به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، همهروزه اخباری از سراسر جهان مبنی بر مرگ بسیاری از مردم بر اثر وقوع سیل به گوش میرسد که همه ناشی از تغییرات اقلیمی است. به عنوان مثال، در سیل بیسابقهای که سال گذشته در نیجریه اتفاق افتاد، بیش از ۶۰۰ نفر جان خود را از دست دادند و بسیاری نیز بیخانمان شدند. سیلهای پیدرپی پاکستان نیز علاوه بر گرفتن جان بیش از هزار و ۷۰۰ نفر از شهروندان، حدود ۴۰ میلیارد یورو خسارت به اقتصاد کشور وارد کرد و به دنبال آن نیز خشکسالی تابستان اروپا در ۵۰۰ سال گذشته بیسابقه معرفی شد.
مدیران در شهرهای سراسر دنیا همواره در تلاش هستند از طریق اقدامات مختلف بحران اقلیمی را برطرف کنند و شهرهایی مقاوم در مقابل سیل به وجود بیاورند. چین به عنوان سردمدار کشورهای مقاوم جهان در مقابل سیل شناخته شده است که با وجود بحران شدید کمآبی توانسته است فضاهایی با بیشترین تابآوری ناشی از تغییرات اقلیمی را بهوجود بیاورد. در ادامه علاوه بر رویکرد چین برای مقابله با سیل به معرفی سایر شهرهای مقاوم جهان در مقابل این بحران و رویکردهای هر یک در این زمینه میپردازیم.
چین، سردمدار کشورهای مقاوم به مقابل سیل
چین که به عنوان یکی از قدرتهای برتر اقتصادی جهان شناخته شده است از نظر دسترسی به آب در بحران شدید بهسر میبرد تا جایی که بسیاری از محققان وجود آب در این کشور را رو به اتمام ارزیابی کردهاند. منابع آب این کشور بهطور نابرابر توزیع شده و همین امر قابلیت تأمین آب را برای یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر جمعیت آن با مشکل مواجه کرده است. امروزه تغییرات اقلیمی نهتنها کمبود آب در چین را تشدید کرده، بلکه به وقوع سیلهای پیدرپی در آن منجر شده است. آلودگی هوا نیز کیفیت آب را بسیار نامطلوب کرده و همین امر نیز غیرقابل استفاده بودن آب موجود را به دنبال داشته است.
بحران آب در شمال و جنوب چین از شدت متفاوتی برخوردار است که محققان علت این امر را از یک طرف به مدیریت متفاوت و از سوی دیگر به تمرکز منبع آب در نقاط مختلف نسبت دادهاند. گزارشها حاکی از تمرکز ۸۰ درصدی منابع آب در جنوب چین است در حالی که شمال کشور مرکز توسعه ملی بهشمار میرود و نیازمند آب بیشتری است.
استراتژی شهر اسفنجی چیست؟
بحران کمبود آب و وقوع سیلهای پی در پی مدیران شهرهای مختلف چین را به اتخاذ رویکرد شهرهای اسفنجی سوق داده است. این استراتژی جذب آب باران توسط چشماندازهای شهری را در بر میگیرد که به دنبال آن نهتنها آبهای زیرزمینی انباشته شده از بارش باران برای مصارف روزمره مورد استفاده قرار میگیرد، بلکه احتمال وقوع سیل نیز به حداقل میرسد. در واقع در شهرهای اسفنجی چین شرایطی نظیر کاشت درختان یا توسعه مزارع بر پشت بام خانهها به وجود میآید که در پی آن، آب باران جذب خاک و در زیرزمین ذخیره میشود که این امر سرریز شدن آب را در شهرها و در نتیجه احتمال وقوع سیل را به حداقل میرساند. گزارشها حاکی از آن است که از زمان اجرای رویکرد اسفنجی در شهرهای چین، نهتنها کمبود آب تا حد زیادی جبران شده، بلکه وقوع سیل با تکرار کمتری اتفاق افتاده، ضمن اینکه نشاط شهروندان نیز به دنبال وجود فضاهای سبز بیشتر بهبود قابلتوجهی را تجربه کرده است.
اگرچه بسیاری از شهرهای جهان رویکردهایی شبیه به استراتژی شهر اسفنجی چین را در پیش گرفتهاند، با این حال چین بیشترین تعداد شهرهای مقاوم به سیل را نظیر بایچنگ، کیانآن، ژیآن و شیآن را در خود جا داده و به عنوان سردمدار کشورهای مقاوم در مقابل سیل شناخته شده است. مدیران شهرهای نامبرده ادعا کردهاند که تا سال ۲۰۳۰، میزان جذب آب باران را از طریق فضاهای سبز به ۷۰ درصد خواهند رساند و از این طریق بحران کمبود آب را در شهر جبران خواهند کرد.
برلین، توسعه فضاهای سبز برای مقابله با سیل
برلین در آلمان از دیگر شهرهای مقاوم در مقابل سیل به حساب میآید که برای افزایش تابآوری مناطق در مقابل این بحران اقدامات متعددی نظیر توسعه فضاهای سبز اعمال کرده و توانسته است جذب آب باران را به زمین افزایش دهد. اقدامات مقاومسازی مناطق شهر در مقابل سیل از سال ۲۰۰۷ اجرا شده و احیای فضاهای عمومی را برای جذب آب باران نیز به دنبال داشته است. از دیگر اقدامات پایتخت آلمان برای کاهش احتمال وقوع سیل میتوان به توسعه بامهای سبز و باغهای عمودی اشاره کرد که علاوه بر جذب و ذخیره آب باران از طریق کاهش انتشار گازهای آلاینده، اثرات تغییرات اقلیمی را به حداقل رسانده است.
بریا، مهار سیل با تغییر طراحی مناطق
بریا، دومین شهر پرجمعیت موزامبیک از شهرهایی با بیشترین احتمال وقوع سیل در آفریقا بهشمار میرود که کارشناسان در کنار تمام عوامل مؤثر دیگر، نوع طراحی شهری را در این بحران سهیم دانستهاند. از سوی دیگر بریا در نزدیکی رودخانه پونگوه واقع شده و همین امر نیز در وقوع سیل در شهر نقش مهمی ایفا کرده است. مدیران دومین شهر پرجمعیت موزامبیک عزم خود را جزم کردهاند طراحی بسیاری از مناطق را تغییر دهند تا از این طریق تابآوری آنها را مقابل بارش باران و وقوع سیل بالا ببرند. اقدامات تخریب مناطق آسیبپذیر در مقابل سیل در بریا از سال ۲۰۱۹ آغاز و پیشبینی شده است مناطقی با بیشترین تابآوری در مقابل سیل جای محلههای قدیمی و آسیبپذیر را بگیرد و این شهر را به یکی از تابآورترین شهرهای جهان تبدیل کند.
جاکارتا، افزایش تابآوری با کاهش حجم بتن و آسفالت در سازهها و زیرساختها
جاکارتا، پایتخت اندونزی، در حال غرق شدن در آب است و به نظر میرسد اقداماتی که تاکنون توسط مدیران شهر بهطور گسترده برای افزایش تابآوری مناطق در مقابل سیل انجام شده، تأثیر زیادی به جا نگذاشته است. محققان بر این باور هستند که تنها راه نجات جاکارتا از سیل، تغییر کلی شهر و کاهش حجم بتن و آسفالت در سازهها و زیرساختهای آن است. در واقع تنها با ایجاد تحولات کلی از بناهای زیرزمینی گرفته تا بام سازهها میتوان پایتخت اندونزی و ساکنان آن را از مرگ احتمالی تا چند سال آینده نجات داد.
نظر شما