به گزارش خبرنگار ایمنا، چند روز پیش از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل و آتشبس بین جمهوری اسلامی ایران و عراق و حتی چند روز بعد، منافقین با حمایت صدام، طی چند مرحله به کشورمان حمله کردند.
در یکی از این عملیاتها که چلچراغ نام گرفت، سازمان مجاهدین خلق ایران با حمایت ارتش عراق با هدف تصرف شهر مرزی مهران، بهمنظور کنترل میدانهای نفتی آن همچنین روستاهای کردنشین منطقه، حمله همهجانبهای را آغاز کردند. رژیم بعثی عراق این عملیات را انتقام قهرمانان به جهت انتقام شکست در فاو و سایر نقاط عملیاتی کشورمان نامید و تا حدود زیادی به پیروزی منافقین مطمئن بود.
ساعت ۸:۳۰ روز بیستونهم خرداد ۱۳۶۷، شهر مهران برای سومین بار اشغال شد. منافقین سپس نیروهای خود را در منطقه گسترش دادند و از تنگه کنجانچم تا حوالی شهرک ملکشاهی و از سهراهی صاحبالزمان (عج) تا شیارِ آبزیادی را تصرف کردند. در اشغال سوم مهران، حدود ۲۵۰ نفر از مردم عادی، روستاییان، عشایر و رزمندگان اسلام را شهید یا اسیر شدند که طی روزهای اشغال، منافقین تعدادی از اسیران را سر بریدند و بقیه را به اردوگاههای منافقین در عراق منتقل کردند.
سرانجام نیروهای مردمی عشایر، بسیج و لشکر ۱۱ امیرالمؤمنین (ع) در منطقه حاضر شدند و نیروهای منافقین را در تنگه کنچانچم و سهراهی مهران-دهلران-ترشابه متوقف کردند. در ادامه با اضافه شدن شمار قوای خودی، در روز یکم تیر ۶۷، متجاوزان شکست خوردند و تا پشت مرزهای بینالمللی عقب رانده شدند.
منافقین و دشمن بعثی با این خیال خام که ملت مسلمان و مبارز ایران که از هشت سال دفاع خسته شدهاند، این حمله و تجاوز علیه خاک کشورمان را انجام داد اما ملت مسلمان ایران مثل هشت سال دفاع مقدس در این عملیات هم با ایثارگری و رشادت توانستند دشمنان بعثی عراق و منافقین را شکست دهند.
نظر شما