به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، روز جهانی استعدادیابی هر سال در نخستین چهارشنبه ماه سپتامبر (ششم سپتامبر در سال جاری) برگزار می‌شود و یک مناسبت بین‌المللی است که در سال ۲۰۱۸ توسط یک آژانس جذب استعداد معرفی شد که خدمات خود را به شرکت‌های سراسر جهان ارائه می‌کند. این روز کمک‌های متخصصان استعدادیابی را به کارفرمایان و سازمان‌ها در هر نقطه از جهان به رسمیت می‌شناسد، چراکه بسیاری از شرکت‌ها بدون تلاش عوامل جذب استعداد هرگز نیروی کاری نخواهند داشت.
این متخصصان کارکنانی را با مهارت‌ها و صلاحیت‌های مناسب شناسایی و جذب می‌کنند که نقش مهمی چشمگیری در مشاغل دارند و می‌توانند سازمان را ارتقا ببخشند. متخصصان استعدادیابی اغلب نادیده گرفته می‌شوند، زیرا شغل آن‌ها مبهم اما ضروری است و به همین دلیل روزی به افتخار آن‌ها نامگذاری شده است.
استعدادیابی هرچند در سال‌های اخیر شاهد رشدی چشمگیر بوده است، به هیچ وجه پدیده جدیدی نیست و هزاران سال است که به شکلی واحد وجود داشته است. در طول تاریخ بشر همواره فرآیند شناسایی و به‌کارگیری کارگران ماهر برای رفع نیازهای خاص وجود داشته است.
تاریخچه روز جهانی استعدادیابی
اشکال اولیه کسب استعداد در گذشته توسط دولت‌ها رهبری می‌شد. در آن زمان امپراتوری‌ها و پادشاهی‌ها به متخصصان شایسته‌ای نیاز داشتند تا به‌عنوان مشاوران سیاسی، فرماندهان نظامی و مدیران دولتی عمل کنند و برای شناسایی آن‌ها راهکارهای ویژه خود را داشته‌اند.
یکی از نمونه‌های استعدادیابی در چین باستان طی دوران سلسله سونگ (۹۶۰ تا ۱۲۷۹ پس از میلاد) دیده می‌شود که شهروندان برای ورود به خدمات دولتی باید در مجموعه‌ای از امتحانات رسمی شرکت می‌کردند. این امتحانات به قدری سخت بود که تنها یک درصد از متقاضیان موفق می‌شدند آن را قبول شوند، با این وجود این روند سختگیرانه تضمین می‌کرد که تنها تواناترین شهروندان به خدمت دولت چین درآیند.
جوامع یونانی و رومی نیز اقداماتی در زمینه استعدادیابی داشته‌اند. این دو اجتماع بسیار نظامی بوده‌اند و برای دولت مرسوم بود که استخدام‌کنندگانی را برای جست‌وجو و جذب سربازان و فرماندهان با استعداد برای نیروهای جنگنده خود به اطراف بفرستد. این اقدام به‌حدی اهمیت داشت که به استخدام‌کنندگان موفق تا میزان یک‌سوم دستمزد سالانه آن‌ها، پاداش اعطا می‌شد. چنین پاداشی باعث ایجاد انگیزه در فرآیند استعدادیابی شد.
جهان طی جنگ جهانی اول و دوم نیز شاهد افزایش استعدادیابی با استفاده از تبلیغات استخدام نظامی بود و استعدادیابی امروزی به سمت اشتغال در بخش خصوصی متمایل است. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، کمبود استعدادهای انسانی به بیش از ۸۵ میلیون نفر در سراسر جهان برسد.
نظر شما