برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر

به گزارش ایمنا، امروز _دوشنبه بیست و پنجم اردیبهشت‌ماه _ هم‌زمان با سالروز تولد و درگذشت برخی از بزرگان ایران‌زمین است.

زادروز فریدون دولتشاهی

فریدون دولتشاهی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۱۷ تهران – درگذشته بیست و سوم خرداد ۱۳۹۱ تهران) شاعر، نویسنده و مترجم

دولتشاهی جزو نخستین نسل مترجمان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود و با صداوسیما و دو روزنامه اطلاعات و کیهان همکاری داشت و از دهه ۵۰ در روزنامه اطلاعات، کتاب‌ها و مقالات بسیاری نوشت و ترجمه کرد. وی به‌گفته خودش، در این سال‌ها با چهره‌هایی چون فرشید مثقالی، نگارگر کتاب‌های کودکان و عباس کیارستمی که در آن دوران به گرافیک و طراحی مشغول بود، همکاری داشت.

مهم‌ترین کتاب وی در دوران کار در کانون پرورش کودکان و نوجوانان، کتاب میگل است. میگل نوشته‌ای با نام اصلی "و حالا میگل" از نویسنده آمریکایی جوزف کرامگولد است که در سال ۱۳۵۳ ترجمه کرده‌است.

دولتشاهی از نخستین سال‌های تأسیس واحد مرکزی خبر در رادیو تلویزیون ملی ایران، به این نهاد پیوست و بیش از ۳۰ سال در بخش‌های مختلف خبری فعالیت کرد و از همین سازمان بازنشسته شد. او در ابتدای دهه ۶۰ به روزنامه اطلاعات پیوست و تا آخرین روزهای زندگی در این مؤسسه به‌کار مشغول بود. از او در طول همکاری‌اش با روزنامه‌اطلاعات، ده‌ها اثر به‌ویژه در بخش ترجمه که تخصص اصلی‌اش بود، برجای مانده‌است. بسیاری از ترجمه‌های وی در ابتدا به‌صورت پاورقی منتشر شد و خوانندگان زیادی را جذب کرد و سپس به صورت کتاب منتشر شد و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت.

فریدون دولتشاهی سرانجام در ۷۴ سالگی درگذشت و قطعه ۳۰۹ در بهشت زهرا به‌خاک سپرده شد.

آثار:

کتاب‌های دولتشاهی شامل آثار دوره کار در کانون پرورش کودکان و نوجوانان و سپس روزنامه اطلاعات است. از جمله آثار ترجمه شده‌اش:

«یک هزار و نهصد و نود و نه پیروزی بدون جنگ»

«میگل» ناشر، ک‌ان‌ون پ‌رورش ف‌ک‌ری ک‌ودک‌ان و ن‌وج‌وان‌ان ۱۳۵۳

«خ‌اطرات م‌ارگ‌ارت ت‌اچ‌ر»

«حکومت انکار: بوش در جنگ»

«جهان باز، واقعیت جهانی شدن»

۱۹۹۹ پیروزی بدون جنگ»

«کشمیر، بهشت زخم خورده»

«سیا و کنترل مغزها»

«خاطرات گورباچف»

«خروشچف و عصر او»

«اسناد میتروخین، ک. گ. ب و جهان»

او اشعاری نیز سروده‌است.

زادروز ابوالفضل خطیبی

ابوالفضل خطیبی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۳۹ گرمسار – بیست و یکم دی ۱۴۰۱ تهران) نویسنده، شاهنامه‌پژوه و پژوهشگر زبان و ادب فارسی

وی در سال ۱۳۶۵ در رشته تاریخ از دانشگاه شیراز مدرک کارشناسی گرفت و در سال‌های ۱۳۷۵–۱۳۷۸ دوره کارشناسی ارشد را در رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران در پژوهشگاه علوم انسانی گذراند. در سال‌های ۱۳۹۰–۱۳۹۴ در همان پژوهشگاه در رشته زبان و ادبیات فارسی دوره دکتری را سپری کرد و در ۲۵ آذر ۱۳۹۴ از رساله دکتری‌اش با عنوان «بررسی انتقادی مهمترین قطعات و بیت‌های الحاقی شاهنامه» دفاع کرد.

