به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان، مصطفی قانونی شامگاه _سهشنبه بیستوششم اردیبهشتماه_ اظهار کرد: در شهر تاریخی گلپایگان متناسب با ادوار مختلف تاریخی بارویهای متعددی برای حفاظت از بافت شهری گلپایگان احداث شده بود که اکثر آنها متعلق به دوران اسلامی است.
وی افزود: این باروها در ادوار مختلف تاریخی به منظور محصور نمودن بخشهای مختلف شهر که محل زندگانی مردم بود و یا اینکه به منظور محصور کردن بخشهای حکومتی و یا محل زندگی حکام شهر احداث میشد تا در مواقع حساس جنگ و لشگر کشیهای بیگانگان، با اجتماع زنان و کودکان در آنها مردان بتوانند در دفاع از منطقه کمک نمایند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی شهرستان گلپایگان تصریح کرد: هم اینک بخشهایی از این باروها در اطراف شهر و به ویژه حومه گلپایگان هنوز باقی مانده، در ادوار مختلف به ویژه در ۵۰ سال اخیر با پیشرفت و توسعه شهر و شهرسازی نوین وسعت این باروها به ویژه از اوایل دوره پهلوی دستخوش تغییر و تخریب گسترده قرار گرفته و به همین دلیل بخشهای متعدد این باروها تخریب و فقط بقایای محدودی از آنها در نقاط مختلف شهر وجود دارد.
قانونی خاطر نشان کرد: در حال حاضر مطابق با بررسیهای کارشناسی، هیچ بنای تاریخی متعلق به دوران پیش از اسلام حداقل در داخل شهر گلپایگان وجود ندارد به گونهای که کهنترین اثر تاریخی این شهر مسجد جامع گلپایگان است که در حدود ۹۰۰ سال قدمت دارد.
وی در خصوص دیوار تخریب شده توسط شهرداری گفت: بر اساس بررسیهای کارشناسی در طی پنج سال اخیر مشخص شد که این دیوار که فقط هشت متر از طول آن باقیمانده بود، بقایای باروی پشت مسجد عمو کرم است و متأسفانه با توجه به اینکه در کنار خیابان قرار داشت در دهههای گذشته تقریباً تمامی بخشهای آن در طی ساخت وسازهای جدید و تعریض کوچهها و خیابانها و تخریب منازل مسکونی به جای آن سر برآورده است.
مدیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گلپایگان ضمن رد قدمت باستانی این دیوار گفت: برخلاف خیلی نظرات مبنی بر قدمت باستان این دیوار، با توجه به اینکه دیوار باقیمانده تقریباً ویرانه بوده و به دلیل عدم مشخص بودن مالکیت آن و زمینهای مجاور و همچنین به دلیل عدم رضایت مالکین پلاکهای مجاور آن در فهرست میراث فرهنگی به ثبت ملی نرسیده بود، با این حال با توجه به احتمال خطر ریزش آن و بر اساس شکایتهای مالکین پلاکهای مجاور، شهرداری گلپایگان امروز اقدام به تخریب آن نمود.
قانونی تصریح کرد: اگرچه این دیوار در فهرست میراث ملی به ثبت نرسیده بود، به دلیل قدیمی بودن آن انتظار میرفت که شهرداری پیش از تخریب با اداره میراث فرهنگی شهرستان نیز هماهنگی لازم را به عمل میآورد، با این حال در راستای تنویر افکار عمومی به ویژه مطالباتی که دوستداران ارجمند میراث فرهنگی دارند امید میرود با تداوم همکاریهای نهادهای مختلف شهرستان، همچنان، همچون گذشته، شاهد حفاظت و نجات بخشی آثار تاریخی ارزشمند دیار تاریخی گلپایگان باشیم.
نظر شما