به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سنگفرش لمسی نخستین بار بیش از ۵۰ سال پیش در ژاپن اختراع شد تا به افراد دارای اختلالات بینایی کمک کند که با خیال راحت در محیط‌های شهری حرکت کنند؛ اکنون این بلوک‌های مسیریاب در سراسر دنیا از لندن تا سیدنی دیده می‌شوند. سنگفرش‌های مخصوص نابینایان در ژاپن با عنوان بلوک‌های تنجی شناخته می‌شود. تنجی کلمه‌ای برای سیستم ژاپنی بریل است و بنابراین بلوک تنجی نیز می‌تواند به عنوان "بلوک بریل" ترجمه شود. این صفحات تعبیه شده به نابینایان این امکان را می‌دهد که اطلاعات محیط اطرافشان را از طریق لمس به دست آورند. از گذرگاه معروف شیبویا در توکیو تا دورافتاده‌ترین جزیره اوکیناوان، خیابان‌های ژاپن ویژگی ظاهری مشترک دارند: «بلوک‌های تنجی».
قوانین ژاپن نصب و نگهداری بلوک‌های لمسی در نزدیکی پله‌ها، رمپ‌ها، پله‌های برقی و مسیرهای اصلی برای ساختمان‌هایی با مساحت بیش از دو هزار متر مربع را الزام کرده است. فضاهای عمومی کمتر از دوهزار متر مربع الزامی در این رابطه ندارند اما باید تعبیه آن را مد نظر داشته باشند. توکیو در کنار آمستردام، لاس‌وگاس و پاریس به عنوان یکی از ۱۰ مقصد مسافرتی جهان برای توان‌خواهان معرفی شد که بخش اعظم این عنوان به علت تلاش‌های شهرداری در مناسب‌سازی مسیرها برای نابینایان و کاربران ویلچر در نظر گرفته شد.
ایستگاه‌های متروی شهر توکیو به‌طور کامل برای نابینایان مناسب‌سازی شده است، به طوری‌که نوارهای زرد و لمسی را در تمام نقاط مترو می‌توان پیدا کرد. همه ایستگاه‌ها باید یک مسیر تنجی از منطقه ورود به مترو تا سکوی سوار شدن داشته باشند. حتی همه پله‌ها، پله‌های برقی و رمپ‌ها باید دارای بلوک‌های هشداردهنده باشند تا شخص نابینا برای حتی یک لحظه گمراه نشود.
علاوه بر این، تمام امکانات رفاهی نظیر سرویس‌های بهداشتی آنقدر در دسترس است که حتی کارکنان ایستگاه‌های مترو در نقاط مختلف مستقر شده‌اند تا به نابینایان و توان‌خواهان کمک کنند. همین اقدامات به ظاهر ساده، باعث شده است که توکیو به عنوان شهر دوستدار نابینا شناخته شود.
نظر شما