عناصر موثر بر ارتقای کیفیت محیط در طراحی بناهای شهری مدنظر باشد

نرجس عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: هماهنگی میان طراح ساختمان، کارفرما یا استفاده‌کننده اهمیت زیادی دارد، اما این به آن معنا نیست که مخاطب دست به طراحی ببرد بلکه لازم است سلیقه مخاطب که طالب معماری نو و فرهنگی است به عنوان یکی از عوامل دور شدن معماری معاصر ایران از معماری سنتی مورد توجه قرار گیرد.

وی افزود: فعالیت‌های مشاوره‌ای به ویژه در حوزه شهرسازی هنوز جایگاه خود را در کشور ما پیدا نکرده و در بسیاری از پروژه‌های عمرانی، قواعدی بر نظام فنی و اجرایی حاکم است که مشاور، کارفرما و پیمانکار به جای آنکه در فرایند تولید یک پروژه با هم مشارکت داشته باشند، تقابل و به عبارتی تضاد منافع دارند.

این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: ناهماهنگی و همکاری نکردن معماران و شهرسازان نمود دیگر مشورت نداشتن در حوزه معماری معاصر است که موجب طراحی اجزا و تک‌بناها بدون توجه به عناصر در طراحی شهری شده است.

عباسی تصریح کرد: انسان مخلوقی خداگونه و یک اثر هنری است که برترین نوع خلقت و زیبایی در این جهان به‌شمار می‌رود، بر این اساس گرایش به زیبایی یکی از مؤلفه‌های اخلاقی محسوب می‌شود که به‌طور فطری در وجود انسان نهفته است؛ بنابراین انسان دوست دارد آنچه را خلق می‌کند، زیبا باشد، از طرفی زیبایی‌شناسی نمود ظاهری و معرف ارزش‌های بنیادین فرهنگ است و با مطالعه آن می‌توان سیر فرهنگی جامعه را ارزیابی کرد، انسان از زمانی که به معماری مبادرت ورزیده، به حس زیبایی‌شناسی نیز توجه داشته است.

وی اضافه کرد: نخستین نمونه‌های سکونتی، برقراری چنین نسبتی را نشان می‌دهد، اما این زیبایی در معماری سنتی و معاصر ایران متفاوت است.

این کارشناس شهرسازی تاکید کرد: کالبد شهر سنتی توازن، تعادل و مقیاس انسانی و از همه مهم‌تر معنویت را به انسان القا می‌کند، اما محیط شهری امروز القاکننده بی‌نظمی، ناهماهنگی، فشار روانی و سیطره مادیات و کمیت بر زندگی انسان است.

عباسی تاکید کرد: پیش از آن که عالم اسلام تحت تصرف محصولات جدید صنعت قرار گیرد، صنعتگر مسلمان هر بنایی را که می‌نهاد، نوعی زیبایی در آن بود و کار او شرافت داشت، چراکه زیبایی از حقیقت باطنی اسلام سرچشمه می‌گیرد و این حقیقت درونی همان توحید است که در چهره عدل و کرم ظاهر می‌شود.

وی گفت: این سه صفت یعنی وحدت، عدل و کرم وجوه اصلی زیبایی است. در هنر سنتی آمیزه‌ای از زیبایی و فایده وجود دارد که آن را زیبا و سودمند کرده است، در معماری سنتی با قرارگیری به اندازه هرچیزی در جای خود، بنای ایجاد شده در عین زیبایی، بهترین کارایی را خواهد داشت.

این کارشناس شهرسازی افزود: در معماری امروز به عناصر ساخت‌وساز و کارکرد آنها توجه نمی‌شود و هماهنگی خوبی میان معمار، طراح و سازنده وجود ندارد که سبب به‌هم‌ریختگی و اغتشاش فضای بصری شهر می‌شود.