اما این محدودیت‌ها چقدر تاثیرگذار هستند؟ آیا باید به آنها توجه کنیم؟ در این مقاله مهمان ما باشید تا ببینیم محدودیت‌ها و قوانین درباره رمزارز چقدر بر بازار کریپتو تاثیر گذاشته است.
بلاکچین و فلسفه فرار از قانون
بلاکچین از زمانی که معرفی شد می‌خواست که به نوعی قانون‌گریز باشد. معنای قانون‌گریزی به‌شکل خشن خود در مفهوم این سیستم نبود اما می‌شد چنین چیزی را از ماهیت بیت کوین، به‌عنوان اولین رمزارز مبتنی بر بلاکچین برداشت کرد. همان طور که بلاگ والکس درباره " بلاکچین چیست" نوشته است، در یک تعریف کلی، می‌توانیم بگوییم بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، غیرمتمرکز و اشتراکی است که به صورت زنجیره‌ای از سوابق بنام بلاک ساخته شده است. هر بلاک در این زنجیره، مسئول ذخیره‌سازی نوعی از اطلاعات (مانند سوابق معاملات) است.
زمانی که تورم درحال بیرون‌کشیدن پول از دست صاحبان آنها و قدرتمندترکردن دولت‌ها بود، بیت کوین از طریق بلاکچین تلاش کرد تا دارایی‌های ضد تورمی تولید کند.
دارایی‌هایی که برای انتقال، به قوانین متمرکز نیازی ندارند. کاربران شبکه می‌توانند تراکنش‌ها را تاکید کنند و همه به خود آنها وابسته است. آنها به معنای واقعی کلمه صاحب شبکه و دارایی خود هستند. چنین چیزی به ذائقه افرادی که پیش از آنها دارای قدرت بودند خوش نیامد. اما آنها نمی‌توانستند در برابر این همه‌گیری بزرگ کاری انجام دهند.
تلاش برای قانونمندسازی بلاکچین
همان‌طور که گفتیم رویکرد قانون‌گریزانه بلاکچین در زمان معرفی ادامه پیدا کرد و کاربردی هم شد. طولی نکشید که صرافی ارز دیجیتال پشت صرافی پدید آمد و مردم می‌توانستند از طریق آن دارایی دیجیتالی خود را خریداری کنند. اما کار به اینجا ختم نشد.
رمزارزهای مبتنی بر بلاکچین به‌دلیل ذات غیرمتمرکزبودن این سیستم قابل پیگیری نیستند. این موضوع از یک جهت خوب است. چراکه می‌تواند حریم خصوصی کاربر را حفظ کند. اما از یک جهت فاجعه است. زیرا تمام پرداخت‌های غیرقانونی و پول‌شویی‌ها می‌توانست از بستر بلاکچین اتفاق بیفتد و آب هم از آب تکان نخورد.
در کنار این مورد دولت‌ها نسبت به گسترش این تکنولوژی و نابودی فیات ابراز نگرانی کردند. همین مسائل باعث شد که آنها تلاش کنند قوانینی را برای خرید و فروش رمزارزها و استفاده از آنها بیافرینند.
رویکرد کشورهای مختلف جهان در برابر بلاکچین چیست؟
تقریباً پس از گذشت ۱۴ سال از کاربردی‌شدن بلاکچین با تولد بیت کوین امروز کشورهای مختلف به قوانین منسجم و مشخصی درباره این موضوع رسیده‌اند.
کما اینکه همچنان برخی از آنها قوانینی برای رمزارز در کشور خود ندارند. در ادامه پاراگراف این موضوع را به‌صورت خلاصه بررسی خواهیم کرد. دسته اول کشور آن‌هایی هستند که استفاده از ارزهای دیجیتال (به‌ویژه بیت کوین) در آنها آزاد است.
برای نمونه ایالات متحده، کشورهای اروپایی و استرالیا چنین وضعیتی دارند. دسته دوم کشورهایی هستند که استفاده از ارزهای دیجیتال در آنها با محدودیت همراه است اما مانعی ندارد. کانادا، ایران و عربستان نمونه‌ای از این کشورها هستند.
دسته سوم مربوط به کشورهایی که استفاده از ارز دیجیتال در آنها ممنوع و غیرقانونی است. پاکستان و مصر از نمونه این کشورها هستند.
