به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از مشکلات شهرنشینی کنونی را می‌توان با راهکارهای ساده حل کرد که یکی از آنها ادغام طبیعت با ساختمان‌های بتنی است. ما می‌توانیم عناصر طبیعی را در جنگل‌های بتنی شهری خود بگنجانیم و این محیط‌های خاکستری را به مناظر عمودی سرسبز تبدیل کنیم.
ابتکار باغ‌های عمودی می‌تواند آفتاب گرم و هوای خشک بیرون را برای ساکنان داخل ساختمان به هوای مطبوع تبدیل کند، کیفیت هوا را بهبود ببخشد، مصرف انرژی را کاهش دهد و از ساختمان‌ها در برابر آب و هوای نامناسب و سخت نیز محافظت کند. این ساختارهای زنده می‌توانند تا ۱۵ درصد صرفه‌جویی در انرژی‌های سرمایشی داشته باشند.
شبکه جهانی زیرساخت سبز (WGIN) گزارش داده است که یک دیوار سبز به وسعت ۱۰۰ متر مربع، پتانسیل تولید تقریباً ۳ هزار کیلوگرم اکسیژن در سال را دارد، بنابراین کیفیت هوای داخلی را بهبود می‌بخشد و به‌طور بالقوه اتکا به تهویه مکانیکی را کاهش می‌دهد.
علاوه بر این، باغ‌های عمودی می‌توانند به‌طور مؤثر با اثر جزیره گرمایی شهری مبارزه کنند و دمای هوا را در مناطق مجاور دو تا سه درجه در طول روز و تا هفت درجه سانتی‌گراد در شب کاهش دهند. چنین مزایایی توجهات را به پتانسیل مؤثر باغ‌های عمودی در خنک‌سازی ساختمان‌های شهری و تقویت محیط‌های شهری با انرژی کارآمد جلب می‌کند.
با ادامه رشد شهرها به‌ویژه در مناطقی با آب و هوای گرم، باغ‌های عمودی راهی برای ادغام فضاهای سبز در محیط شهری بدون در نظر گرفتن فضای مورد نیاز افقی است. باغ عمودی از سه قسمت تشکیل شده است؛ یک قاب فلزی، یک لایه PVC و یک لایه ساختاری مانند نمد. گیاهان را می‌توان روی لایه نمدی به صورت بذر، قلمه یا گیاهان رشدیافته نصب کرد. وزن کل یک باغ عمودی، شامل گیاهان زنده و قاب، کمتر از ۳۰ کیلوگرم در هر متر مربع است. بنابراین، این باغ‌ها را می‌توان روی هر دیواری، بدون محدودیت اندازه و ارتفاع اجرا کرد.
این مفهوم در شهرهای خاورمیانه نظیر دبی و ابوظبی به‌خوبی پذیرفته شده است و مدیران شهری توانسته‌اند آنها را در چشم‌انداز شهری خود ادغام می‌کنند. دیوار سبز دبی، باغی عمودی است که در قلب این شهر واقع شده است و یکی از بزرگترین باغ‌های جهان است که ۸ هزار متر مربع مساحت دارد و بخشی از باغ معجزه دبی، یک باغ گل خیره‌کننده، است.
نمونه دیگری از باغ عمودی را می‌توان در مرکز فرهنگ ملک عبدالعزیز در ظهران یافت که شامل بیش از ۲۰ هزار گیاه و گل، از جمله انواع گونه‌های محلی است. این باغ عمودی یک مثال عالی از چگونگی ادغام فضاهای سبز با معماری مدرن است تا محیطی پایدارتر و قابل زندگی ایجاد کند.
شهرهای دیگر جهان نیز برای تبدیل محیط‌های خشن شهری به احداث باغ‌های عمودی روی آورده‌اند که در ادامه با چند مورد از آنها آشنا می‌شویم.
سانتالایا در بوگوتا، کلمبیا
یکی از بزرگترین باغ‌های عمودی جهان اکنون در بوگوتای کلمبیا است. ساختمان مسکونی سانتالایا دارای ۳ هزار و ۱۱۷ متر مربع گیاه است و به معنای واقعی کلمه یک نفس تازه در این پایتخت پرجمعیت است. این ساختمان مسکونی پس از ۱۶ ماه برنامه‌ریزی و ساخت در دسامبر ۲۰۱۵ تکمیل شد. برای ساخت و نصب این ساختار ۱۶ ماه تحقیق و عملیات ساختمانی انجام شد. ۱۱۵ هزار گیاه در این دیوار وجود دارد که رد پای کربن ۷۰۰ نفر را جبران می‌کند و میزان پاکسازی آن از ذرات آلوده به اندازه ۷۴۵ خودرو گزارش شده است. وجود این میزان پوشش گیاهی، اکسیژن مورد نیاز برای ۳ هزار و ۱۰۰ نفر را در سال تأمین می‌کند. یک باغ عمودی با این اندازه، سالانه بیش از دو هزار تن گازهای مضر را فیلتر می‌کند و بیش از ۳۹۹ کیلوگرم گردوغبار را جذب می‌کند.
خانه درختی، سنگاپور
خانه درختی را می‌توان در گوشه‌ای دنج و ساکت از منطقه ۲۳ سنگاپور پیدا کرد. این پروژه در سال ۲۰۱۳ تکمیل شد و رکورد جدیدی در گینس در آن زمان برای بزرگترین باغ عمودی ثبت کرد. این دیوار ۲۲۸۸ متر مربع مساحت دارد و سالانه بیش از ۰.۵ میلیون دلار در هزینه‌های انرژی و آب صرفه‌جویی می‌کند. خانه درختی، آپارتمانی ۲۴ طبقه دارای فناوری‌های پیشرفته و پایدار مانند پنجره‌های کاهش‌دهنده گرما، حسگرهای حرکتی برای روشنایی و طراحی شیب‌دار برای به حداکثر رساندن میزان بارش است.
ایستگاه شین یاماگوچی، ژاپن
این گذرگاه که توسط پاتریک بلان، مخترع باغ عمودی، طراحی و ساخته شده است، مناطق جنوبی و شمالی ایستگاه شین یاماگوچی را به هم متصل می‌کند. این دیوار با ۱۰۰ متر طول و ۴۰۰ متر مربع مساحت، بزرگترین باغ عمودی در ژاپن است که ۱۷ هزار گیاه از ۱۳۵ گونه مختلف در آن وجود دارد که توسط نهالستان‌های محلی به مدت دو سال قبل از نصب تکثیر شدند. گیاهان از بالا چندین بار در روز با آب باران جمع‌آوری شده از پشت‌بام ساختمان و آب چاه آبیاری می‌شوند.
CaixaForum مادرید، اسپانیا
مادرید یک باغ عمودی بسیار حماسی دارد که توسط بلان طراحی و ساخته شده است. این دیوار که در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید، تضاد زیبایی با رنگ نارنجی عمیق ساختمان مجاور دارد و ترکیبی جذاب از معماری، هنر و گیاه شناسی است. بازدیدکنندگان با نشستن زیر دیوار از گرمای شدید مادرید، پناه می‌گیرند، چراکه دما در مجاورت دیوار ۲-۳ درجه خنک‌تر است. بیش از ۱۵۰۰ گیاه از ۲۵۰ گونه در این دیوار وجود دارد.
نظر شما