خطیبی از سال ۱۳۶۸ در چند مرکز پژوهشی به فعالیت اشتغال داشت، از جمله: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (۱۳۶۸–۱۳۷۵) مرکز نشر دانشگاهی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی (از ۱۳۷۵ تاکنون).

وی عضو هیئت علمی و معاون گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون سردبیر مجله «نامه ایران باستان» بود، او بیش از صد مقاله علمی به ویژه درباره شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی بود و در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم همکاری داشت.

خطیبی دریافت‌کننده جایزه حامیان نسخ خطی در آئین بزرگداشت حامیان نسخه‌های خطی در سوم آذر ماه ۱۳۸۴ به خاطر مقاله «اصالت کهن‌ترین نسخه: فلورانس ۶۱۴ ق» بود.

آثار:

از او در حوزه‌های تاریخ ایران، زبان و ادبیات فارسی و ایران‌شناسی ۹ کتاب، ۶۰ مقاله در مجله‌ها و مجموعه‌ها و ۱۵۶ مقاله در دانشنامه‌ها و ۲۳ نقد کتاب منتشر شد. حوزه تخصصی او شاهنامه فردوسی و ادبیات حماسی بود و در همایش‌های گوناگونی شرکت داشت و در آنها به ایراد سخنرانی پرداخت.

شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی: طبع انتقادی، به کوشش جلال خالقی‌مطلق و ابوالفضل خطیبی، دفتر ۷، نیویورک، بنیاد میراث ایران ۱۳۸۶/۲۰۰۷و تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، کانون فردوسی، ۱۳۸۶.

برگزیده مقاله‌های نشر دانش درباره شاهنامه (شماره ۱۱) ابوالفضل خطیبی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۶/۲۰۰۷.

تقدیرباوری در منظومه‌های حماسی فارسی (شاهنامه و ویس‌ورامین) هلمر رینگرن، ترجمه ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات هرمس، ۱۳۸۷/۲۰۰۹.

یادداشت‌های شاهنامه، بخش سوم، با همکاری جلال خالقی مطلق و محمود امیدسالار، نیویورک، بنیاد میراث ایران ۱۳۸۷/۲۰۰۸؛ تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ۱۳۹۰.

به فرهنگ باشد روان تندرست: مقاله‌ها و نقدهای نامه فرهنگستان درباره شاهنامه، به کوشش احمد سمیعی گیلانی و ابوالفضل خطیبی، به مناسبت همایش هزاره شاهنامه در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۱۳۹۰.

جشن‌نامه دکتر فتح‌اله مجتبایی، به کوشش علی‌اشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات هرمس و۱۳۹۳.

فرامرزنامه بزرگ، از سراینده‌ای ناشناش در اواخر قرن پنجم هجری، به کوشش ماریولین فان زوتفِن و ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات سخن ۱۳۹۴.

شبرنگ‌نامه: داستان شبرنگ پسر دیو سپید با رستم، از سراینده‌ای ناشناس احتمالاً در قرن ششم هجری، به کوشش ابوالفضل خطیبی و گابریله فَن دِن بِرخ، تهران، موقوفات دکتر محمود افشار با همکاری انتشارات سخن، ۱۳۹۵.

آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟ هجونامه منسوب به فردوسی: بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیت‌ها، تهران، انتشارات پردیس دانش ۱۳۹۵.

ابوالفضل خطیبی در بیست و یکم دی ۱۴۰۱ در تهران درگذشت و در قطعه نام‌آبان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

زادروز ناصر رحیمی

ناصر رحیمی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۴۱ تهران) موسیقیدان، رهبر ارکستر و نوازنده فلوت، فلوت پیکولو، فلوت باس، فلوت آلتو و فلوت ریکوردر

وی در هنرستان موسیقی تهران نوازندگی ساز فلوت را نزد کامبیز روشن‌روان و منوچهر منشی‌زاده فراگرفت و در آذر ۱۳۵۸ پس از فراغت از تحصیل به صورت حرفه‌ای وارد ارکستر رادیو شد. از سال ۱۳۶۸ نیز با ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر مجلسی صداوسیما و ارکستر ملی و گروه‌های متعدد تریو، کوارتت، کوئینتت و گروه‌های موسیقی پاپ به عنوان سولیست همکاری داشته‌است.

