به گزارش خبرنگار ایمنا، الهه پهلوان، کارشناس محیط زیست و عضو بنیاد حفاظت از محیطزیست و حیات وحش ایران اظهار کرد: طرحها، برنامههای کاشت درخت و انتخاب گونههای مناسب با هر محیط، کار پیچیدهای نیست و خطا در این زمینه میتواند موجب تشدید حساسیتهای فصلی و هجوم سفید بالکها باشد.
وی افزود: انتخاب، گزینش و کاشت گیاهان مقاوم در برابر انواع آلودگیها و پارامترهای هواشناسی مانند جزیره حرارتی شهرها تقریباً موضوع جدیدی است. گیاهان به تن آلودگی حساس هستند و به وسیله تغییر در فرایندهای حیاتی خود مانند رشد و یا میزان فتوسنتز به استرس محیطی واکنش نشان میدهند.
این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه در انتخاب و کاشت درخت، توانایی سازش گیاه با محیط مسئله مهمی است، صریح کرد: توسعه فضای سبز از ضرورتهای جامعه شهری است، اما گاهی فقط به سریعالرشد بودن درختان، مقاومت و سازگاری گیاه در محیط توجه شده و سایر ویژگیهای مهم و تأثیرگذار بر محیط زیست مغفول ماندهاند. به عنوان مثالی دیگر میتوان، کاشت درختان توت از حدود سال ۱۳۹۲، در تهران را ذکر کرد.
وی ادامه داد: اتفاقی که افتاد به دلیل شرایط آب و هوایی تهران مانند جزیره حرارتی و گرما، بارشهای کم و نبود آبشویی زمینه رشد و میزبانی درختان توت از (حشرات) سفید بالکها مهیا شد. در واقع سفید بالکها آفت درختان توت هستند. این آفت، دشمن طبیعی و شکارگری در شهرها ندارد. سفید بالکها در آسمان شبیه به ذرات بسیار ریز یونولیت قابل مشاهده هستند و با چشم غیر مسلح ظاهری شبیه سایر حشرات ندارند.
مشاهده "خرس قهوهای" پس از نیم قرن
مریم محمدی، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان همدان با اشاره به مشاهده "خرس قهوهای" در این استان، اظهار کرد: روز هشتم فروردین، جوانی بهنام "فرشید مومیوند" از اهالی روستای توانه حین طبیعتگردی در ارتفاعات گرین متوجه وجود خرس میشود و مبادرت به فیلمبرداری از آن و ارسال گزارش به معاونت طبیعی ادارهکل میکند که همزمان با انتشار فیلم در فضای مجازی شهرستان، کارشناسان حفاظت محیط زیست استان و شهرستان نیز به بررسی موضوع میپردازند.
وی ادامه داد: در روز پانزدهم فروردین، وجود فضولات و اثر پنجه خرس تأیید شد و برای کسب اطلاعات بیشتر و اطمینان از تعداد و زاد و ولد خرسها، اقداماتی از جمله نصب دوربینهای تلهای انجام خواهد گرفت.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان همدان گفت: آخرین بار، حدود نیم قرن گذشته گونه خرس قهوهای توسط افراد بومی در منطقه نهاوند مشاهده شده بود و در صورتی که گزارشات و مستندات تکمیل شود و به مقدار کافی داشته باشیم، منطقه شکارممنوع گرین، بهعلت شرایط زیستگاهی مستعد به حفاظتشده یا پناهگاه حیات وحش ارتقای سطح خواهد داد.
وی خاطرنشان کرد: حضور عشایر و دامها از تهدیدات این منطقه است، بنابراین از تمامی شهروندان، عشایر ساکن در منطقه، دامداران و اهالی روستاهای پیرامون درخواست میکنیم در صورت مشاهده گونه ارزشمند خرس قهوهای، از نزدیک شدن و هرگونه اذیت و آزار و یا شکار خودداری کنند و با شماره ۱۵۴۰ تماس گیرند و حفاظت محیط زیست را در حفظ و حراست از گونههای حیات وحش یاری کنند، چرا که محیط زیست متعلق همه زیستمندان آن و نسلهای بعدی است.
هشدار ناسا به ساحلنشینان به دنبال افزایش ۹ سانتیمتر تراز آب دریا!
