میترا نوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره رشد و تعالی زوجین در پذیرش تشابهات و تفاوت‌های یکدیگر اظهار کرد: همواره مطرح شده است که تفاوت‌ها می‌تواند مایه سعادت در رابطه باشد یا اینکه تشابه‌ها است که رابطه را به سرانجام می‌رساند، در حالی که روابط عاطفی زوجین تلفیقی از تفاوت‌ها و تشابه‌ها است.
وی افزود: آنچه رابطه را زمین‌گیر می‌کند، توجه صرف بر تشابهات یا تمرکز بر تفاوت‌ها است؛ رابطه صحیح با پذیرش این دو اصل ممکن است، اما همیشه در رابطه، پایه را بر مکمل بودن زن و مرد گذاشته‌اند.
روانکاو و روان‌درمانگر تحلیلی تصریح کرد: نگاه مکمل بودن زن و مرد در یک رابطه، یعنی پذیرفتن اینکه یکی ناقص و دیگری کامل‌کننده است، پس در رابطه زوجی دو نقص قرار است کمال را تجربه کنند و این در حالی است که انسان ناقص را هیچ انسانی نمی‌تواند کامل کند.
وی با بیان اینکه رابطه باید بر مبنای رشد باشد، ادامه داد: زمانی که دو انسان تفاوتشان بیش از شباهتشان باشد، به‌طور یقین رابطه لنگ خواهد زد، زیرا هیچ پختگی در کار نیست و خط سیر رابطه صعودی نخواهد بود.
نوری خاطرنشان کرد: دو آدم کاملاً متفاوت در یک کفه تراو قرار نمی‌گیرند و خارج از دایره تحمل خواهند بود، اما دو آدم که شباهت‌های آن‌ها بیشتر از تفاوت‌های اساسیشان است بهتر می‌توانند رابطه را پیش ببرند، شباهت می‌تواند صمیمیت و قرابت ایجاد کند و تفاوت می‌تواند تنش و فراق به بار آورد، اما اولویت رابطه صحیح بر شباهت‌ها است؛ با نیم‌نگاهی به تفاوت‌ها و البته پذیرش هر دو، در نهایت زوج به پختگی، رشد و تعالی می‌رسند که موجب تحکیم بنیان خانواده می‌شود.
نظر شما