به گزارش خبرنگار ایمنا، هفتهنامه انگلیسی اکونومیست در یادداشتی از جلد سپتامبر سال ۲۰۲۳ خود نوشته است که حامیان اوکراین باید برای یک پیروزی سریع دعا کنند اما برای یک مبارزه طولانی برنامهریزی کنند. با این حال احتمال میرود در سال میلادی بعدی اوکراین کمکهای خارجی کمتری دریافت کند و با کمبود تسلیحات و مهمات مواجه شود.
بر اساس گزارش این هفتهنامه، جنگ اوکراین از ابتدا بارها خلاف انتظارات پیش رفته است و اکنون نیز دوباره این اتفاق رخ داده است. ضدحمله اوکراین که در ژوئن آغاز شد، مبتنی بر این امید بود که سربازان اوکراینی، مجهز به سلاحهای مدرن غربی و پس از آموزش در آلمان، میتوانند آنقدر قلمرو پس بگیرند که مقامات این کشور با دست بالا در مذاکرات صلح حضور پیدا کنند، اما تاکنون همهچیز خلاف انتظارات پیش رفته است.
اکونومیست ادامه داده است که اوکراین علیرغم تلاشهای جدی و شکستن خط دفاع روسیه در نزدیکی روبوتین، کمتر از ۰.۲۵ درصد از سرزمینهایی را که روسیه در ژوئن اشغال کرده بود، آزاد کرده است. خط مقدم ۱۰۰۰ کیلومتری مقدار ناچیزی جابهجا شده است. شاید ارتش اوکراین بتواند در هفتههای آتی به موفقیتی دست پیدا کند و باعث فروپاشی خط دفاعی نیروهای روسیه شود، اما بر اساس شواهد سه ماه گذشته، حساب باز کردن بر چنین احتمالی اشتباه خواهد بود.
این نشریه اعتقاد عمده مقامات غربی در خصوص مذاکرات صلح را بازگو کرده و نوشته است که درخواست آتشبس یا مذاکرات صلح بیمعنی است زیرا ولادیمیر پوتین هیچ نشانهای از تمایل به مذاکره نشان نمیدهد. حتی اگر چنین میکرد، بازهم نمیتوان اعتماد داشت که به توافق پایبند باشد. در حال حاضر پوتین منتظر است تا غرب خسته شود و امیدوار است که دونالد ترامپ دوباره در انتخابات ۲۰۲۴ ایالات متحده پیروز شود. هر آتشبسی صرفاً مکثی برای مسلح شدن [طرفین] و آماده شدن برای حمله مجدد خواهد بود.
به گفته اکونومیست، اوکراین و حامیان غربی آن متوجه شدهاند که این یک جنگ فرسایشی خواهد بود. ولودیمیر زلنسکی این هفته برای گفتوگو با مقامات آمریکا از واشنگتن دیدار کرد. او به اکونومیست گفت: «من باید برای جنگ طولانی آماده باشم.» اما متأسفانه اوکراین و حامیان غربی آن آماده نیستند. هر دو همچنان روی ضدحمله متمرکز هستند. آنها باید در استراتژی نظامی اوکراین و نحوه اداره اقتصاد آن تجدید نظر کنند. به جای هدف «پیروزی» و سپس بازسازی، هدف باید تضمین این باشد که اوکراین قدرت ماندگاری برای ادامه دادن به یک جنگ طولانی را دارد.
اولین اصلاحات در حوزه نظامی باید باشد. سربازان اوکراینی خستهاند. بسیاری از بهترین نیروهای آن کشته شدهاند. علیرغم خدمت اجباری، اوکراین با کمبود نیروی انسانی برای حفظ یک ضدحمله دائمی در مقیاس بزرگ رو به رو است. اما تاکتیکها و فناوریهای جدید میتوانند نبرد را به روسیه بکشانند. کارآفرینان عرصه فنآوری در اوکراین در حال افزایش تولید پهپاد هستند: پهپادهای اوکراینی بهتازگی کشتیهای جنگی روسیه در کریمه آسیب وارد کردند. همچنین به نظر میرسد موشکهای آنها به مجموعه سامانههای پدافند هوایی در کریمه آسیب رسانده است. اما روسیه نیز نسبت به این تحولات واکنش نشان داده و تولیدات صنایع نظامی خود را افزایش داده است.
