به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از مناظره اخیر کاندیدای انتخاباتی حزب جمهوری‌خواه و موضوع داغ ادامه حمایت‌های میلیاردی از اوکراین در حالی که مرز جنوبی آمریکا با مکزیک آسیب‌پذیر است، موجب بحث جنجالی میان ویوک راماسوامی و نیکی هیکی شد.
تحلیل‌گران غربی نگران کاهش تعهد آمریکا به اتحاد نظامی ناتو و تأثیر آن بر جنگ اوکراین شدند تا حدی که در مقاله اخیر نشریه آمریکایی «دِ آتلانتیک» گمانه‌زنی شده در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری فروپاشی این اتحاد نظامی تا ۲۰۲۵ محتمل است.
به گفته آتلانتیک، اروپا و ایالات متحده آمریکا در آستانه مهم‌ترین جدایی در روابط بین‌الملل در چند دهه اخیر هستند. از سال ۱۹۴۹، ناتو یک مؤلفه ثابت در امنیت جهانی بوده است. ناتو که در ابتدا یک اتحاد بین ایالات متحده، کانادا و ۱۰ کشور در اروپای غربی بود، در جنگ سرد پیروز شد و از آن زمان به بعد تقریباً تمام اروپا را در بر گرفت. این اتحاد، موفق‌ترین گروه‌بندی امنیتی در تاریخ جهان مدرن بوده است.
از نظر این نشریه علت فروپاشی احتمالی ناتو اختلاف عمیق بین دیدگاه جناح پوپولیست حزب جمهوری‌خواه و نگرانی‌های امنیتی وجودی بسیاری از کشورهای اروپا خواهد بود. کاتالیزور کنونی برای فروپاشی ناتو جنگ در اوکراین خواهد بود. زمانی که جناح مسلط در حزب جمهوری‌خواه آمریکا نمی‌تواند کمک به یک کشور دموکراسی‌خواه برای مقابله با تهاجم روسی را ببیند، این نشان می‌دهد که مرکز طیف سیاسی آمریکا به‌گونه‌ای تغییر کرده که ایالات متحده را شریکی غیرقابل اعتماد برای اروپا تبدیل کرده است. پس بهتر است اروپا برای چنین موقعیت خودش را آماده سازد.
این نشریه در ادامه نوشته است که چند هفته گذشته نشان داده است که دیدگاه حامی روسیه و ضد ناتو ترامپ تنها یک واقعه کوتاه‌مدت در سیاست جمهوری‌خواهان نیست. سوء‌ظن نسبت به دخالت آمریکا در حمایت از اوکراین اکنون موضع اجماع قلب پوپولیستی این حزب شده است.
در طول مناظره ریاست‌جمهوری حزب جمهوری‌خواه در هفته گذشته، ران دِسنتیس و ویوک راماسوامی، دو نامزدی که بیش از همه به دنبال جذب پایگاه اجتماعی طرفداران ترامپ هستند، هر دو مخالف کمک بیشتر به اوکراین بودند.
دِسنتیس این کار را به نرمی انجام داد و قول داد که کمک بیشتر را مشروط به کمک بیشتر اروپا به اوکراین کند و گفت که ترجیح می‌دهد به مرز ایالات متحده و مکزیک نیرو بفرستد تا به اوکراین. راماسوامی موضع تندتری اتخاذ کرد، او وضعیت فعلی را «فاجعه بار» توصیف کرد و خواستار توقف کامل و فوری حمایت آمریکا از اوکراین شد. ترامپ در این مناظره شرکت نکرد، اما او قبلاً علاقه آمریکا به پیروزی اوکراین را کم اهمیت جلوه داده و به نظر می‌رسد موافق اعطای بخشی از سرزمین اوکراین به روسیه است.
بر اساس گزارش آتلانتیک، معیار دیگر در تأیید این تغییر رویکرد حزب جمهوری‌خواه بنیاد هریتج (یک اندیشکده معتبر محافظه‌کار در سیاست‌گذاری این حزب) است که قبل از شروع جنگ در فوریه ۲۰۲۲ معتقد بود اوکراین باید عضوی از ناتو شود. اما اخیراً، این بنیاد خواستار توقف کمک‌ها شده تا زمانی که دولت بایدن طرحی برای پایان دادن به جنگ ارائه دهد که هدفی غیرممکن است مگر اینکه روسیه موافقت کند. تاکر کارلسون، مجری سابق شبکه فاکس نیوز، حتی ادعا کرده بود که تعصب ضد مسیحی آمریکا را به مخالفت با روسیه واداشته است.
به گفته این نشریه، احساسات رو به رشد جناح راست آمریکا در برابر حمایت از اوکراین نشان‌دهنده چالشی فوق‌العاده برای آینده ناتو است. اما کشورهای اروپایی در جهت مخالف حرکت می‌کنند و بسیاری از آنها (به ویژه کشورهای نزدیک به روسیه) این جنگ را به عنوان جنگی می‌بینند که به‌طور مستقیم آینده آنها را به چالش می‌کشد. در صورت صلح اگر پوتین بخش بزرگی از اوکراین را حفظ کند، این نتیجه نه صلح، بلکه نوعی جنگ دائمی است.
آتلانتیک در ادامه نوشته است که حتی اگر جو بایدن در انتخابات مجدد پیروز شود، کنترل جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان، سنا یا هر دو می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای حمایت ایالات متحده از تلاش اوکراین را تضعیف کند. چنین اقدامی ایالات متحده را به مانعی در راه یک اروپای آزاد و با ثبات تبدیل خواهد کرد، همچنین به تجزیه اتحاد آتلانتیک منجر خواهد شد، چیزی که کشورهای اروپایی خود را برای آن آماده نکرده‌اند.
به گفته آتلانتیک اما واقعیت این است که سالیان زیادی است که اروپا تا حد زیادی در زمینه مسائل امنیتی از ایالات متحده عقب مانده است. این امر علاوه بر به همراه داشتن منافع جدی برای آمریکا، به تحکیم رهبری آنها در مهم‌ترین گروه راهبردی جهان کمک کرده و در عین حال که به کشورهای اروپایی اجازه داده است هزینه کمتری برای دفاع خود کنند.
بر اساس گزارش این نشریه، با تثبیت موضع حامی روسیه و ضد اوکراین در حزب جمهوری‌خواه، آنچه رهبران اروپا باید با آن روبه‌رو شوند، این است که باید بار مسئولیت سنگین‌تری را برای کمک به اوکراین برای پیروزی در جنگ به دوش بکشند. اگر چنین نکند، به دلیل احساس امنیت کشورهای اروپای غربی و همراهی آنها با آمریکا در توافق با روسیه ممکن است منجر به اختلاف با کشورهای اروپای شرقی شود.
آتلانتیک در خاتمه نوشت است، انتخاب یک رئیس‌جمهور طرفدار ناتو و اوکراین در سال ۲۰۲۴ ممکن است برای رسیدن اوکراین به یک پیروزی نظامی و توافق صلح (شامل پذیرش اوکراین در ناتو) کافی باشد و به امنیت در این قاره منجر شود، اما این احتمال، رهبران اروپایی را از تعهد به برنامه‌ریزی برای یک واقعیت جایگزین که در آن «دولت آمریکا ناتو را نابود می‌کند و به دنبال نزدیکی با پوتین است» مبرا نمی‌کند.
نظر شما