رحیمی حدود چهار سال نوازنده اول ارکستر سمفونیک فرهنگسرای بهمن بود و در بیشتر جشنواره‌های موسیقی فجر با ارکستر سمفونیک تهران همکاری کرده‌است. و در بیش ار ۱۰۰ موسیقی فیلم و سریال تاکنون به عنوان نوازنده و ناظر ضبط موسیقی شرکت داشته‌است.

همچنین تدریس در هنرستان موسیقی پسران، هنرستان موسیقی دختران، مرکز آموزش موسیقی صداوسیما و آموزشگاه‌های مختلف موسیقی را در کارنامه هنری‌اش دارد. وی در سال ۱۳۸۲ از طرف شورای ارزشیابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد لوح درجه یک هنری "معادل دکترا" دریافت کرد.

در خرداد ۱۳۹۸ آئین نکوداشت ناصر رحیمی به همراه امیر صراف "نوازنده پیانو" در تالار جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

وی در آبان ۱۳۹۸ با رهبری «ارکستر دِی» آثار آهنگسازان: نینو روتا، انیو موریکونه، کارمینه کاپولا، گوران برگوویچ، هنری مانچینی و … را در تالار رودکی تهران به اجرا گذاشت.

آثار:

آلبوم موسیقی سریال امام‌علی، فرهاد فخرالدینی.

آلبوم موسیقی بوی باران، محمدرضا شجریان، حسین یوسف زمانی.

آلبوم موسیقی ولایت عشق، بابک بیات.

آلبوم موسیقی سام و نرگس، بابک بیات.

آلبوم موسیقی تنها ماندم، همایون خرم، محمد اصفهانی.

آلبوم موسیقی نون و دلقک (ترانه آسیمه سر) بابک بیات.

آلبوم موسیقی رسوای زمانه (آلبوم) همایون خرم، علیرضا قربانی.

آلبوم موسیقی با ستاره‌ها (آلبوم) محمدجواد ضرابیان، همایون شجریان.

آلبوم موسیقی نسیم وصل، محمدجواد ضرابیان، همایون شجریان.

آلبوم موسیقی ماه غریبستان، محمد اصفهانی.

آلبوم موسیقی عاشق می‌شویم، سالار عقیلی، پیمان سلطانی.

آلبوم موسیقی ایران جوان (وطنم) شهرام ناظری.

آلبوم موسیقی شب جدایی، همایون شجریان.

آلبوم موسیقی خاموشی دریا، فریدون شهبازیان.

آلبوم موسیقی گبه، حسین علیزاده.

آلبوم موسیقی مسافری از هند، محمدمهدی گورنگی.

آلبوم موسیقی حقیقتی شبیه خیال، محمدمهدی گورنگی.

آلبوم موسیقی پریزاد، مجید اخشابی.

آلبوم موسیقی شب بارونی، رضا صادقی.

آلبوم موسیقی روی دیگر، کیوان هنرمند، بهرام رادان.

آلبوم موسیقی پسرای مشرقی، سعید شهروز، بهنام ابطحی.

آلبوم موسیقی زیر آسمون شهر، امیر تاجیک.

آلبوم موسیقی داروگ، روزبه نعمت‌اللهی.

آلبوم موسیقی یادته، خشایار اعتمادی.

آلبوم موسیقی بن‌بست، بابک بیات.

آلبوم موسیقی اسیر عشق، مهدی نظری.

آلبوم موسیقی دو نیمه رؤیا، بابک بیات، حمید حامی.

آلبوم موسیقی پادشاه فصل‌ها، حسین پرنیان، علیرضا افتخاری.

آلبوم موسیقی سروش آسمانی، علی‌اصغر شاه‌زیدی.

آلبوم موسیقی خانه‌ای روی آب، بوی کافور عطر یاس، احمد پژمان.

آلبوم موسیقی عطش و آتش، صادق آهنگران، محمد میرزمانی.

آلبوم موسیقی دوره‌گرد، هومن مهدویان.

آلبوم موسیقی محتسب، علیرضا عصار.

آلبوم موسیقی دیگه مشکی نمی‌پوشم، رضا صادقی.

آلبوم موسیقی گلایه، محمدرضا چراغعلی.

آلبوم موسیقی همه این روزها، کارن همایونفر.

