به گزارش خبرنگار ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه فرهیختگان در صفحه اول امروز خود با تیتر «عاقبت بی‌وطن‌ها» نوشت: روی کاغذ، طناب عمر جمهوری اسلامی به مویی بند بود. این جمع‌بندی سرویس‌های اطلاعاتی ۲۰ کشوری بود که در جریان ناآرامی‌های سال گذشته با گروه‌های اپوزیسیون ایرانی در ارتباط بودند. اصلی‌ترین منبعی که چنین اطلاعاتی را در اختیار آنها قرار می‌داد، گروهک تروریستی منافقین بود؛ گروهکی که با لابی و پرداخت مبالغ قابل توجه، سیاستمداران غربی را می‌خرید تا صراحتاً منافقین را «جانشین جمهوری اسلامی ایران» پس از سرنگونی بخوانند. رؤیای منافقین در بهمن سال گذشته که ۱۶۵ نماینده از هر دو حزب آمریکا در قطعنامه‌ای مریم رجوی را «رهبر اپوزیسیون» خوانده و از «طرح ۱۰ ماده‌ای» او «برای آینده ایران»، حمایت کردند، بسیار به واقعیت نزدیک شده بود اما دیروز، پلیس آلبانی با حمله به مقر منافقین، قصر رویاهای مریم رجوی و هم‌پیاله‌هایش را برای همیشه فروریخت. روز گذشته منابع خبری از حمله پلیس آلبانی به مقر منافقین در این کشور خبر دادند.
انتشار این خبر آن‌هم کمی پس از اینکه رئیس پلیس پاریس با برگزاری گردهمایی سالانه گروهک تروریستی منافقین در این شهر مخالفت کرده است، بسیار معنادار به نظر می‌رسد. در بیانیه پلیس پاریس، علت ممنوعیت برگزاری گردهمایی منافقین «شرایط ژئوپلیتیکی که باعث ایجاد اختلال در نظم عمومی می‌شود»، اعلام شده است. حالا پس از لغو این گردهمایی که قرار بود اول جولای برگزار شود، پلیس آلبانی به مقر منافقین حمله کرده است. فارس به نقل از پایگاه خبری آلبانی دیلی نیوز نوشته است: «پلیس آلبانی اعلام کرد که براساس حکم دادگاه آلبانی و به دلیل نقض توافقات صورت‌گرفته، پلیس به این مقر حمله کرده که با مقاومت تروریست‌های منافق مواجه شده است.» در بیانیه‌ای که وزارت کشور آلبانی صادر کرده، دلیل چنین تصمیمی را «اقدامات» گروهک منافقین خوانده که «با تعهدات آنها در سال ۲۰۱۴ در تعارض بوده است.» در شبکه‌های اجتماعی اخباری از دستگیری و به هلاکت رسیدن برخی منافقین همچون «عبدالوهاب فرجی‌نژاد» از مسئولان ترور و شکنجه‌گران سه پاسدار شهید کمیته انقلاب اسلامی (شهیدان طهماسبی، میرجلیلی، طاهری) منتشر شده اما تاکنون این خبرها از سوی پلیس یا وزارت کشور آلبانی تأیید نشده است.
حمله به مقر منافقین در شرایطی انجام گرفته که تیرانا شهریور سال گذشته و پس از یک حمله شدید سایبری به زیرساخت‌های دیجیتال این کشور، مدعی شد این حمله توسط ایران انجام گرفته و بر این اساس روابط دیپلماتیکش را با تهران قطع کرد.
