به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، محیط زندگی نقش بسزایی در تشکیل خانواده و پرورش فرزندان ایفا می‌کند و در انتخاب آن لازم است جنبه‌های مختلفی مورد توجه قرار گیرد. از امور مالی و مراقبت از کودکان گرفته تا جاذبه‌ها و سلامت عمومی، انتخاب محیط زندگی مناسب نقشی حیاتی در تربیت خانواده دارد. از آنجا که زندگی در کشوری با سبک زندگی سالم، به‌ویژه برای تشکیل خانواده بسیار مهم است، بررسی سالم‌ترین و بهترین شهرها برای تشکیل خانواده در سراسر جهان ضروری است.
معیارهای ارزیابی در بررسی مکان مناسب برای پرورش فرزند شامل کیفیت زندگی، نرخ جرم و جنایت، تعداد جاذبه‌ها، تعداد فعالیت‌های فضای باز، تعداد مدارس محلی، شاخص آلودگی، اجاره ماهانه آپارتمان‌های سه‌خوابه، هزینه مراقبت ماهانه از کودکان و هزینه صورت‌حساب‌های ماهانه برای یک خانوار در هر شهر می‌شود. شهرها بر اساس این معیارها رتبه‌بندی می‌شوند تا مشخص شود کدام شهرها سالم‌ترین و بهترین مکان برای تشکیل خانواده به‌شمار می‌رود.
سالم‌ترین شهر برای تشکیل خانواده
تجزیه‌وتحلیل میزان شادی، کیفیت زندگی، هزینه‌های اجاره‌بها، مراقبت از کودکان و قبوض در کنار نرخ جرم و جنایت، تعداد مدارس، جاذبه‌ها، کیفیت زندگی و آلودگی هوا نشان می‌دهد که هلسینکی سالم‌ترین شهر برای تشکیل خانواده است.
هلسینکی فنلاند دارای شاخص شادی بالای ۷.۸ از ۱۰، شاخص نرخ جرم پایین ۲۳ از ۱۰۰ و شاخص آلودگی ۱۵ از ۱۰۰ است. هزینه مراقبت از کودکان در این شهر نیز با ۲۰۲ پوند در ماه یکی از مقرون‌به‌صرفه‌ترین هزینه‌های نگهداری از فرزندان در این مطالعه محسوب می‌شود.
شهر اسلو، پایتخت نروژ، با نتایجی نزدیک به هلسینکی در زمینه کیفیت زندگی، میزان جرم و جنایت و آلودگی، در این مطالعه رتبه دوم را به خود اختصاص داد. هزینه مراقبت از کودکان در این شهر ۲۸۴ پوند در ماه است که در مقایسه با برن سوئیس و اتاوای کانادا بسیار مقرون‌به‌صرفه به‌شمار می‌رود.
بهترین شهر جهانی برای تشکیل خانواده
برای خانواده‌هایی که به دنبال بهترین شهرها برای سکونت هستند، ریکیاویک در ایسلند رتبه اول را دارد. مطالعات در این زمینه به بررسی کیفیت زندگی، شاخص نرخ جرم و جنایت، تعداد فعالیت‌های خارج از منزل، تعداد مدارس محلی، هزینه مراقبت ماهانه از کودکان و هزینه اجاره‌بهای ماهانه می‌پردازد.
ریکیاویک از نظر کیفیت زندگی با امتیاز ۱۷۸ رتبه بالایی به دست آورده و تعداد زیادی فعالیت در فضای باز و نرخ پایین جرم و جنایت آن را به شهر عالی برای تشکیل خانواده تبدیل کرده است.
لیسبون پرتغال در این زمینه پس از ریکیاویک قرار دارد و با ۴۸۰ فعالیت در فضای باز، سطح جرم پایین، اجاره ماهانه مقرون‌به‌صرفه و هزینه قبوض ۱۲۰۰ پوندی برای یک آپارتمان سه‌خوابه در مرکز شهر، رتبه دوم را به خود اختصاص داده است.
