به گزارش خبرنگار ایمنا، گرانی کالاها و تورم بی‌سابقه چند سال اخیر، نه‌تنها قیمت اقلام اساسی را تحت تأثیر خود درآورده بلکه دیگر حوزه‌های موردنیاز مردم را هم با چالش‌هایی همراه کرده است. در این میان کالاهای عفاف و حجاب مانند انواع چادر و دیگر ملزومات با گرانی شدیدی روبرو بوده به‌طوری‌که بخشی از تولیدکنندگان و فعالان این عرصه از فعالیت منصرف شده و تغییر شغل داده‌اند.
با توجه به اهمیت این مسئله سال گذشته بود که سید مجید امامی مسئول کارگروه مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از برنامه‌ای سخن گفت که در جهت رفع موانع و مشکلات تولیدکنندگان عفاف و حجاب تحت بررسی کارگروه ساماندهی مد و لباس با همکاری وزارت صمت در دستور کار قرارگرفته است.
وی پیرامون ارائه تسهیلات به تولیدکنندگان البسه حجاب و عفاف عنوان کرد: برای آنکه سرمایه در گردش تولیدی‌ها و بخش‌های تولیدکننده حجاب و عفاف تأمین شود و با مشکل روبرو نباشند و تولیدی‌ها بتوانند با فراغ بال در بحث تولید انبوه وارد شوند تدابیری مبنی بر تأمین سرمایه در گردش این بخش‌ها در نظر گرفته‌شده که در قالب تسهیلات حمایتی دولت به این واحدها ارائه می‌شود.
قرار بر آن بود علاوه بر حمایت از تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف از شرکت‌های تولیدی و تأمین‌کننده مواد اولیه نیز حمایت شود تا کالاهای آنان باکیفیت مناسب‌تری در اختیار مصرف‌کننده قرار گیرد. حالا پس از گذشت یک سال از آن وعده ظاهراً بدون تحقق، احمد نقی پوران مدیرکل فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که از وزارتخانه‌ای دیگر است اعلام می‌کند این مسئله فرابخشی است و منحصر به وزارت تعاون نمی‌شود، اگر یک تولیدکننده حجاب مراجعه کرده باشد قطعاً موردحمایت قرار می‌گیرد، البته در حد مأموریت و صلاحیت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ اما عمده حمایت‌ها باید از طریق وزارت صنعت انجام شود.
به گفته این مسئول حداقل حمایت این نهاد این است اگر یک تولیدکننده محصولات حجاب، برای رونق کسب‌وکار خود تسهیلات بانکی بخواهد، به‌نظام بانکی معرفی می‌کنیم، بحث صدور مجوزهای کسب‌وکار هم در حوزه ما نیست، اما مجموعه دولت در زمینهٔ تولید محصولات مرتبط باحجاب با حمایت بیشتری رفتار می‌کند.
بر این اساس به نظر می‌رسد هنوز نهادی مشخص برای حمایت از فعالان این مجموعه پای پیش نگذاشته است چراکه بحث حمایت، هر بار از طریق متولیان وزارتخانه‌های مختلف مطرح‌شده حال‌آنکه اگر هم تاکنون سخنی گفته‌شده در حد وعده مانده است.
لزوم حمایت از فعالان حوزه عفاف و حجاب
باوجود تأکیدات فراوان بر حمایت از حوزه عفاف و حجاب اما به گفته فعالانش هنوز هیچ اتحادیه‌ای برای حمایت از تولیدکنندگان این بخش وجود ندارد. درصورتی‌که حدود ۲۴۰ اتحادیه پوشاک در کشور فعال هستند اما این بخش نادیده گرفته‌شده است.
از طرفی هم گفته می‌شود چادر و کالاهای حجاب گران است و فعالان بدون حمایت، امکان ادامه فعالیت را ندارند.
اسدالله سلیمانی مدیرعامل انجمن تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب می‌گوید: اگر می‌خواهیم محصولات حجاب و پوشش‌های عفیفانه ارزان و همه‌جا در دسترس باشد باید مزیت اقتصادی ایجاد کنیم؛ به‌گونه‌ای که به‌عنوان محصول فرهنگی محسوب شود.
وی اضافه می‌کند: چه‌بسا دوای درد ارزانی چادر، شناخته شدن آن به‌عنوان کالای فرهنگی است که اگر این اتفاق می‌افتاد و در مجلس تصویب می‌شد، به‌عنوان کالای فرهنگی مشمول دریافت یارانه بود و قیمت آن به یک‌پنجم کاهش پیدا می‌کرد، اما اکنون تولیدکننده محصولات حجاب بیش از سایر لباس‌ها مالیات پرداخت می‌کند.
وی با اشاره به اصل چهل‌وچهار قانون اساسی تصریح می‌کند: قرار بود تا کارهای مردم به خود آن‌ها واگذار شود. موضوع تولید چادر در سال‌های اخیر یکی از مسائلی بوده که با حاشیه‌های بسیاری روبرو بوده و اکنون فقط کارخانه حجاب شهرکرد است که چادر تولید می‌کند.
به گفته این فعال اقتصادی تاکنون چندین کارخانه ارز دولتی گرفته و متعهد شده بودند تا چادر تولید کنند ولی هیچ اتفاقی نیفتاد و اکنون همین کارخانه است که باید پاسخگوی چادر در عرصه تولید داخلی باشد.
