به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه دو بحران حاکم بر زمین، تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا، مدیران سراسر دنیا را به ارائه نوآوریهایی برای بهحداقل رساندن انتشار کربن و به دنبال آن، کاهش اثرات این دو بحران سوق داده است. از سوی دیگر، شهرنشینان نیز متأثر از تنفس هوای آلوده یا تجربه رویدادهای ناشی از تغییرات اقلیمی همچون وقوع سیل و خشکسالی، در تلاش هستند به سهم خود در اتخاذ سبک زندگی سالم یا حتی ایجاد تغییراتی در محیط زندگی خود به کاهش گازهای گلخانهای کمک کنند و از این طریق اثرات بحرانهای ذکرشده را به حداقل برسانند. در ادامه به معرفی بهترین نوآوریهایی میپردازیم که میتواند پایداری را برای شهرها به ارمغان بیاورد و از این طریق، سلامت و رفاه مردم را بهبود ببخشد.
تبدیل فضاهای مرده شهری به چشماندازهای سبز
اغلب شهرهای جهان، فضاهایی را در بر گرفته است که زیاد مورد استفاده قرار نمیگیرد یا اینکه در زمانهای گذشته کاربریهای ویژهای داشته، اما اکنون بدون استفاده باقی مانده است. بدیهی است که بهرهگیری دوباره از چنین مکانهایی نهتنها میتواند تا حد زیادی مشکل کمبود فضا را به دنبال افزایش جمعیت شهری جبران کند، بلکه در توسعه پروژههای سبز نیز اثربخش خواهد بود. بانکوک در تایلند یکی از شهرهای دنیا بهشمار میرود که طی دهه گذشته بیشترین بهره را از فضاهای مرده شهری گرفته و توانسته است از این طریق، پایداری را برای مناطق به ارمغان بیاورد. به عنوان مثال، تبدیل یکی از مسیرهای راهآهن مرتفع قدیمی به پارکی سبز، علاوه بر پایدارسازی منطقه در افزایش آگاهی مردم از اهمیت اتخاذ سبک زندگی سالم از طریق تشویق آنها به پیادهروی و دوچرخهسواری زیر سایه درختان، نقش مهمی ایفا کرده است.
توسعه مناطق ۲۰ دقیقهای
بدون شک، بهبود مسیرهای حملونقل میتواند در کاهش گازهای آلاینده در شهرها بسیار اثربخش باشد، به ویژه مردم را به استفاده از وسایل نقلیه عمومی به عنوان یکی از پایدارترین روشهای عبور و مرور سوق دهد. در شهرهای ۲۰ دقیقهای دسترسی مردم به تمام امکانات در نزدیکی محل زندگی آنها فراهم میآید و در نتیجه نیاز به تردد از طریق وسایل نقلیه خصوصی به حداقل میرسد که این امر به سهم خود میتواند به افزایش پایداری شهری منجر شود. بارسلونا یکی از بهترین نمونه شهرهای ۲۰ دقیقهای در جهان محسوب میشود که با توجه به طراحی منحصربهفرد خود، تمام امکانات و تسهیلات مورد نیاز شهروندان در فاصله ۲۰ دقیقهای مهیا است.
پرورش جنگلهای عمودی
امروزه نهتنها مدیران، بلکه شهروندان نیز عزم خود را جزم کردهاند تا به سبزسازی محیطهای اطراف محل زندگی خود بپردازند و از این طریق به کاهش انتشار گازهای آلاینده و به دنبال آن، بهبود سلامت خود کمک کنند. توسعه جنگلهای عمودی یکی از بهترین نوآوریهای میلان ایتالیا برای جبران کمبود فضا برای ایجاد جنگلهای شهری بهشمار میرود که به افزایش چشمگیر پایداری در آن منجر شده است و بهتازگی بهطور گسترده در سوئیس، چین و هلند نیز پیاده شده است.
شهرهای اسفنجی
گیاهان و درختان میتواند از طریق جذب سهم بالایی از دیاکسید کربن انتشار شده در شهرها، آلودگی هوا را به حداقل برساند و در کاهش اثرات جزایر گرمایی نقش مهمی ایفا کند. مدیران در بسیاری از شهرهای چین از طریق توسعه چشمگیر فضاهای سبز نهتنها انتشار گازهای آلاینده را در مناطق کاهش دادهاند، بلکه توانستهاند به کاهش اثرات جزایر گرمایی کمک کنند و از این طریق، امکان تنفس هوای پاکتر را برای شهروندان به ارمغان بیاورند.
ایجاد مناطق کمکربن
لندن در انگلستان، یکی از شهرهای جهان با بیشترین انتشار گازهای گلخانهای محسوب میشود که مدیران آن همهروزه بر ارائه نوآوریهایی برای کاهش اثرات کربن بر مناطق میافزایند. توسعه مناطق کمکربن یکی از بهترین رویکردهای شهر تاکنون بوده است که به ایجاد محلههایی با محدودیت تردد وسایل نقلیه منجر شده است و از این طریق موفق به کاهش انتشار گازهای گلخانهای شده است.
تولید انرژی خورشیدی
شهرهای آسیایی در میان سایر نقاط دنیا، در بهرهگیری از رویکردهای خورشیدی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای بسیار موفق عمل کردهاند و توانستهاند به شهرهایی پایدار دست یابند. بهعنوان مثال، مدیران سنگاپور بهروشهای بسیار جالب و خلاق به نصب پنلهای خورشیدی در سازههای مختلف پرداختهاند و از این طریق، مصرف انرژی تجدیدپذیر را جایگزین نیروی شهری کردهاند. ایجاد سازههایی درختمانند که سراسر پوشیده در پنلهای خورشیدی است یکی از بهترین استراتژیهای این کشور بهشمار میرود که توانسته است الکتریسیته مورد نیاز را برای بازدیدکنندگان (به منظور شارژ وسایل الکترونیک خود) و حتی ساکنان اطراف پارک میزبان تأمین کند و مصرف انرژی شهری را در منطقه به حداقل برساند. جالب است بدانید که پارک میزبان این درختان خورشیدی، بیش از ۱۶۲ هزار و ۹۰۰ درخت را با هدف جذب گازهای آلاینده به خود در بر گرفته است و به واسطه همین ویژگیها، یک فضای سبز کاملاً پایدار محسوب میشود.
ذخیره آب باران
امروزه ساکنان بسیاری از کشورهای دنیا به آب سالم و تازه دسترسی ندارند و همین امر، شیوع بیماریهای مختلف را میان آنها به دنبال داشته است. البته کمبود آب در مکزیکوسیتی نیز مدیران آن را به اعمال نوآوریهای متعددی سوق داده است که از مهمترین آنها میتوان به نصب ۱۰۰ هزار واحد ذخیره آب باران اشاره کرد که توانسته است سالانه حدود ۴۰ درصد از آب مصرفی شهروندان را تأمین کند. محققان استدلال کردهاند که اگر این منابع آب بهوجود نمیآمد، آنگاه ساکنان شهر تا سال ۲۰۵۰ کاهش ۱۷ درصدی دسترسی به آب طبیعی را تجربه میکردند.
نظر شما