روایتی از ماجرای اولین عملیات تبادل پیکر شهدا

به گزارش خبرنگار ایمنا، درباره آنچه بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و برقراری آتش‌بس در مناطق جنگی ایران و عراق رخ داد و اینکه چه شرایطی بر جبهه‌ها در آن زمان حاکم بود، کمتر سخن به میان آمده است. جنگ هشت ساله تحمیلی پایان یافته بود اما هنوز رزمندگان ایرانی به حالت آماده‌باش در خط مقدم حضور داشتند و نیروهایی نیز از سوی سازمان ملل به طور مرتب برای بازرسی به مناطق جنگی سرک می‌کشیدند.

سید مرتضی موسوی که در آن زمان به عنوان نیروهای لشکر مقدس امام حسین (ع) در خط پدافندی پل نو، قلعه شیخ غزئل، در امتداد جاده شلمچه مستقر شده بودند، در توصیف آن روزها می‌گوید: گردان‌های لشکر به نوبت به خط پدافندی می‌آمدند و در آن زمان مرتب نیروهای UN وابسته به سازمان ملل متحد با ماشین‌های شاسی بلند تویوتا سفیدرنگ و با پرچم‌های آبی رنگ، به خطوط مقدم سر زده و بر کنترل آتش بس نظارت می‌کردند!

هیچ‌گونه شلیک سلاحی بین ما و نیروهای عراقی انجام نمی‌شد، خط مقدمی که تا چند ماه پیش آماج گلوله‌های خمپاره، کالیبرها و تیربارهای دشمن بود، الان در سکوت محض به سر می‌برد و بچه‌های گردان با وجود هوشیاری و آمادگی لازم در شرایط «نه جنگ و نه صلح» خاطرات گذشته و دوستان شهید را مرتب مرور می‌کردند.

این رزمنده دفاع مقدس با بیان اینکه در آن زمان ظاهراً گزارشاتی از طرف عراقی‌ها به نیروهای UN مبنی بر وجود پیکر پاک چندین شهید در منطقه شلمچه شده بود و صحبت از تبادل اجساد شهدا با اجساد نیروهای عراقی بود، شنیده می‌شد، می‌افزاید: با شنیدن این خبر بچه‌ها خیلی خوشحال شدند و جنب‌وجوش برای پیدا کردن اجساد نیروهای عراقی که در محدوده ما توسط بچه‌ها قبلاً به‌خاک سپرده شده بود، آغاز شد. در این مرحله که در حقیقت شروع عملیات تبادل پیکر شهدا با اجساد نیروهای عراقی بود، باید پیکر پاک ۱۰ شهید با جنازه حداقل ۱۰ جسد عراقی مبادله می‌شد.

ورود اولین زائران حضرت اباعبدالله (ع) به میهن اسلامی

وی ادامه می‌دهد: این عملیات تبادل، نخستین باری بود که در جبهه جنوب و خوزستان صورت می‌گرفت و این توفیق نصیب و قسمت بچه‌های لشکر مقدس امام حسین (ع) و گردان موسی‌بن‌جعفر (ع) شده بود، قرار شد تبادل شهدا از محدوده پل نو به قلعه شیخ غزئل صورت پذیرد.

موسوی با اشاره به استقرار نیروهای عراقی مقابل رزمندگان ایرانی در شهرک ولی عصر تا نهرخین اضافه می‌کند: بین ما و عراقی‌ها یک میدان مین وسیع که با سیم‌خاردارهای حلقوی پوشیده شده بود، قرار داشت و قرار بود مهندسان عراقی معبری را برای تبادل پیکر شهدا با اجساد خودشان باز کنند، ساعت حدود ۱۰ صبح بود بچه‌های ما با کمک نیروهای قرارگاه، اجساد حدود ۱۰ عراقی را در تابوت گذاشتند و به جلو و محل تبادل انتقال دادند، چند نفر از افسران بعثی به‌همراه نیروهای مهندسی وارد میدان مین شده و کم کم معبری را باز و سیم خاردارها را کنار زدند.

این رزمنده دفاع مقدس می‌گوید: لحظه عجیبی بود، چشمان بچه‌های ما به معبری دوخته شده بود که تا دقایق دیگر مزین به حضور دوستان شهیدمان می‌شد، همه برای ورود پیکر پاک شهدا لحظه‌شماری می‌کردند و چند نفر از بچه‌ها با کمک بچه‌های تدارکات لشکر منقل کوچکی را به همراه اسپند و قرآن در یک سینی گذاشته و برای استقبال به جلو آورده بودند! اولین زائران حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس (ع) در حال ورود به میهن اسلامی ایران بودند.

موسوی ادامه می‌دهد: بچه‌ها تابوت‌های عراقی را به نزدیک‌ترین محل تبادل انتقال دادند، در ساعت مقرر، افسر ارشد عراقی به‌همراه چندین افسر و درجه‌دار دیگر که او را همراهی می‌کردند به جلو آمدند و کار تبادل پیکر پاک شهدا با تحویل اجساد هر عراقی آغاز شد، بوی عطر حضور شهدا همه جا را فرا گرفته بود! بچه‌ها با خواندن قرآن و دعا و فرستادن صلوات با شور بسیار خاصی به استقبال دوستان شهیدشان می‌رفتند در حالی که اشک از چشمان و گونه‌های بچه‌های گردان سرازیر شده بود. با انجام عملیات تبادل، پیکر پاک شهدا به پشت خاکریز خط مقدم منتقل و مراسم دعا و سینه‌زنی در کنار تابوت دوستان شهید آغاز شد، بچه‌ها پیکر شهدا را در آغوش خود گرفتند و با آنها درددل می‌کردند.