صلابت و مهربانی در یک قامت

بی شک امام خمینی (ره) یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های سیاسی و مذهبی در سراسر دنیا بوده و هست، شخصیتی که نقش هدایت نهضت انقلابی مردم ایران و تشکیل حکومت اسلامی را بر عهده داشت، وجوه خانوادگی و نوع برخورد ایشان با اهل خانواده موضوع حائز اهمیتی است که بررسی آن درس‌های فراوانی برای ما دارد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، چهره سیاسی و با صلابت حضرت امام خمینی (ره) یک وجه از شخصیت ایشان است؛ اما وجهی دیگر برخورد با عطوفت و مهربانی ایشان با خانواده، همسر و فرزندانشان است. شاید تصور اینکه امام خمینی (ره) همان رهبر نستوهی که پایه‌های حکومت ظالمان را به لرزه در آورد و خواب را از آنان گرفت، در خانه‌داری به همسرش کمک می‌کند، کمی سخت باشد، اما واقعیتی انکارناپذیر است.

صلابت و مهربانی در یک قامت

امام (ره) با وجود اشتغالات فکری و ذهنی بسیار اهل شوخی و مزاح نیز بود و همیشه لبخند بر لب داشت، تا جایی که از نوه‌های امام نقل شده است «هر کدام گمان می‌کردیم، امام ما را بیشتر از بقیه دوست دارد، چرا که همیشه به همه لبخند می‌زد.» (مهر و قهر، ص ۲۲۲)

صلابت و مهربانی در یک قامت

امام (ره) رعد و برقی که بارقه ظلم ستیزی را در سراسر جهان زنده کرد، مشغله و حتی کهولت سن را بهانه‌ای برای مردم سالاری نمی‌دانست و در کارها به اهل خانه‌اش کمک می‌کرد. فاطمه طباطبایی (عروس امام خمینی (ره)) در کتاب خاطراتش از همسر امام نقل می‌کند که: «… چون بچه‌ها شب‌ها خیلی گریه می‌کردند و تا صبح بیدار می‌ماندند، امام شب را تقسیم کرده بودند، یعنی مثلاً دو ساعت خودشان از بچه‌ها نگهداری می‌کردند و خانم می‌خوابیدند و دو ساعت بعد بالعکس عمل می‌کردند.» (مجله روز زن، شماره ۱۲۶۷، ص ۱۵)

امام خمینی (ره) بزرگ مرد تاریخ معاصر ایران بود که با رهبری انقلاب اسلامی، زمینه‌ساز حرکتی نو در ایران و جهان شد، از تحمیل کارهای شخصی‌اش به خانواده ابا داشت: «گاهی امام متوجه می‌شد که چراغ آشپزخانه یا دستشویی روشن مانده، خودشان راه می‌افتادند و سه طبقه را در تاریکی پایین می‌آمدند و چراغ را خاموش می‌کردند، گاهی قلم یا کاغذ می‌خواست به هیچ کس حتی مرحوم حاج آقا مصطفی دستور نمی‌داد که برای او بیاورد، خودش می‌رفت و این کار را انجام می‌داد. (سیره اخلاقی – تربیتی امام خمینی (ره) ص ۱۵۰)

صلابت و مهربانی در یک قامت

امام خمینی (ره)، ابرمرد تاریخ و مظهر حماسه‌سازی باتقواترین فرد زمانه بود. همسر ایشان می‌گوید: «در دل شب هنگامی که امام برای نماز شب برمی‌خاستند، لامپ را روشن نمی‌کردند، بلکه از یک چراغ قوه بسیار کوچک استفاده می‌کردند که تنها جلوی پای ایشان را روشن می‌کرد. امام به آرامی راه می‌رفتند تا دیگران بیدار نشوند. «(محمود بروجردی (داماد امام) - سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی - ج ۳)

در میان رهبران سیاسی جهان تا به امروز، کمتر شخصیتی به جامعیت امام خمینی (ره) بروز کرده است. شخصیت استثنایی و اسطوره‌ای که توانست از یک جمع پریشان و پراکنده، یک امت متحد بسازد و بزرگ‌ترین انقلاب قرن را بر پا کند، این شخصیت برجسته با همه مشغله‌ها در تمام طول شبانه روز حتی یک دقیقه وقت تلف شده و بدون برنامه از قبل تعیین شده نداشتند. ایشان با توجه به شرایط سنی و میزان فعالیتی که داشتند باز هم ساعات خاصی را در سه نوبت (هرکدام بین نیم تا یک ساعت) به اهل منزل اختصاص داده بودند که هرکدام از ما که مایل بودیم خدمت ایشان می‌رسیدیم و مسائلمان را مطرح می‌کردیم بدون جواب نمی‌گذاشتند حتی هیچگاه خودشان ابتدا مسائل را مطرح نمی‌کردند و می‌خواستند که از این وقت، اعضای خانواده استفاده کرده و برحسب ضرورت مسائلشان را عنوان کنند. اگر سوالی را به دلیل کمبود وقت پاسخ نمی‌دادند، حتماً در خاطرشان بود که در فرصت مناسب دیگری پاسخ دهند.

بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران، آنچنان به دور هم بودن خانواده اهمیت می‌داد که آقای سید رحیم میریان می‌گوید: «بعدازظهرها که می‌شد نوه‌ها، دخترها و عروس می‌آمدند و دور ایشان می‌نشستند و چنان با امام گرم می‌گرفتند و شوخی و مزاح می‌کردند.»

مردی ساده پوش که جبروتش دنیا را لرزاند، احترام خاصی برای فرزندانش قائل بود و بسیار خوش‌رو و با متانت با آنها رفتار می‌کردند. عاطفه اشراقی (نوه امام) می‌گوید: «گاهی اوقات امام بدون آنکه چیزی به ما بگویند به بهانه‌ای به آشپزخانه می‌رفتند و برای ما چای می‌ریختند. البته ما از این رفتار ایشان احساس شرمندگی می‌کردیم. ولی امام با این کارها کمال مهمان نوازی و در حقیقت بهترین رفتار را نسبت به فرزندان خود نشان می‌دادند. حالا وقتی به یاد آن روزها می‌افتم، تمام وجودم از این همه خضوع و خشوع امام به درد می‌آید.» (برداشت‌هایی از سیره امام خمینی / جلد اول)

کد خبر 664742

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.