به گزارش خبرنگار ایمنا، زمانی که به تاریخ سینمای معاصر کشورمان نگاهی می‌اندازیم شاهدیم که موضوع کودک و نوجوان در دهه ۶۰ و ۷۰ به‌قدری ارزش داشت که بسیاری از کارگردانان مطرح اولین کارهایشان را با این حوزه آغاز کردند؛ از فیلم‌های پرفروش دهه ۶۰ «گلنار» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی، «دزد عروسک‌ها» به کارگردانی محمدرضا هنرمند و «شهر موش‌ها» به کارگردانی مرضیه برومند بود، در دهه ۷۰ نیز فیلم‌های «کلاه قرمزی و پسرخاله» به کارگردانی ایرج طهماسب گل سرسبد فروش فیلم‌های کودک و نوجوان به‌شمار می‌آمد و بر اساس آمار معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی، مردم ایران در سال ۱۳۷۳ بیش از چهار میلیون و ۳۰۰ هزار بلیت برای تماشای کلاه قرمزی و پسرخاله خریدند که به پرفروش‌ترین فیلم سال سینمای ایران تبدیل شد؛ آخرین فیلم در پرفروش‌های دهه ۷۰ نیز فیلم «خواهران غریب» به کارگردانی کیومرث پوراحمد بود که با آماری شگفت‌انگیز و با فروشی ۲.۵ برابر فیلم دوم همان سال، به پرفروش‌ترین فیلم سال تبدیل شد.
از گلنار تا بچه زرنگ
البته که این استقبال محدود به دهه‌های قبل نمی‌شود و در سال‌های اخیر نیز این روند فروش در موضوع سینما و حتی انیمیشن کودک و نوجوان نیز ادامه پیدا کرد؛ سال گذشته فیلم‌های «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش رتبه پنجم و «لوپتو» به کارگردانی عباس عسگری به‌عنوان نهمین فیلم پرفروش سال ۱۴۰۱ شناخته شدند، همچنین «جزیره فضایی تورنادو ۲» به کارگردانی سیدجواد هاشمی دیگر فیلم کودک و نوجوانان نیز بر اساس آمار منتشره در سامانه فروش فیلم سمفا یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌ها در مقایسه با فیلم‌های غیرانیمیشن همین سال مانند «بدون قرار قبلی» و «هناس» قرار گرفته است.
این روزها نیز پویانمایی «بچه زرنگ» نقل محافل شده و در هفته گذشته نیز به صدر جدول فروش سینماها رسید؛ اما به‌رغم اینکه فیلم و پویانمایی‌های کودک و نوجوان در این سال‌ها ثابت کرده است که در عین اینکه از لحاظ کمیت تعداد کمتری داشتند، فروش خوبی نصیبشان شد، هنوز شاهد نادیده گرفتن و کم‌رونقی در این ظرفیت هستیم.
چرا کارگردانان کمتر به سمت تولید انیمیشن می‌روند؟
در همین راستا بهرام عظیمی، کارگردان و انیمیشن‌ساز در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص کم‌رونقی حوزه انیمیشن‌های ایرانی اظهار می‌کند: تولید انیمیشن فرایندی پرهزینه و هزینه ساخت انیمیشن چندین برابر یک فیلم سینمایی با بازیگران مطرح است، از طرفی این فرایند حداقل ۲ سال زمان می‌برد و هنری است که نیاز به حمایت ارگان‌ها و سازمان‌ها دارد.
وی ادامه می‌دهد: سال‌ها است به‌دلیل برخی خودخواهی‌ها حمایت از پویانمایی‌ها رقم نخورده و از طرفی تهیه کننده خصوصی هم این ریسک را نمی‌پذیرد.
این کارگردان و انیمیشن‌ساز با اشاره به موضوع سینمای کودک نیز می‌گوید: در کشور ما تهیه فیلم برای کودکان جواب می‌دهد و در این راستا اگر فیلم خوبی باشد مردم مشتاق‌ند به تماشای آن بنشینند، اما خلأ توجه به این مورد چندین دهه است که در سینمای ایران وجود دارد.
وی با بیان اینکه هم مسئولان به لزوم حضور سینمای کودک و تشنگی مردم به این امر آگاه هستند و بودجه زیادی برای موضوع نیز گذاشته شده است، اما بسیاری از فیلم‌های کودک و نوجوان ما عقب مانده‌اند و جذاب نیستند، یادآوری می‌کند: کودک و نوجوانی که برای تماشای فیلم ایرانی به سینما می‌آید پیش از آن فیلم‌های خارجی کودک و نوجوان هم دیده و در این راستا سلیقه‌ها نسبت به دهه ۶۰ متفاوت شده و بر همین اساس فیلم‌های کودک و نوجوان باید به‌روز و جذاب باشد.
جشنواره فیلم کودک، جشنواره‌ای پاک و سالم است
عظیمی تاکید می‌کند: در طول سال حداقل به ۱۰ فیلم درجه یک کودک و نوجوان نیاز داریم در حالی که کارگردانان و فیلمنامه‌نویسان ما انگار نمی‌دانند کودکان و نوجوانان ما به چه چیزی نیاز دارند.
وی با یادآوری اینکه جشنواره کوک و نوجوان جشنواره‌ای بزرگ و بیش از ۳۰ سال است که به انواع مختلف درگیر این جشنواره بوده و با تمام جزئیات آن آشنا هستم، یادآوری می‌کند: جشنواره کودک از آن دست جشنواره‌هایی است که هم برای آن هزینه می‌شود و هم برای کشور مهم است و در این راستا بعضاً بیشتر از جشنواره فجر نیز به آن توجه می‌شود زیرا گاهی شاهد سیاسی شدن جشنواره فجر هستیم، اما جشنواره کودک جشنواره‌ای پاک و سالم است و مشکل از برگزاری جشنواره کودک نیست زیرا جشنواره به بهترین شکل برگزار می‌شود، بلکه مشکل سینمای کودک ما فیلم‌سازان، تهیه‌کنندگان و نویسندگان هستند.
به گزارش ایمنا، این روزها که دشمن با تمام توان، جنگی همه‌جانبه را آغاز کرده و در میان این میدان از هیچ ابزاری از جمله خوراک فرهنگی چشم نپوشانده است، مسئولان و متولیان این عرصه نیز موظفند تلاشی مضاعف داشته باشند؛ کودک و نوجوان نسل جدید با تلفن همراهی که در دست دارد، امکان دست یافتن به بهترین فیلم‌های جهان را دارد و شاید این امر کار را برای تهیه‌کنندگان، فیلمنامه‌نویسان و نویسندگان سینمای کودک و نوجوان سخت‌تر کند.
در این روزها و به مناسبت برگزاری سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان و به روال سال‌های قبل موضوع سینمای کودک و نوجوان مبحثی داغ و مورد توجه است اما شاید این سینما به مدد نفس مصنوعی برگزاری این جشنواره چندمدت یک‌بار امکان اعلام موجودیت دارد و این امر نیازمند تلاشی همه‌جانبه و همدلی مناسب میان تمام ارگان‌ها و بخش‌های متولی این موضوع مهم است؛ سینمای کودک و نوجوان در کشور ما از بهترین ظرفیت یعنی استقبال بی‌نظیر مخاطبان برخوردار است و تنها نیازمند همتی جدی برای بازگشت به جایگاه اصلی خود است.
نظر شما