دو اقدام پی‌درپی علیه گروهک منافقین، نشان می‌دهد که واقعیت فراتر از آن چیزی است که در بیانیه وزارت کشور آلبانی ذکر شده است. اگرچه تاکنون هیچ اطلاعیه یا بیانیه دیگری درباره چرایی این اقدامات منتشر نشده اما مشخص است که تیرانا در اندازه‌ای نیست که بتواند به تنهایی در این باره تصمیم‌گیری کند. منافقین بخشی از پروژه ایالات متحده آمریکا علیه ایران بودند و بر همین اساس نیز واشنگتن در سال ۲۰۱۲، این گروهک را از فهرست سازمان‌های تروریستی خود خارج کرد. پس از حمله به کمپ اشرف در عراق، واشنگتن منافقین را به «کمپ لیبرتی» که یک پایگاه نظامی در نزدیکی فرودگاه بغداد بود منتقل کرد و پس از تصمیم دولت عراق در اخراج آنها، با دادن وعده‌هایی به آلبانی، آنها را در تیرانا مستقر کرد.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «۳۰ سالگی خشکسالی» نوشت: از آن سالگردهای تولدی است که حتی یک نفر هم بابت فرا رسیدن آن خوشحال نیست، اما چه باید کرد که این سالگرد یک واقعیت تلخ و خشک است؛ یعنی ۳۰ سالگی خشکسالی در ایران.
احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور دیروز درباره بیش از سه دهه خشکسالی در کشور این‌طور گفت: بر اساس شاخص خشکسالی SPI (شاخص بارش استاندارد) ما از سال ۱۳۷۲ به بعد به جز سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ همواره در کشور خشکسالی قرار داشته‌ایم.
روزنامه همشهری در صفحه نخست امروز خود با تیتر «سندرم گلزاریسم» نوشت: اخبار ازدواج محمدرضا گلزار این روزها در فضای مجازی دست به‌دست می‌چرخد. همه درباره‌اش حرف می‌زنند و بیشتر نوجوان‌ها علاقه‌مندند تا اخبار لحظه به لحظه این بازیگر سینما را دنبال کنند؛ به‌خصوص کسانی که هوادارش هستند و از شنیدن وصلت غیرمنتظره او هنوز در شوک به‌سرمی‌برند. حتی خبر راهی شدن چند دختر به بیمارستان و خودکشی یکی از آنها در شبکه‌های مجازی منتشر شده است.
اما اینکه زندگی محمدرضا گلزار برای نسل جوان ما تا این حد اهمیت دارد و از چه رو او را به‌عنوان الگوی بی‌بدیل زندگی خود انتخاب کرده‌اند جای بحث دارد؛ آن هم در جامعه‌ای که قهرمان‌های ملی‌اش بر تعداد سلبریتی‌های آن می‌چربد. مؤسسه همشهری برای بررسی این آسیب، با دعوت از دکتر کمیل حسینی جامعه‌شناس، دکتر سمانه رضایی، روانشناس و دکتر حسین حق‌پناه، کارشناس رسانه نشستی را به همین منظور برپا کرده است.
روزنامه رسالت در صفحه اول امروز خود با تیتر «نماد جمع اضداد» نوشت: انگار هر شهیدی یک قاب از زندگی خودش به جا می‌گذارد. قابی که از زندگی شهید صیاد به جا ماند، همان لحظه‌ای بود که آقا بر تابوتش بوسه می‌زد. قابی که از حاج‌قاسم به جا ماند، همان قابی بود که سردار سر نماز بود و کودکی شاخه گلی به او می‌داد و او با حالتی که کمترین لطمه به حالت مؤدبانه نمازش وارد شود، آن را از دست پسربچه می‌گرفت.