آلبوم موسیقی سیه چشمان، نادر طاهری.

آلبوم موسیقی آرامین، سارا نجفی.

آلبوم موسیقی پادشاه فصل‌ها، علیرضا افتخاری.

آلبوم موسیقی پرنده خیال، محمدرضا علیقلی.

آلبوم موسیقی رد انگشتان من، علی جعفری پویان.

آلبوم موسیقی پاییزان، سامان احتشامی.

آلبوم موسیقی پر پرواز (آلبوم) شادمهر عقیلی.

آلبوم موسیقی ستاره‌ها بیدار شین، مهدی بزرگمهر.

زادروز سیامک بنایی

سیامک بنایی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۳۶ تهران) استاد و نوازنده تنبک

وی که دارای لیسانس اقتصاد سیاسی از آمریکا است، از سال ۱۳۶۴ آموختن تنبک را نزد محمد اسماعیلی آغاز کرد و همچنان به شیوه نوازندگی استادش وفادار است.

از سال ۱۳۶۶ با گروه نوا به سرپرستی مهرداد دلنوازی همکاری مستمر دارد و تاکنون در چندین برنامه به سرپرستی فرامرز پایور حضور داشته است.

همچنین علاوه بر کوشش در انتشار کتاب‌های آموزش تنبک حسین تهرانی و آموزش تنبک محمد اسماعیلی، در ارکستر بزرگ مضرابی به سرپرستی حسین دهلوی نیز فعالیت پیگیر داشته است.

فهرستی از کارهایش:

با آموزش محمد اسماعیلی از سال ۱۳۶۴.

- همکاری در چاپ دوم کتاب آموزش تنبک زیر نظر حسین دهلوی "نت نویسی و صفحه آرایی".

- شرکت در گروه سازهای ملی به سرپرستی مهرداد دلنوازی ۱۳۶۵.

- تدریس تنبک از سال ۱۳۶۶.

- همکاری در گروه پایور سال ۱۳۶۶.

- جمع آوری، چاپ و انتشار کتاب تنبک اثر محمد اسماعیلی سال ۱۳۷۰.

- همکاری در حدود ۴۰ آلبوم موسیقی ایرانی.

- شرکت در ارکستر مضرابی به رهبری حسین دهلوی و تدوین بخش تنبک، ارکستر سال ۱۳۷۲.

- سفر به بسیاری از کشورها به همراه گروه و همچنین تکنواز برای معرفی ساز تنبک.

تشکیل گروه تنبک در سال ۱۳۷۲.

- همکاری با گروه فرامرز پایور و در کنار نوازندگی، همکاری و انتشار بعضی از آثار وی. "دستور سنتور، ردیف ابتدایی، دستور تار، مجموع تصانیف در ردیف آوازی عبداله دوامی".

- اجرای دونوازی در کنار فرامرز پایور.

- داور جشنواره موسیقی جوان در ۶ دوره آخر.

- ممتحن آزمون صلاحیت تدریس برای ساز تنبک.

- دارای درجه ۲ هنری صادره از اداره ارزشیابی هنرمندان.

- ثبت اطلاعات طبقه بندی و دیجیتالی کردن آثار موجود در موزه موسیقی ایران و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.

- تشکیل کلاس‌های پیشرفته تنبک در کنار فرهنگ شریف به دعوت دانشگاه soas لندن.

کتاب‌های مورد استفاده برای تدریس:

۱- حسین تهرانی

۲- محمد اسماعیلی

در کنار این کتاب‌ها آموخته‌های شفاهی از محمد اسماعیلی.

زادروز علی‌اشرف صادقی

علی‌اشرف صادقی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۲۰ قم) زبان‌شناس و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی

وی از دانشگاه تهران لیسانس ادبیات فارسی گرفت و از دانشگاه سوربن فرانسه در رشته زبان‌شناسی عمومی مدرک دکتری دریافت کرد.