دادههای جدید ناسا که از بررسی ماهوارهای در ۳۰ سال حاصل شده، نشان میدهد که بالا آمدن آب دریاها در ۳۰ سال به ۹ سانتیمتر رسیده و از سال ۱۹۹۳، سطح آب دریاها در مجموع ۹.۱ سانتیمتر افزایش یافته است، همچنین پیشبینی میشود که افزایش سطح دریا تا سال ۲۰۵۰ به ۰.۶۶ سانتیمتر در سال خواهد رسید. دانشمندان ناسا تأکید کردند که این خبر خوبی نیست، چرا که زندگی بسیاری از ساحلنشینان به خطر میافتد.
محققان مقصر همه این موارد را تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان میدانند؛ آنها میگویند افزایش سطح آب دریاها و ذوب شدن یخها توسط مقادیر بیش از حد گازهای گلخانهای مانند دیاکسید کربن که انسان به اتمسفر پمپ میکند، اتفاق افتاده است.
جاش ویلیس؛ اقیانوسشناس مشغول در ناسا میگوید، ما سطح انتشار گازهای گلخانهای و اثر آن بر دریاها را اندازه گرفتیم و تأثیر آن بر بالا آمدن آب دریاها، غیرقابل باور است.
این گزارش میافزاید، ذوب شدن یخهای قطب شمال و جنوب نقش عمدهای در افزایش سطح دریا دارد. با ادامه این افزایش، حداقل ۸۰۰ میلیون نفر با افزایش حداقل نیم متری سطح آب مواجه خواهند شد و از نظر عملی، شهرهایی مانند میامی، نیویورک، بانکوک، شانگهای، لیما، کیپ تاون، و بسیاری دیگر از هجوم مداوم آب دریا رنج میبرند.
وارد دوره ششم "انقراض دستهجمعی" شدهایم!
لیلی عزالدینلو، رئیس گروه ژنتیک دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی اظهار کرد: با توجه به نرخ رو به رشد انقراض گونهها، بسیاری از زیستشناسان معتقدند که امروزه وارد دوره ششم انقراض دستهجمعی گونهها شدهایم و این سرعت رشد در طول قرن آینده، بسیار نگرانکننده است.
وی گفت: تنوع ژنتیکی برای حفظ بقا و ظرفیت تکامل و سازش جمعیتها و گونهها بسیار ارزشمند است و بقای طولانی مدت گونه را تضمین کرده و برای پایداری کل اکوسیستم اهمیت دارد، از اینرو کاهش تنوع ژنتیکی به معنای کاهش توانایی جمعیتها برای سازگاری با تغییرات محیطی از طریق انتخاب طبیعی است.
رئیس گروه ژنتیک دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی افزود: با توجه به نرخ رو به رشد انقراض گونهها، بسیاری از زیستشناسان معتقدند که امروزه وارد دوره ششم انقراض دسته جمعی گونهها شدهایم و این سرعت رشد در طول قرن آینده، بسیار نگرانکننده است. حال سوال اینجا است که چرا گونههای بسیار زیادی در معرض خطر انقراض هستند؟، پاسخ در بسیاری از شرایط، فعالیتهای انسانی است.
وی تاکید کرد: کشاورزی، جنگل تراشی، معدنکاری، سدسازی و شهرسازی، زیستگاه تعداد بیشماری از گونهها را در سرتاسر دنیا نابود کرده است. گونههای بسیار زیادی به دلیل ورود گونههای وارداتی توسط انسان به صورت عمدی یا غیرعمدی در معرض نابودی قرار گرفتهاند. شکار، صید و تجارت گونهها و اجزای آنها به بهرهبرداری بیرویه از آنها منجر شده است و بسیاری از گونهها از آلودگیهای صنعتی و کشاورزی متأثر شدهاند.
عزالدینلو افزود: اصلیترین چالش رفع نشده در ژنتیک حفاظت، مدیریت جمعیتهای بخشبندی شده جهت حداقل کردن پس رفت همخونی و افت تنوع ژنتیکی است. برای حداقلسازی خطرات انقراض، جابهجایی افراد بین زیر جمعیتهای جدا از هم یا ایجاد دالانهایی، جهت برقراری جریان ژنی بین آنها ضروری است البته چنین امکاناتی در موارد بسیار محدود فراهم میشود.
نظر شما