اکونومیست در ادامه پیشنهاد داده است که اوکراین باید استقامت خود را افزایش دهد. علاوه بر تسلیحات سنگین، برای حفظ یک نبرد چند ساله به کمک در تعمیر و نگهداری نیز نیاز است. اما بیش از هر چیز، یک جنگ طولانی مستلزم دفاع هوایی بهتر است. کییف شهری پرجنبوجوش است زیرا از پدافند دفاعی مؤثر در برابر حملات هوایی بدون توقف برخوردار است. چنین ویژگی برای شهرهای دیگر هم نیاز است.
از نظر اکونومیست مسئله بعدی که نیاز به تغییر جهت دارد اقتصاد است. این بدان معنا است که برنامههای جاهطلبانه کمتر برای بازسازی پس از جنگ وجود دارد و به جای آن توجه بیشتر به افزایش تولید و سرمایهگذاری در حال حاضر مورد توجه است. اقتصاد اوکراین به اندازه یکسوم کوچک شده است و تقریباً نیمی از بودجه آن با کمک نقد غربی پرداخت میشود، اما در کمال تعجب علیرغم دوران جنگ، واحد پول آنها، یعنی گریونا، حتی با کاهش سرمایهگذاری خصوصی ارزش خود را حفظ کرده است.
از نظر اکونومیست، اقتصاد اوکراین حتی با وجود ادامه درگیری باید از تکیه بر کمکهای خارجی به جذب سرمایهگذاری تغییر جهت دهد. اوکراین از ساخت تسلیحات بیشتر تا پردازش بیشتر آنچه در مزارع خود میروید، پتانسیل زیادی دارد. چالش این است که شرکتهای داخلی و خارجی سرمایهگذاری بیشتری کنند و اوکراینیهای بیشتری را به مناطق آرامتر کشور در غرب بازگردانده شوند.
همزمان با این تغییرات در اقتصاد، اکونومیست به مورد مهم دیگری اشاره میکند که سالها است اوکراین را بدنام کرده است؛ فساد شدید اقتصادی. اوکراین باید برای مهار فساد طولانیمدت، با اولویت پاکسازی و بیطرفی دستگاه قضائی، اقدامات بیشتری انجام دهد. اقدامات بیشتری برای آسانتر کردن تجارت فراهم سازد، از به رسمیت شناختن مدارک تحصیلی که پناهندگان خارج از کشور گرفته بودند تا ارائه بیمه جنگ به شرکتهایی که حاضر به فعالیت در اوکراین هستند.
در ادامه اکونومیست به تضمینهای غرب به اوکراین برای امنیت آن در آینده اشاره کرده که یکی از پیششرطهای آن برای پذیرش هرگونه صلح است. از نظر این هفتهنامه قطعیترین تضمین پیوستن اوکراین به ناتو است که در حال حاضر با موانع زیادی روبهرو است پس گزینه دیگر تضمینهای امنیتی چندجانبه از طریق اتحادیه اروپا است که عضویت در آن به اوکراین انگیزه لازم برای اصلاح جامعه و دولت خود را میدهد مانند اتفاقی که برای بسیاری از کشورهای اروپای شرقی در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی افتاد.
به گفته اکونومیست تحقق این امر، لازم به تغییر در طرز فکر اروپا دارد. کشورهای اروپایی به اندازه آمریکا تسلیحات و بیشتر از آن کمکهای مالی به اوکراین کردهاند. با این حال نیاز است این کمکها افزایش پیدا کنند. اگر دونالد ترامپ در سال ۲۰۲۴ پیروز انتخابات ریاستجمهوری آمریکا شود، ممکن است کمکهای نظامی آمریکا را کاهش دهد. حتی اگر او شکست بخورد، اروپا در نهایت باید آماده باشد بار بیشتری را به دوش بکشد.
اکونومیست در پایان نتیجهگیری کرده است که در شرایط پرخطر فعلی، شکست اوکراین به معنای یک دولت درمانده در جناح اتحادیه اروپا و نزدیک شدن روسیه به مرزهای آن است. موفقیت به معنای عضوی جدید اتحادیه اروپا با ۳۰ میلیون نفر جمعیت تحصیلکرده، بزرگترین ارتش اروپا و پایگاه بزرگ کشاورزی و صنعتی است. پس برنامهریزی برای بقای دولت اوکراین در اولویت قرار خواهد گرفت.
نظر شما