قابی که از سیدمرتضی آوینی به جا ماند، همان نگاه پرعمق اوست که پس‌زمینه‌اش بیابان است و لختی موهای جوگندمی‌اش گویی در یک نسیم به آرامی تکان می‌خورد. نگاهی که آدم را وادار به لحظه‌ای مکث می‌کند. از زندگی شهید چمران نیز قاب عجیبی به یادگار مانده است. یک دست شهید، سلاح کلاشینکف اوست و دست دیگرش، در حال نوازش گلی آفتاب‌گردان. نوازش گل آفتاب‌گردان؟ اگر بگوییم در یک عمارت شاهانه، یک دختر جوان سرشار از احساس دست بر گلبرگ‌های ظریف و زرد یک آفتاب‌گردان می‌کشد، ذهنمان تعجب نمی‌کند. اما یک مرد نظامی، چریکی کارکشته، در جبهه نبرد، در حالی که در دست دیگرش کلاشینکف است،؛ چه کار دارد با یک آفتاب‌گردان؟
روزنامه وطن امروز در صفحه اول امروز خود با تیتر «در مسیر ایران‌راه» نوشت: توسعه کریدورهای ترانزیتی یکی از اولویت‌های کشور به منظور نقش‌آفرینی در تجارت منطقه‌ای است و پس از تعاملات گسترده ایران و روسیه در حوزه کریدورها و انعقاد توافقنامه احداث خط‌آهن رشت – آستارا بین ایران و روسیه، امضای یادداشت‌تفاهم وزرای ایران و ازبکستان در زمینه همکاری جامع حمل‌ونقلی و ترانزیتی در سفر اخیر هیئت ازبک به تهران و پیگیری کریدور شمال-جنوب و شرکت بذرپاش، وزیر راه در مجمع اقتصادی سن‌پترزبورگ از جمله اقدامات وزارت راه‌وشهرسازی جهت توسعه دیپلماسی ایران راه در چند وقت اخیر بوده است. مقام معظم رهبری نیز در دیدار رئیس‌جمهور ازبکستان با اظهار خرسندی از تجدید حیات ارتباط ۲ کشور بعد از یک وقفه طولانی فرمودند: ایران توانایی این را دارد که ازبکستان را از طریق ترکمنستان و افغانستان، به راحتی به آب‌های آزاد متصل کند، ضمن آنکه زمینه‌های همکاری فراتر از تجارت و حمل‌ونقل است و می‌توان با ابتکارات مختلف در بخش علم و فناوری و بخش‌های دیگر همکاری‌های بیشتری داشت. دیروز نیز وزیر راه‌وشهرسازی طی تماس تلفنی با معاون نخست‌وزیر جمهوری آذربایجان بر توسعه روابط اقتصادی میان ایران و آذربایجان بویژه تکمیل کریدور راهبردی شمال - جنوب تاکید کرد.
مهرداد بذرپاش، وزیر راه‌وشهرسازی و رئیس کمیسیون مشترک ایران و آذربایجان در گفت‌وگوی تلفنی با شاهین مصطفی‌اف، معاون نخست‌وزیر جمهوری آذربایجان و رئیس کمیسیون مشترک دو کشور، بر اجرای پروژه‌های در دستور کار کمیسیون مشترک تاکید کرد. بذرپاش در ادامه تکمیل کریدور شمال - جنوب به عنوان یک کریدور راهبردی را مورد اشاره قرار داد و ابراز امیدواری کرد روابط سیاسی میان ایران و آذربایجان هرچه سریع‌تر بهبود یابد.
معاون نخست‌وزیر جمهوری آذربایجان نیز در این گفت‌وگوی تلفنی عید قربان را پیشاپیش تبریک گفت و ضمن ابراز خرسندی از بهبود روابط دو کشور بر توسعه همکاری‌های اقتصادی تاکید کرد. طرفین سایر حوزه‌های همکاری کمیسیون مشترک اقتصادی دو کشور از جمله حمل‌ونقل، ترانزیت، آب و انرژی را نیز مورد بحث و تبادل قرار دادند. این گفت‌وگو را می‌توان در ادامه اقدامات دیپلماسی ایران راه وزارت راه‌وشهرسازی دانست.
