به گزارش خبرنگار ایمنا، مصطفی اهل مبارزه بود و برای همین دست رد به زندگی پررفاه‌اش در آمریکا زد و راهی لبنان شد و به کمک امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را بر اساس اصول و مبانی اسلامی پی‌ریزی کرد.
او که با شکل‌گیری این سازمان، پرچم تشیع را در برابر صهیونیسم اشغالگر و همدستان خونخوار آنها به اهتزاز در آورده بود، با پیروزی انقلاب اسلامی بعد از ۲۱ سال به کشور بازگشت.
مصطفی به حقیقت دریافته بود که برای حرکت انقلاب در مسیر آرمان‌هایش باید سختی‌ها را به جان خرید و در این راه با کسی تعارف نداشت، حتی اگر این افراد دارای مناصب سیاسی و شناخته شده باشند. یکی از دوستانش خاطره‌ای را از او این‌طور روایت می‌کند:
بعد از پیروزی انقلاب رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان، هواپیمایی اجاره کرد و حدود ۸۰ نفر از شخصیت‌های لبنانی را به ایران آورد، افرادی که وزیر و وکیل و چهره‌های سیاسی بودند.
سیدمحمد غروی می‌گوید: آنها آمده بودند تا انقلاب ایران را بررسی کنند و از نزدیک با آن آشنا شوند، به ساختمان نخست‌وزیری رفتیم. وقتی موقع خواب شد، گفتند: «کجا بخوابیم؟»
عرف این بود که حداقل باید در هتلی پنج ستاره، اسکانشان می‌دادند. چمران خیلی راحت گفت: «صندلی‌ها را جمع کنید و همین جا روی زمین بخوابید!»
حسابی تعجب کرده بودند. برای اعتراض به محمد شمس‌الدین مراجعه کردند.
دکتر وقتی متوجه اعتراض‌ها شد، گفت: «کشور ما کشور انقلاب است و این درس اول انقلاب است یا همین جا بخوابید یا اگر هتل می‌خواهید، بدانید انقلابی نیستید.» بالاخره همه آن شب در همان ساختمان و روی زمین خوابیدند.
نظر شما