در این میان برای خانوارهایی که به انتخاب مدرسه بسیار اهمیت می‌دهند، اتاوای کانادا با ۱۴۳ مدرسه در داخل شهر گزینه مناسبی به‌شمار می‌رود. این شهر نسبت به شهر بعدی خود یعنی ولینگتون نیوزلند ۱۷ مدرسه بیشتر دارد.
بدترین کشورهای جهان برای کودکان
بعضی از کشورهای جهان نیز از حیث شرایط برای زندگی کودکان در وضعیت نامناسبی قرار دارند که اغلب آن‌ها در آفریقا واقع شده‌اند.
جمهوری آفریقای مرکزی
جمهوری آفریقای مرکزی (CAR) یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. پس از دهه‌ها بی‌ثباتی سیاسی، کودکان این منطقه به‌ویژه در برابر سوءتغذیه، سوءاستفاده و شیوع بیماری‌ها آسیب‌پذیر شده‌اند. با جمعیتی بیش از پنج میلیون نفر، نیمی از آن‌ها به کمک اضطراری نیاز دارند. بیش از یک میلیون کودک و خانواده بی‌خانمان هستند و هزاران کودک به عنوان کودک‌سرباز مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.
جمهوری دموکراتیک کنگو
درگیری و آوارگی که با سیل‌های شدید و شیوع مرگبار بیماری‌ها همراه بوده است، جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) را به یکی از بدترین مکان‌ها برای زندگی کودکان تبدیل کرده است. کشمکش‌ها در این کشور غنی از منابع برای دهه‌ها ادامه داشته است و میلیون‌ها کودک و خانواده آسیب‌پذیر را مجبور به فرار کرده است. زنان و کودکانی که به دلیل خشونت آواره شده‌اند، بار سنگین همه سختی‌ها را متحمل می‌شوند، در جست‌وجوی امنیت به مکان‌های دور افتاده می‌گریزند و در این فرآیند دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، آب سالم، غذا و آموزش را از دست می‌دهند.
هزاران کودک توسط گروه‌های شبه‌نظامی نیز به عنوان آشپز، کودک‌سرباز یا حتی سپر انسانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این شرایط درازمدت خشونت‌آمیز تأثیرات گسترده‌ای بر رفاه اجتماعی، عاطفی و معنوی کودکان گذاشته است.
سومالی
یک جنگ داخلی ۱۰ ساله در سومالی همراه با دوره‌های منظم خشکسالی شدید و به دنبال آن سیل، بیش از دو میلیون کودک و خانواده را آواره کرد و یک دهه بی‌ثباتی، خدمات اساسی مانند مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، آب و فاضلاب را از بین برده است. خشکسالی و جاری شدن سیل‌های متعدد باعث شده است که خانواده‌ها از معیشت روزانه محروم باشند. آن‌ها به دنبال کمک‌های غذایی اضطراری، آب سالم و امنیت راهی کمپ‌های آوارگان داخلی می‌شوند، اما زندگی در چنین مکان‌هایی آسیب‌پذیری‌های بیشتری را به‌ویژه برای دختران به همراه دارد.
سودان
بی‌ثباتی سیاسی، و هزینه‌های سرسام‌آور زندگی، آسیب‌پذیرترین افراد سودان را از دسترسی به اصول اولیه مانند غذا، آب، سرپناه، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش باز داشته است. تغییرات اقلیمی شرایط را با دوره‌های منظم خشکسالی و به دنبال آن سیل همراه می‌کند و خطر شیوع سرخک و تب زرد را افزایش می‌دهد.
این شرایط بی‌ثباتی بیشتر افراد را مجبور کرده است به کشورهای همسایه مانند کنیا پناه ببرند. خانواده‌های دارای فرزند برای جست‌وجوی امنیت و کمک اضطراری راهی کمپ‌ها می‌شوند و در آنجا با خیال امنیت، کودکان خود را در معرض خطرهایی نظیر اعتیاد و سوءاستفاده قرار می‌دهند.
نظر شما