته باشند، زیرا این عضلات به‌ویژه در زنانی که کم‌تحرک هستند، کوچک و ضعیف است، حتی ورزش‌های معمولی کمکی به تقویت عضلات کف لگن نمی‌کند و باید ورزش‌های مخصوص که قدرت عضلات را بالا می‌برد، انجام شود تا عضلات بتوانند با آسیب‌ها مقاومت و مقابله کنند تا اشکال عملکرد ارگان‌های داخل لگنی پیش نیاید.
حاجی‌هاشمی گفت: زنانی که عضلات کف لگن آنها ضعیف شده است، باید به فیزیوتراپی مراجعه کنند تا فیزیوتراپیست این عضلات را برای آنها شناسایی کند و به بیماران یاد بدهد که چه اقداماتی در راستای تقویت عضلات انجام دهند؛ به‌طور معمول زنان جوان‌تر می‌توانند با مراجعه و یادگیری انجام ورزش‌ها در منزل، مراقبت از کف لگن را انجام دهند.
وی با بیان اینکه باید تقویت عضلات کف لگن جزو بسته‌های تشویقی برای زایمان‌های طبیعی در نظر گرفته شود، اضافه کرد: لازم است آموزش تقویتی عضلات و فیزیوتراپی بعد از زایمان طبیعی انجام شود تا عضلات کف لگن به حالت طبیعی برگردند و تقویت شوند.
این متخصص زنان و فلوشیپ اختلالات کف لگن زنان در پاسخ به این سوال که ضعیف بودن عضلات کف لگن باعث به وجود آمدن چه مشکلاتی می‌شود؟ گفت: زمانی که مشکلات ضعف عضلات کف لگن وجود دارد، ارگان‌های داخل لگن دچار ضعف عملکرد می‌شوند، ارگان‌های داخل لگن شامل رحم، مثانه و روده بوده و ممکن است باعث علائمی مانند بی‌اختیاری ادرار و مدفوع شود و عضلات داخل لگن حالت افتادگی پیدا کرده و بیرون‌زدگی ایجاد شود و زنان با مشکل بیرون‌زدگی از رحم به پزشک مراجعه کنند.
درمان‌های غیرجراحی در اولویت درمان دردهای کف لگن
وی با بیان اینکه ممکن است زنان مشکل دفع، یبوست، بی‌اختیار ادرار موقع عطسه و سرفه پیدا کنند، اضافه کرد: به طور معمول دردهای کف لگن شایع نیستند، افتادگی ارگان‌های لگنی به‌طور معمول درد دارد، اما درد آن شدید نیست.
حاجی‌هاشمی اظهار کرد: خونریزی‌های نامرتب دوران قاعدگی علت افتادگی ارگان‌های لگن نیست، مگر اینکه یک نفر به حدی افتادگی طولانی‌مدت و ادامه‌دار را تجربه کرده باشد که آن قسمت زخم شود و خونریزی رخ دهد، در غیر این صورت خونریزی‌های غیرطبیعی علت افتادگی نیست.
وی افزود: زنانی که اجسام سنگین بلند می‌کنند باید تغییر سبک زندگی دهند، اینکه زنان به صورت مداوم اجسام سنگین بلند کنند، زمینه‌ساز مشکلات اختلال کف لگن آنها می‌شود، همچنین لازم است بدانیم افتادگی ارگان‌های لگن و افتادگی رحم باعث سوزش ادرار نمی‌شود و اگر فردی سوزش ادرار داشته باشد، باید آزمایش ادرار دهد تا مشخص شود عفونت ادراری دارد یا خیر؟
این متخصص زنان و فلوشیپ اختلالات کف لگن زنان با اشاره به نوع شیوه‌های درمانی برای افتادگی رحم و مثانه تصریح کرد: زمانی که زنان با مشکل افتادگی ارگان‌های لگنی به پزشک مراجعه می‌کنند، اولین خط درمانی جراحی نیست، ابتدا درمان‌های غیرجراحی به بیمار پیشنهاد می‌شود که شامل درمان‌های تغییر سبک زندگی، انجام ندادن کارهای سنگین، درمان یبوست و تجویز فیزیوتراپی است.
وی گفت: به‌طور معمول افتادگی یا افتادگی ارگان‌ها درجه‌بندی می‌شوند که درجات پایین‌تر تحت درمان و درجات بالاتر جراحی می‌شوند، در درجات پایین‌تر که زنان جوان هستند، هیچ اصراری به جراحی نیست، اما اگر در مراحل بالاتر باشد، برای درمان از جراحی استفاده می‌شود.
حاجی‌هاشمی اضافه کرد: به‌طور معمول جراحی‌های مختلفی وجود دارد که لازم است علت بروز مشکلی اصلی بیمار مورد بررسی قرار گیرد، همچنین باید تست‌های تکمیلی (یورودینامیک یا نوار مثانه) انجام شود تا مشخص شود چه اقدامی باید روی مثانه و رحم انجام گیرد که به‌طور معمول با جراحی‌های تخصصی این مشکلات درمان می‌شود.
وی افزود: زمانی که بیمار مبتلا به اختلالات کف لگن درمان می‌شود، باید سبک زندگی خود را تغییر دهد، زیرا اگر همان سبک زندگی قبلی را داشته باشد، احتمال بازگشت بیماری وجود دارد، از این‌رو به بیمار توصیه می‌شود که فیزیوتراپی و تقویت عضلات کف لگن مکمل درمان جراحی آنها باشد، البته در بعضی موارد نیز درمان‌های دارویی برای بیمار صورت می‌گیرد.
نظر شما