به گزارش خبرنگار ایمنا و براساس یادداشتی که سرهنگ پاسدار مصطفی سجاد، پژوهشگر دفاع مقدس در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است: «نام‌گذاری روزها در تقویم کشورها نشان از اهمیت آن موضوع دارد و باعث می‌شود که مسمی در اذهان و افکار تکرار و ماندگار شود. یکی از این روزها که از سال ۱۳۵۸ ماندگار شده، بیست‌ونهم فروردین‌ماه «روز ارتش» است که به تدبیر و فرمان حضرت امام خمینی (ره) به این نام نام‌گذاری شده است.
از نوزدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی (ره)، ارتشی‌ها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان نخستین روز، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند.
اولین درگیری و ناآرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی (سابق) توسط گروهک‌های چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد.
در همان راستا، ارتش به سراغ کنترل ناآرامی‌های سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان‌غربی نیز رفت تا با کومله و دموکرات که برای نخستین‌بار در غرب کشور در روز یکم اسفند ۱۳۵۷ به پادگان نیروی زمینی ارتش در مهاباد حمله کردند، مقابله کند.
هم‌زمان با این ازخودگذشتگی‌ها، جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه می‌داد و باید منحل می‌شد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بی طبقه توحیدی عوض می‌کرد.
برخی از این افراد و گروه‌ها که با انگیزه‌های متفاوت بحث انحلال ارتش را مطرح می‌کردند و از ابتدا به دنبال سهم‌خواهی و نهایتاً تجزیه ایران بودند. نام‌های گوناگونی را برای ارتش جدید اعلام می‌کردند. چریک‌های فدایی خلق ارتش جدید را "ارتش خلق" و سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، ارتش جدید را "ارتش بی طبقه توحیدی" پیشنهاد می‌دادند.
در بیست‌وسوم بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ با حکم امام خمینی (ره)، سرلشکر محمدولی قرنی که از ارتش شاه کنار گذاشته شده بود، ریاست ستاد ارتش ملی اسلامی را برعهده گرفت و به ساماندهی ارتش پرداخت و به سرعت مشغول مقابله با ناآرامی‌ها شد. اما فشارها در رابطه با انحلال ارتش و اقدامات مخرب دولت موقت موجب شد که وی در ششم فروردین‌ماه سال ۱۳۵۸ از سمت خود استعفا دهد. اگرچه استعفای قرنی مورد پذیرش امام خمینی (ره) قرار نگرفت اما چند روز بعد مهندس بازرگان به او گفت که با استعفای او موافقت شده است.
در بخشی از نامه استعفای قرنی آمده بود: «معاون نخست‌وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالک‌الرقاب می‌داند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد، هر روز دستوراتی صادر می‌نماید که ارتش بایستی شاهد لطمه‌ای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و… وزیر دفاع بدون مشورت و نظرخواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می‌رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده می‌گوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانه‌ها کشانده بود، نگهداری سربازخانه‌ها را رها کرده و به موطن خود می‌روند و شب هنگام عناصر توده‌ای وابسته به سیاست‌های خارجی با کامیون‌ها به سربازخانه‌ها می‌روند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر می‌برند. دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه‌ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آنجا می‌فرستد که با ورود آن‌ها و اولین سخن‌پراکنی که می‌کنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت می‌کنند و در جلوی همین هیئت فرمانده پادگان را گلوله‌باران می‌کنند.»
پس از استعفای قرنی، سرلشکر ناصر فربد از فرماندهان قدیم ارتش که از نزدیکان نهضت آزادی و جبهه ملی بود و از هم‌فکران اعضای دولت موقت و مهندس بازرگان به حساب می‌آمد. رئیس ستاد ارتش ملی اسلامی شد. این انتصاب موجب شد تا اختلافات کمی کاهش یابد اما موضوع انحلال ارتش همچنان مطرح می‌شد و این موضوع موجب نابسامانی در ارتش شده بود از این رو فرماندهان ارتش از امام خمینی (ره) درخواست وقت ملاقات کردند تا برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره‌اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند که ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام کنند تا با استفاده از این حکم حکومتی ثبات و انضباط به ارتش بازگردد.
در نتیجه امام خمینی (ره) در بیست‌وهشتم فروردین‌ماه پیامی برای بازگشت آرامش به ارتش صادر کردند. در پیام رهبر کبیر انقلاب آمده است: «ملت شریف و مبارز ایران و فقهم الهه تعالی؛ با اهدا سلام و سپاس از مجاهدت خستگی ناپذیر شما ملت شجاع که اهداف مقدس اسلام را تا آستانه پیروزی رساندید و دست خیانتگران داخلی و خارجی را به خواست خدای بزرگ قطع کردید؛ لازم است به تذکرات زیر توجه نمائید:
۱. روز چهارشنبه ۲۹ فروردین روز ارتش اعلام می‌شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان‌های بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حفظ مرزهای کشور اعلام نمایند.
۲. ملت ایران موظفند از ارتش اسلامی استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان بنمایند. اکنون ارتش در خدمت اسلام است و ارتش اسلامی است و ملت شریف لازم است آن را به این سمت رسماً بشناسند و پشتیبانی خود را از آنان اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش برادرانه باید برای حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اخلال مفسدین خاتمه دهیم.
۳. افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسائل موجب ضعف ارتش اسلامی می‌شود و نظام را از هم می‌پاشد. سربازان و درجه داران و افسران موظفند با ارتش به طور محبت و برادری رفتار نمایند و از دیکتاتوری که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند. ارتش اسلامی باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامی و اطاعت کامل زیردست از مافوق و رعایت کامل مافوق از زیردست، اداره شود تخلف از این امر ضدانقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود.»
به دنبال این پیام، ارتش جمهوری اسلامی ایران تثبیت شد و نخستین رژه در نظام جمهوری اسلامی ایران به مناسبت روز ارتش با حضور امام خمینی (ره) در بیست‌ونهم فروردین‌ماه سال ۱۳۵۸ برگزار شد.
تعدد مناسبت‌های ارتش در تقویم جمهوری اسلامی ایران به خوبی گویای اهمیت این نهاد مردمی و مستحکم است، چراکه معمولاً در تقویم‌ها برای هر مناسبت تنها یک روز اختصاص داده می‌شود، اما روزهای متعددی به نام مردان مجاهد ارتشی که برای دفاع از وطن سر از پا نمی‌شناسند، نام‌گذاری شده است .(۲۹ فروردین، روز نیروی زمینی ارتش، ۱۰ شهریور، سالروز تشکیل قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص)، ۷ آذر، روز نیروی دریایی، خلق حماسه ناوچه پیکان، ۱۵ آذر، روز هوانیروز، سالروز شهادت خلبان شهید احمد کشوری و ۱۹ بهمن، روز نیروی هوایی، سالروز دیدار همافران با امام خمینی (ره)
و در پایان باید به کلام دیگری از حضرت روح الله (ره) اشاره کرد که به زیبایی ارتش را توصیف و وظیفه مردم در قبال آن را تبیین کردند. " الان این ارتش، ارتش اسلام است و ارتش اسلام احترام دارد و کسی حق ندارد این احترام را از آن‌ها سلب بکند."»
نظر شما