بذرپاش در آخرین سفر خود به روسیه نیز پیگیر توافقات در حوزه کریدوری، شبکه ترانزیتی، بندری، هوایی و همه بخش‌های حمل‌ونقلی با محوریت کریدور شمال – جنوب بود. یکشنبه هفته جاری نیز وزیر راه‌وشهرسازی کشورمان و وزیر حمل‌ونقل و ارتباطات جمهوری ازبکستان در حضور رؤسای جمهور دو کشور یادداشت تفاهم همکاری جامع حمل‌ونقلی و ترانزیتی امضا کردند.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «تورم سیر نزولی پیدا کرده است» نوشت: آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی سه شنبه شب همزمان با دومین سالروز انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری در گفت‌وگویی تلویزیونی با مردم سخن گفت که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید؛
دو سال از انتخاب شما به عنوان رئیس جمهور می‌گذرد، شما قبلاً در قوه قضائیه بودید، جایی که ماهیت مطالبه‌گری دارد، اما قوه مجریه ماهیت پاسخگویی دارد. اگر به دو سال قبل برگردید، بازهم حضور در این جایگاه را انتخاب می‌کنید؟
در انتخابات، نامزدها هرکدام با یک انگیزه‌ای و با وعده‌ها و تحلیلی از شرایط و موقعیتی که وجود دارد در انتخابات حضور می‌یابند. احساس من این بود که شرایط کشور، خاص است به نحوی که ناامیدی بر مردم غالب شده بود و اوضاع را خوب نمی‌دیدند. شرایط اقتصادی و اجتماعی طبق نگاه مردم نبود و نگاه من این بود که گرچه جای من در قوه قضائیه به عنوان مطالبه‌گر جای مناسبی است، اما اینجا باید انجام وظیفه کرد. تصور این بود که با آن فضا حتی مشارکت به میزانی که انجام شد هم نباشد و اگر برگردیم به دو سال قبل و شرایط کشور را ببینیم نه فقط مردم بلکه مسئولان آن زمان گاهی می‌گفتند که این شرایط از شرایط جنگ هم بدتر است و گاهی از من سوال می‌شد با اوضاع بودجه و کسری بودجه و فروش نفت چه می‌خواهید بکنید. وضعیت ناامیدی و شرایط خاصی در کشور حاکم بود و این محصول دشمنی دشمنان بود، اما عملکرد دولت هم در این مسئله نقش داشت که مردم در این شرایط قرار بگیرند.
احساس می‌کردم اگر در این شرایط نیایم خلاف وظیفه و تکلیفم عمل کرده‌ام. لذا برای ایجاد امید و افزایش مشارکت مردم در انتخابات حاضر شدم. حتی برای افزایش مشارکت مردم، برای نامزدهایی که صلاحیت‌شان مورد تردید قرار گرفته بود، تلاش کردم صلاحیت آنها دوباره بررسی شود. در آن زمان خود آقایان شاهد بودند که بنده این مسأله را از طریق شورای نگهبان دنبال کردم. تلاش ما این بود که مشارکت افزایش یابد و ناامیدی مردم تبدیل به امیدواری شود و زمینه اینکه بشود کار و تلاش کرد تا وضعیت به نفع مردم و زندگی مردم تغییر کند، فراهم شود. این انگیزه ما بود. بنابراین اگر زمان به عقب برگردد، همین تصمیمی را که گرفتم دوباره می‌گرفتم.
شما چرا از بیان مشکلات موجود در زمانی که دولت را تحویل گرفتید، خودداری کردید؟
برای اینکه مردم امیدوار شوند که مشکلات شأن حل خواهد شد. باید فهرستی از مشکلات را به مردم می‌گفتم تا مردم بدانند که من مشکلات را می‌فهمم و قادر به حل آن هستم. از فردایی که دولت را تحویل گرفتم، باید مشکل کرونا را حل می‌کردم. در آن زمان روزانه ۷۰۰ خانواده داغدار می‌شدند. مراکز تجاری و اقتصادی و کسب و کار مردم دچار تعطیلی شده بود. دانشگاه‌ها تعطیل و مدارس و فعالیت‌های اقتصادی کم‌سو و تعطیل شده بود. برخی از مردم برای تزریق واکسن به کشورهای همسایه می‌رفتند.
