به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، خودکشی یک اپیدمی در حال افزایش و مشکلی است که همه گروههای سنی، جنسیتها و اقشار اجتماعی را تحت تأثیر قرار میدهد. این اقدام عامل اصلی مرگومیر افراد ۱۵ تا ۲۹ ساله است. هر ۴۰ ثانیه در جهان یک خودکشی منجر به مرگ گزارش میشود؛ یعنی سالانه حدود ۸۰۰ هزار تا یک میلیون نفر در سراسر جهان. بدتر آنکه تخمین زده میشود تلاشها برای اقدام به خودکشی ۲۵ برابر بیشتر از آمار مرگومیر ناشی از آن است.
هدف از نامگذاری روز جهانی پیشگیری از خودکشی
با توجه به فراوان بودن دلایل موجود برای زندگی در برابر اندک بهانههای آوردهشده برای خودکشی، در کنار تعیین ماه می بهعنوان ماه پیشگیری از خودکشی، دهم سپتامبر هر سال نیز بهعنوان «روز جهانی پیشگیری از خودکشی» انتخاب شده است. این روز در جستوجوی افزایش آگاهی از اقدام به خودکشی برمیآید که در عین گستردگی بسیار قابل پیشگیری است.
پایهگذاری روز جهانی پیشگیری از خودکشی
سبک زندگی پرمشغله امروزی باعث میشود انسان زمان بسیار اندکی برای پردازش افکار خود در اختیار داشته باشد که این امر دلیلی برای ارزیابی نشدن مسائل مربوط به سلامت روان یا مشکلات روحی اساسی محسوب میشود. بیماری روانی تشخیص دادهنشده و درماننشده بزرگترین دلیل خودکشی است.
بر اساس آمار و ارقام، خودکشی دهمین علت مرگومیر در کشوری همچون ایالاتمتحدهآمریکا است و همه گروههای سنی را بهطور یکسان تحتتأثیر قرار میدهد. بنابراین بحث در مورد داشتن سلامت روان و تقاضای کمک از متخصص در صورت لزوم مهم است. از این رو انجمن بینالمللی پیشگیری از خودکشی، با فلسفه «اتصال، ارتباط، مراقبت» و تحت حمایت فدراسیون جهانی بهداشت روان و سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۳ به معرفی روز جهانی پیشگیری از خودکشی اقدام کرد تا ضمن تحقیق و جمعآوری دادهها در مورد رفتار خودکشی، تعیین علل مختلف و چرایی نادیده گرفته شدن علائم آن، به توسعه شیوهها و سیاستهای صحیح برای پیشگیری از خودکشی بپردازد.
روز جهانی پیشگیری از خودکشی در سال ۲۰۰۳ با هدف سازماندهی فعالیتهای چند بخشی جهانی، منطقهای و ملی برای افزایش آگاهی در مورد رفتارهای خودکشی و نحوه پیشگیری مؤثر از آن، همچنین تقویت توانمندی کشورها برای توسعه و ارزیابی سیاستها و برنامههای ملی برای پیشگیری از خودکشی پایهگذاری شد.
شعار روز جهانی پیشگیری از خودکشی ۲۰۲۳
شعار روز جهانی پیشگیری از خودکشی در سال ۲۰۲۳، با هدف گسترش اقدامات عملی برای مقابله با خودکشی، «ایجاد امید از طریق اقدام» تعیین شده است، زیرا زمان آن فرا رسیده است که هر انسان به دیگری قدرت دهد تا مسئولیت زندگی خود را بر عهده بگیرد و برای تنها جان خود ارزش قائل شود.
کشورهایی با بالاترین آمار خودکشی
خودکشی در سراسر جهان رخ میدهد و بر افرادی از همه ملتها، فرهنگها، مذاهب، جنسیتها و طبقات تأثیر میگذارد. عوامل ذاتی همچون اختلالات ذهنی و ناهنجاریهای هنگام تولد نیز که فرد را بهسمت تجربه افسردگی دورهای یا مادامالعمر، سوق میدهد دلیلی بر افزایش خودکشی است.
کشورها برای کاهش نرخ مرگومیر ناشی از خودکشی باید بسیاری از عوامل زمینهای مشترک را مورد توجه قرار دهند که احتمال خودکشی را در میان ساکنان جوامع افزایش میدهند. نرخ افسردگی یکی از این عواملی با اهمیت جدی است و عوامل دیگر تحصیل، عملکرد اجتماعی، وضعیت جسمانی، سلامت و رفاه روانی، وضعیت اقتصادی، مشکلات مالی، عملکرد محل کار و رضایت کلی از زندگی اعلام شده است.
به این ترتیب بر اساس آمار سال ۲۰۱۹، ۱۰ کشور با بالاترین میزان خودکشی، لسوتو با تعداد ۷۲.۴، گویان با ۴۰.۳ و اسواتینی (سوازیلند) با ۲۹.۴ در جنوب آفریقا، کرهجنوبی با ۲۸.۶، کیریباتی با ۲۸.۳، ایالات فدرال میکرونزی با ۲۸.۲ در اقیانوسیه، لیتوانی در اروپا با ۲۶.۱، سورینام در آمریکای جنوبی با ۲۵.۴، روسیه با ۲۵.۱ و آفریقای جنوبی با ۲۳.۵ خودکشی در هر ۱۰۰ هزار نفر هستند. تنها کشور اروپای غربی با نرخ فوقالعاده بالای خودکشی بلژیک است که با ۱۸.۳ خودکشی در هر ۱۰۰ هزار نفر در رتبه یازدهم قرار دارد.
کشورهایی با پایینترین آمار خودکشی
کمترین میزان خودکشی در جهان مربوط به کشورهای آنتیگوا و باربودا با ۰.۴، باربادوس با ۰.۶ و سنتوینسنت و گرنادینها با ۱ در کارائیب، سائوتومه و پرینسیپ در آفریقای مرکزی با ۱.۵، اردن با ۱.۶ و سوریه با ۲ در خاورمیانه، ونزوئلا در آمریکای جنوبی و هندوراس در آمریکای مرکزی با ۲.۱ و فیلیپین در آسیا با ۲.۲ خودکشی از هر ۱۰۰ هزار نفر است.
جالبتوجه آنکه نام کشورهای پرمخاطب در جهان همچون افغانستان (۴.۱)، عراق (۳.۶) و سوریه (۲)، در میان کشورهایی با پایینترین آمار خودکشی میآید و همین آمار پایین نیز مشخص نیست که منعکسکننده خودکشیهایی به دلیل مشکلات سلامت روان و بیماریهای لاعلاج است یا شامل خودکشیهایی میشود که بهعنوان بخشی از درگیریهای جاری در این کشورها رخ داده است.
نظر شما