زهرا مهدوی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: در پی تغییرات حوزههای مختلف شهر، ساختار شهر چندهستهای در شهرهای بزرگ نمود پیدا کرده و شکلگیری ساختار چندهستهای در شهرهای بزرگ اجتنابناپذیر شده است.
وی افزود: به منظور افزایش پایداری در فرم شهری و تحقق توسعه پایدار، لازم است ساختار چندهستهای با رویکردهای پیشین همانند شهر فشرده ترکیب شود.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: تبیین نظری رویکرد ساختار فشرده چندهستهای در چارچوب نظریههای برنامهریزی شهری است و با استفاده از روش مرور مطالعات مرتبط با پراکندهرویی، شهر فشرده و ساختار چندهستهای، چارچوب نظری برای ترکیب ساختارهای شهر فشرده و چندهستهای ارائه شده است.
مهدوی تاکید کرد: شهر فشرده چندهستهای با شاخصهایی همچون افزایش تراکم، تقویت حملونقل عمومی، افزایش کاربری ترکیبی، تسهیل خدماترسانی، کاهش فاصله میان محل سکونت و محل کار، تشدیدسازی و میانافزایی به عنوان آخرین ساختار برای تحقق توسعه پایدار شهری پیشنهاد میشود.
وی اضافه کرد: رویکرد شهر فشرده چندهستهای از سه ساختار پراکندهرویی، شهر فشرده و ساختار چندهستهای برای دستیابی به فرم شهر پایدار بهره میگیرد و شهرهایی که با پدیده پراکندهرویی مواجه میشوند میتوانند با ایجاد و تقویت هستهها فشردگی را افزایش دهند.
این کارشناس شهرسازی تصریح کرد: محلات یکی از ارکان اصلی شهرها است، بدون شک بخش مهمی از زندگی روزانه هر شهروند در سطح محلات شهری سپری میشود، از اینرو توجه به کیفیت زندگی در سطح محلات میتواند راهگشای پیاده کردن اصول توسعه پایدار در مقیاس شهر قلمداد شود.
مهدوی ادامه داد: میتوان گفت ابعاد مسائل شهری در سطح محلههای شهری به شکل واضحتری قابل درک است و فرم شهری نیز به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر این ابعاد تأثیر میگذارد؛ بنابراین شناخت الگوی کالبدی شهر و دستیابی به فرم مطلوب از موضوعات اساسی در راستای نیل به توسعه پایدار است.
وی افزود: رشد شهری و تمرکز شهرداریها بر فعالیتهای کالبدی، رشد جمعیتی و توسعه محلههای مسکونی را به دنبال داشته است که لزوم توجه به محلات و فرم شهر به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر پایداری محلات را مطرح میکند؛ لذا هدف ارزیابی تأثیر فرم شهری بر پایداری محلات شهر است.
این کارشناس شهرسازی با بیان اینکه در بررسی ابعاد پایداری شهر بعد کالبدی از وضعیت مطلوبی برخوردار است، گفت: میان پایداری در فرمهای مختلف تفاوت معناداری وجود دارد و میزان پایداری در فرم فشرده بیش از فرم میانی و پراکنده است.
نظر شما