روزنامه قدس در صفحه اول امروز خود با تیتر «جهادِ وزارت کشاورزی» نوشت: هنوز یک‌سال از آخرین پست نیکبخت به عنوان مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران نگذشته است که وی برای سکان‌داری وزارت جهاد کشاورزی انتخاب و راهی این وزارتخانه می‌شود. به بهانه رأی اعتماد مجلس به وزیر کشاورزی با محمدجواد مؤیدیان، پژوهشگر اقتصاد کشاورزی گفت‌وگو کردیم.
وی در این مجال به بررسی چالش‌های پیش روی وزیر منتخب در این حوزه پرداخته و اقدام‌های ضروری برای نجات بخشِ کشاورزی را یادآوری کرده است. توجه به امور زیربنایی، تکمیل زنجیره داده و اطلاعات بخش کشاورزی، رصد مستمر بخش کشاورزی توسط برج‌های مراقبت، دستیابی به راه‌های تأمین پایدار نهاده‌های زیستی و ضرورت مدیریت همزمان واحد تولید و تجارت ازجمله محورهایی بود که در این گفت‌وگو به آن اشاره شده است.
این کارشناس حوزه کشاورزی، وظایف وزارت جهاد کشاورزی را به دو بخش امور اقتضایی و زیربنایی دسته‌بندی می‌کند. به گفته وی، کارهای اقتضایی و روزمره شامل رسیدگی به مسائل امور کشاورزان در استان‌ها یا تأمین و توزیع کود، بذر و سم و بحث‌های مربوط به تنظیم بازار می‌شود. وی اقدام‌های زیربنایی را نیز اموری توصیف می‌کند که در زمینه ریل‌گذاری و ایجاد زمینه برای فعالیت بازیگران بخش کشاورزی انجام می‌شود.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «قوانینی که گره چندانی از تسهیل ازدواج باز نکردند» نوشت: همزمان با شیوع کرونا و آن روزهای تلخ یکی از اتفاقات مثبتی که در کشورمان رخ داد، افزایش آمار ازدواج بود. بنا به گزارش مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۷ بیش از ۵۵۲ هزار واقعه ازدواج در کشور ثبت شد و به ترتیب در ۱۳۹۸ بیش از ۵۳۰ هزار ازدواج و با آغاز همه‌گیری کرونا در سال ۱۳۹۹ بیش از ۵۵۶ هزار و در سال ۱۴۰۰ بیش از ۵۷۱ ازدواج، یعنی بالاترین نرخ ازدواج در چهار سال اخیر در کشور ثبت شد.
در افزایش آمار ازدواج طی دو سال کرونایی ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰، قطعاً افزایش مبلغ وام ازدواج، با وجود محدودیت‌هایی که هنوز هم کم و بیش در وصول آن وجود دارد، مؤثر بوده است، اما از سوی دیگر ساده گرفتن مراسم ازدواج، حذف تشریفات اضافی و آداب و رسوم مختلف و تجملات بیهوده و غیرضروری برای مراسم ازدواج بدون شک در افزایش این آمار بی تأثیر نبوده است؛ کمااینکه با فروکش‌کردن همه‌گیری کرونا در سال ۱۴۰۱ و طبق جدیدترین آمار اعلام شده در مورد نرخ ازدواج، ۵۲۳ هزار ازدواج یعنی سه درصد کمتر از سال ۱۴۰۰ شاهد ازدواج در کشورمان بودیم. البته در این میان نباید نقش افزایش برخی هزینه‌های ضروری زندگی ناظر به بحث تهیه و اجاره مسکن و برخی دیگر از مایحتاج و ملزومات تشکیل خانواده را نادیده گرفت، موضوعی که رفع بسیاری از آنها نیازمند دخالت دولت و مجلس و فراتر از توان جوانان است.
نظر شما