صادقی در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ با مؤسسه لغت‌نامه دهخدا در تنظیم بخشی از حرف «گ» همکاری داشت و در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به رتبه استادی رسید. وی در آغاز سال تحصیلی ۱۳۸۷ به خواست خود بازنشسته شد، تا وقتش را صرفِ تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی کند. فرهنگ جامع زبان فارسی طرحی است که از اواسط دهه ۱۳۷۰ با حمایت فرهنگستان زبان و ادب فارسی و زیر نظر او آغاز شده و جلد اول آن، مشتمل بر حرف «آ»، در سال ۱۳۹۲ منتشر شد. او مدیر گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان است و دبیریِ مجله فرهنگ‌نویسی را برعهده دارد. همچنین پایه‌گذار مجله زبان‌شناسی است و تا سال ۱۳۸۶ سردبیر آن بود.

کتاب‌شناسی:

دستور زبان فارسی (با همکاری غلامرضا ارژنگ) کتاب درسی سال دوم، سوم و چهارم دبیرستان، تهران: وزارت آموزش و پرورش ۱۳۵۸.

تکوین زبان فارسی، تهران: دانشگاه آزاد ایران ۱۳۵۷.

مسائل تاریخی زبان فارسی، تهران: انتشارات سخن ۱۳۸۰.

نگاهی به‌گویش‌نامه‌های ایرانی

تصحیح لغت فرس اسدی، با همکاری دکتر فتح‌اله مجتبایی، تهران: انتشارات خوارزمی ۱۳۶۵.

ترجمه دو فصل از کتاب «زبان‌شناسی نوین: نتایج انقلاب چامسکی» از ن. ایمیث و د. ویلسون. تهران: انتشارات آگاه ۱۳۶۷.

نگاهی به‌گویش‌نامه‌های ایرانی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۷۹.

یادنامه دکتر احمد تفضلی، تهران: سخن ۱۳۷۹

تصحیح فرهنگ فارسیِ مدرسه سپهسالار، منسوب به‌قطران تبریزی، تهران: انتشارات سخن ۱۳۸۰.

فارسی قمی، قم: انتشارات باورداران ۱۳۸۰

زبان‌های ایرانی، یوسیف میخائیلوویچ اُرانسکی، علی‌اشرف صادقی (مترجم) تهران: سخن ۱۳۷۸.

کتاب الابنیه عن حقایق الادویه (روضه الانس و منفعه النفس) موفق بن‌علی هروی، ایرج افشار (مقدمه) ابونصرعلی بن‌احمد اسدی‌طوسی (خطاط) علی اشرف صادقی (مقدمه) تهران: میراث مکتوب وابسته به مرکز نشر میراث مکتوب

تهران: جغرافیا، تاریخ، فرهنگ، حسین نصر، علی‌اشرف صادقی، مصطفی مؤمنی، فرزانه ساسان پور، تهران: کتاب مرجع

فرهنگ لغات زبان مخفی علی‌اشرف صادقی (مقدمه) مهدی سمایی، تهران: نشر مرکز

کاوه، ایرج افشار (زیرنظر) کامران فانی (زیرنظر) فرید قاسمی (زیرنظر) علی‌اشرف صادقی (زیرنظر) عبدالکریم جربزه دار (به‌اهتمام) جمشید کیان‌فر (زیرنظر) تهران: انتشارات اساطیر

لهجه تهرانی، لازارساموئیلوویچ پی سیکوف، محسن شجاعی (مترجم) علی‌اشرف صادقی (ویراستار علمی) تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۱۳۸۱

فرهنگ گویش دوانی، عبدالنبی سلامی، شیرین عزیزی مقدم (مترجم) علی‌اشرف صادقی (مترجم) شوکت صابری (مترجم) تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۱۳۸۱،

فرهنگ املایی خط فارسی بر اساس دستور خط فارسی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، علی‌اشرف صادقی، زهرا زندی مقدم، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی

گفتنی است که بیست و پنجمین جایزه ادبی و تاریخی بنیاد محمود افشار به این زبان شناس تعلق گرفت.

بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی

برای بزرگداشت مقام فردوسی، این شاعر و سخن‌سرای حماسی، روز ۲۵ اردیبهشت هرسال به‌نام نامی او نامگذاری شده است تا فرصتی برای شناساندن بیشتر این شخصیت بزرگ ادبی و شاهنامه فاخر، این گنجینه و میراث غنی ملی باشد.

