زهرا مهدوی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه ارزیابی شاخص‌های نوشهرسازی با تاکید بر فشردگی، بازآفرینی بافت قدیم و پیاده‌مداری نیازمند مطالعه است، اظهار کرد: جنبش نوشهرسازی تلاشی برای ارتقای شهرسازی سنتی برای انطباق با زندگی مدرن امروز و پیچیدگی روزافزون اقتصادی است، این جنبش در قرن بیستم پا به عرصه وجود گذاشت و به تازگی مورد توجه مسئولان و کارشناسان شهرسازی کشورمان قرار گرفته است.
مهدوی با بیان اینکه مشخصه اصلی این نگرش شهرسازی، انسان‌گرا بودن و برجسته کردن نقش انسان در شهرهای امروزی است، خاطرنشان کرد: گسترش بی‌رویه شهرها طی دهه‌های اخیر باعث خروج ساکنان اصلی بافت قدیم و سکونت و گسترش شهر به صورت پراکنده و افقی شده است، رشد پراکنده شهر و افزایش مسیرهای دسترسی استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و خصوصی را افزایش داده و دسترسی به خدمات را با مشکلاتی مواجه کرده است.
وی با بیان اینکه طراحی شهرها مطابق با اصول نوشهرسازی نیست و جنبش پیاده‌گستری رویکردی نو در احیای مراکز شهری است، تصریح کرد: امروزه احیای بافت‌های مرکزی شهرها و توسعه پایدار آن به صورت یک مسئله مهم شهری درآمده است، طی دهه‌های گذشته اتکای بیش از حد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده که افول ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را در این بافت‌ها به همراه داشته، انتقادات زیادی از سوی صاحب‌نظران مسائل شهری را در مورد شهرسازی مدرن مطرح کرده است.
این کارشناس شهرسازی گفت: شدت این انتقادات بیشتر متوجه کیفیت‌های کالبدی-فضایی و جنبه‌های نامطلوب اجتماعی حاصل از این نظام شهرسازی است، در این راستا می‌توان از راهکارهایی به منظور ساماندهی اوضاع نابسامان شهرسازی مدرن در عرصه شهرسازی جهان از جمله جنبش پیاده‌گستری استفاده کرد.
مهدوی افزود: این جنبش نه تنها سیمای کالبدی مراکز شهری را عوض کرده، بلکه تغییرات نوینی را در ارتقای کیفیت زندگی شهری و رفتار اجتماعی مردم به وجود آورده است.
نظر شما