به گزارش خبرنگار ایمنا، می‌گویند: «در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن / شرط اول قدم آن است که مجنون باشی» و مسیر نجف به کربلا هم مصداقی از آن است که عاشقان با جنون خود پا در میدان می‌گذارند و «سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان» غمی ندارند.
قدم به قدم مسیر سرشار از لحظات و تصاویری است که شاید حتی تصور آن هم غیر ممکن باشد اما اینجا زمین نیست؛ اینجا نقطه‌ای از بهشت است که در این کره خاکی جا خوش کرده است تا این جسم خاکی را از این وانفسای زندگی دنیوی برهاند و برای ما جامانده‌ها، حتی شنیدن روایت این لحظات آسمانی هم دلچسب است.
کاربری از لذتی نوشت که برای کودکان عراقی با یک دنیا برابری می‌کرد:
و دیگری از اصراری که برای دعوت به خانه‌ها می‌کنند، می‌گوید:
زائری هم از در هم تنیدگی ایران و عراق نوشت:
اینجا جایی است که حسینی و ولایی بودن با هم گره می‌خورد:
اینجا تار و پود چادرها هم به نام مادر گره خورده است:
این مسیر میعادگاه تمام افرادی است که امروز و پس از گذشت ۱۴۰۰ سال، به ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام خود لبیک گفتند تا با پیچیده شدن صدای «اَلا یا اَهلَ العالَم اَنَا الاِمام القائِم» عاشورایی دیگر رقم نخورد.
نظر شما