گرچه اطلاعی از آغاز سرایش و پایان شاهنامه در دست نیست و صاحب‌نظران با توجه به‌چند بیت از متن شاهنامه، آغاز سرایش آن را سال ۳۶۵ قمری و پایان آن را ۴۰۰ قمری می‌دانند، آن هم به‌دلیل بیت‌هایی که اشاره به آغاز پادشاهی سلطان محمود غزنوی دارد، ولی درباره روز و ماه پایان کار شاهنامه، خود فردوسی به‌صراحت در پایان کتاب آن را ۲۵ اسفند اعلام کرده است.

چند سالی است که روز بیست و پنجم اردیبهشت را روز «بزرگداشت فردوسی» نامگذاری کرده‌اند که براساس اسناد و مدارک موجود این روز هیچ مناسبتی با زندگی این شاعر بزرگ حماسه‌سرای ایران ندارد. در حقیقت بیست و پنجم اردیبهشت ماه را به‌جای ۲۵ اسفند برگزیده‌اند که روز پایان شاهنامه فردوسی است.

روزی که به صراحت متن شاهنامه، روز پایان داستان یزدگرد یا کل شاهنامه است، آن هم در سالی که مصادف با ۷۱ سالگی شاعر است. یعنی سال ۴۰۰ قمری و این موضوع در بیت‌های زیر از بیت‌های پایانی شاهنامه به‌روشنی بیان شده است:

چو سال اندر آمد به هفتاد و یک

همی زیر شعر اندر آمد فلک

سی و پنج سال از سرای سپنج‌

بسی رنج بردم به امید گنج‌

سر آمد کنون قصه یزدگرد

به ماه سپندارمذ روز ارد

ز هجرت شده پنج، هشتاد بار

که گفتم من این نامه شهریار

با توجه به اینکه حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۳۲۹ هجری قمری دیده به‌جهان گشوده است، با گذشت ۷۱ سال از این تاریخ، دقیقاً به‌سال ۴۰۰ هجری قمری می‌رسیم که خود شاعر در بیت‌های بالا به آن اشاره کرده "ز هجرت شده پنج هشتاد بار" آن هم در ۲۵ اسفند ماهی که مطابق با سال ۴۰۰ هجری بوده است، یعنی مطابق با سال ۳۷۸ یزدگردی و ۳۸۸ خورشیدی.

زادروز محمد سرور مولایی

محمد سرور مولایی (زاده بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۲۴ در غزنی) پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی

او اهل افغانستان است. او در سال ۱۳۵۵ از دانشگاه تهران دکترا گرفت و از سال ۱۳۹۳ عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.

آثار:

طبقات‌الصوفیه، عبدالله بن محمد انصاری، محمدسرور مولایی (مصحح)، ناشر: توس.

مجموعه رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری، عبدالله بن محمد انصاری، محمدسرور مولایی (مصحح)، ناشر: توس.

پادشاهان متاخر افغانستان، یعقوب علی خوافی، محمدسرور مولایی (ویراستار)، ناشر: مؤسسه انتشارات عرفان‌.

بر ترنج آرزو: درس نامه متون عرفانی به زبان فارسی، روح‌الله چاوشی، محمد سرور مولایی (مقدمه)، ناشر: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی‌.

کلیات نادم، محمدیحیی نادم قیصاری، محمدسرور مولایی (مقدمه)، ناشر: شریعتی افغانستانی، محمدابراهیم.

تاریخ احمدشاهی، محمودبن ابراهیم حسینی منشی، محمدسرور مولایی (مقدمه)، ناشر: شریعتی افغانستانی، محمدابراهیم.

آتشکده وحدت: دیوان حضرت خواجه مستان شاه کابلی، محمدسرور مولایی (مصحح)، ناشر: شریعتی افغانستانی، محمدابراهیم.

حقوق زنان در خانواده، محمد سرورمولایی، مریم ابن التراب، ناشر: دانشگاه الزهرا.

دیوان بی دل، عبدالقادربن عبدالخالق بی دل دهلوی، محمدسرور مولایی (مقدمه)، ناشر: علم.

خاطرات و تاریخ: افغانستان ۱۳۰۲–۱۳۴۴، محمدسرور مولایی، ناشر: هوای رضا.

گنج روز نیاز گزیده طبقات الصوفیه خواجه عبدالله انصاری، محمدسرور مولایی (گردآورنده)، ناشر: معین‌

تجلی اسطوره در دیوان حافظ، دکتر محمدسرور مولایی، انتشارات توس.