در این بین یک استثنا هم وجود دارد و آن روسیه است. وضعیت استفاده از رمزها در این کشور پیچیده تعریف شده، اما تا حد زیادی غیرمجاز است. با این حال مورد استفاده قرار می‌گیرد و مسئله مرسومی است. باقی کشورها نیز درباره چنین مواردی اعلام موضع نکرده‌اند.
دولت‌ها می‌توانند جلوی ارز دیجیتال را بگیرند؟
دولت‌ها در سراسر جهان قدرت زیادی دارند. باور عمومی بر این است که دولت‌ها می‌توانند هر چیزی را کنترل کنند.
آنها می‌توانند یک صرافی ارز دیجیتال را مجبور کنند تا به یک کشور خاص خدمات ندهد یا کاری کنند که قیمت ارز دیجیتال در سطحی خاص باقی بماند. این موضوعات درست است اما باید بدانید که هیچ دولتی نمی‌تواند روند بلاکچین را متوقف کند.
با محدودسازی سرعت رشد کند می‌شود و شرایط دسترسی سخت. اما نمی‌توان این سیستم عظیم را به همراه تکنولوژی پیشرفته‌اش متوقف کرد.
با این حال آنها می‌توانند قوانینی وضع کنند که خرید از صرافی‌ها را دچار مشکل می‌کند و همین موضوع هم می‌تواند غیرمستقیم باعث رکورد بازار شود.
محدودیت رمزارزها چه تاثیری بر صرافی‌های ارز دیجیتال گذاشته است؟
مسلماً قوانینی که در سراسر جهان وضع شده وضعیت صرافی‌ها را دچار دگرگونی‌های زیادی کرده است. برای نمونه قوانین احرازهویت باعث تولد صرافی‌های غیرمتمرکز شد.
جایی که دیگر برای خرید رمزارز به اطلاعات حقیقی نیازی نیست. یا در مثالی دیگر کشورهای پیشرفته نمی‌گذارند که کشورهای درحال توسعه از امکانات صرافی‌های آنها راحت بهره‌مند شوند.
همین موضوع تا حدی کاربران را دلسرد کرده و باعث می‌شود که آنها هر چند وقت یک‌بار مجبور شوند با صرافی خود وداع بگویند و به‌سمت صرافی‌ای بروند که شرایط لازم را داشته باشد.
چین و امریکا، ۲ قطب برای قوانین رمزارز در شرق و غرب
چین و امریکا، ۲ قطبی هستند که تاثیر زیادی بر جریان رمزارز می‌گذارند. چین شدیدترین قوانین را نسبت به رمزارزها در کشورش اعمال کرده و تا مدت‌ها هم استفاده از آنها در خاک این کشور ممنوع بود.
در سال ۲۰۲۱ حتی این کشور ماینرها را مجبور کرد که خاک این کشور را ترک کنند. هش ریت بیت کوین پس از این اتفاق کاهش شدیدی داشت اما به‌مرور بازیابی شد.
در آن طرف زمین نیز کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) نهادی است که قوانین مربوط به رمزارز را در این کشور وضع می‌کند.
رویکرد امریکا مانند چین نیست. این کشور محدودیت‌های کمی هم برای رمزارزها ایجاد نکرده است. با این حال امریکا درک کرده که نمی‌توان بلاکچین را حذف کرد و باید آن را هدفمند پیش برد. در این مثال‌ها هم می‌توانید به وضوح ببینید که دولت‌ها می‌توانند روند را کند کنند اما قابلیت توقف آن را ندارند.
تاکنون این محدودیت‌ها بر بازار چقدر تاثیر گذاشته است؟
در کشورهای مختلف جهان تجربه ثابت کرده که نمی‌توان برای مدت طولانی جلوی بازار را گرفت. در نهایت خرید ارز دیجیتال و فروش آن حتی اگر شده با سرعت بسیار کند اتفاق میفتد. حتی دیده شده در کشورهایی که سخت‌گیری‌های فراوانی روی اینترنت می‌شود هم، مردم تمایل به استفاده از رمزارز و خرید آن از صرافی ارز دیجیتال دارند.
جمع‌بندی
محدودیت‌ها می‌تواند بر خرید مردم از یک صرافی ارز دیجیتال تاثیر بگذارد اما این تاثیر دائمی و طولانی‌مدت نیست. بلاکچین سرانجام راه خود را باز می‌کند و به مسیر رو به جلو خود ادامه می‌دهد. ممنونیم که تا انتهای مقاله همراه ما بودید. به نظر شما دولت‌ها می‌توانند روزی جلوی بلاکچین را بگیرند؟
نظر شما