این مسئول با تأکید برخالی بودن مغازه‌ها از محصولات حجاب اظهار می‌کند: چادر و سایر محصولات حجاب هم گران است و صرفه اقتصادی ندارد و هم برای تولیدکننده مزیتی ندارد. وقتی کرونا آمد، ظرف هفت ماه توانستیم صادرکننده ماسک شویم. چون توان مزیت اقتصادی باعث شد و هر عدد ماسک که به قیمت ۴۰۰ تومان تولید می‌شد، به مبلغ دو هزار تومان مشتری داشت. در عرصه چادر نیز می‌توان چنین کارهایی کرد.
ملزومات عفاف و حجاب به دلیل گرانی، در اولویت قرار ندارند
فعالان بخش عفاف و حجاب از تولیدکننده تا فروشندگان خرد شهر با گلایه از قیمت‌های بالای کالای عفاف و حجاب به‌ویژه چادر، نبود اتحادیه‌ای مشخص، گرانی اجاره‌ها و دیگر هزینه‌ها معتقدند تا زمانی که از این بخش حمایت درستی انجام نشود نمی‌توان انتظاری برای رونق بازار کالاهای حجاب داشت.
حتی تولیدکنندگان این کالاها نیز معتقدند در میان دشواری‌های اقتصادی و گرانی ارز، هیچ نهاد و سازمانی پای پیش نگذاشته تا از آن‌ها حمایت کند درصورتی‌که بیشتر از ۲۰ سازمان در حوزه فرهنگ حجاب و عفاف ردیف بودجه دارند اما چه حمایتی از تولیدکنندگان ملزومات حجاب و عفاف کرده‌اند؟
رضا همدانی یکی از فعالان این بخش در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: در شرایطی قرار داریم که به‌طورکلی هزینه‌های تولید هر نوع پوشاکی گران و درنتیجه باقیمت بالایی هم به دست مصرف‌کننده می‌رسد.
وی اضافه می‌کند: اما با توجه به اینکه دیگر اقلام پوشاک، دارای اتحادیه‌های خاصی هستند برای مشکلات و چالش‌های خود مرجع حمایتی هم دارند ولی حوزه حجاب و عفاف متأسفانه اتحادیه‌ای ندارد که فعالانش به آن اتکا کنند.
این فعال تصریح می‌کند: گرانی این کالاها به دلیل آن است که به‌طور وارداتی در کشور عرضه می‌شود و یا آنکه اگر هم تولید داخل باشد برای تأمین بخشی از مواد اولیه وابسته به واردات هستند که باوجود نرخ ارز در هر دو حالت، فروش نهایی گران تمام می‌شود.
وی یادآور می‌شود: پرمصرف‌ترین و مهم‌ترین این محصولات که گران‌ترین هم است چادر مشکی است که اغلب وارداتی بوده و باقیمت‌های بسیار گران در بازار، عرضه می‌شود و کمترین آن‌ها محصولات تزئینی و اکسسوری‌هایی است که بازهم آن‌ها به دلیل وارداتی بودن، قیمت بالایی دارد.
این فعال بیان می‌کند: حال با توجه به این شرایط گرانی سوال آن است چگونه می‌توان در این بازار، تحرک ایجاد کرد؟ محصولاتی که قطعاً در اولویت خرید مردم قرار ندارد و باوجود قیمت‌های گران، نمی‌توان انتظاری برای رونق داشت.
یکی دیگر از این فعالان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: کالاهای عفاف و حجاب گران و به این دلیل استقبال پایین است. هر بار از تزریق حمایت‌هایی خبر می‌رسد اما اگر اقدامی هم باشد نه برای فروشگاه‌های خرد بلکه برای تولیدکنندگان است هرچند شنیده می‌شود واحدهای تولیدی هم از حمایت بدون نصیب مانده‌اند.
این فعال می‌گوید: بدون شک اگر از همان تولیدکننده هم حمایت انجام شود و تسهیلات به آن‌ها تعلق گیرد با تولید انبوه و عرضه زیاد به بازار، قیمت‌ها کاهش می‌یابد و مصرف‌کننده بیشتری جذب بازار می‌شود اما به دلیل عدم تخصیص تسهیلات، این اقلام با توجه به وابستگی به مواد اولیه خارجی با هزینه بالایی تولید و روانه بازار می‌شود و با نرخ گرانی هم به دست مصرف‌کننده می‌رسد.
وی تصریح می‌کند: با توجه به شرایط رکود بازار و گرانی اجاره‌ها، عده‌ای فضای مجازی را برای فعالیت خود انتخاب کرده‌اند که در این میان، ممکن است کالاهایی نامرغوب با نرخ ارزان‌تر، از طریق این فضا عرضه شود که این موضوع خود چالشی دیگر برای این حوزه محسوب می‌شود.
درمجموع نبود حمایت‌های مالی از مهم‌ترین مشکلات فعالان حوزه عفاف و حجاب بشمار می‌رود.حال پرسش آن است با وجود اینکه چنین موضوعی از دغدغه‌های مسئولان است برای تحقق این هدف و رفع چنین دغدغه‌ای، چقدر هزینه می‌شود و چه میزان از فعالان این عرصه حمایت انجام می‌گیرد؟
نظر شما