به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زیرساخت‌های شهری شامل خیابان‌ها، بزرگراه‌ها، ساختمان‌ها و پل‌ها بخش اعظم شهرهای امروز را تشکیل می‌دهد و این در حالی است که در طراحی شهرهای امروز، کمترین توجه به جنبه بازی کودکان شده است. بدیهی است که بازی می‌تواند از ابعاد مختلف به بهبود کیفیت زندگی، نه‌تنها برای کودکان بلکه سایر افراد جامعه منجر شود و نشاط و حتی رونق اقتصادی را برای شهرها به ارمغان بیاورد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که حدود ۳۰ درصد از جمعیت شهرهای امروز را افراد زیر ۱۸ سال تشکیل می‌دهد و این در حالی است که نیازهای این افراد در طراحی شهری به ندرت مورد توجه قرار گرفته شده است. بدون شک، هدایت کودکان و نوجوان در مسیر موفقیت تا حد زیادی مستلزم ایجاد فضاهایی برای افزایش مشارکت میان آن‌ها و تشویق این افراد به انجام فعالیت‌های گروهی است که از طریق بهبود طراحی شهری تحقق می‌یابد.
نقش افزایش جمعیت در طراحی شهرهای دوستدار کودکان
نتیجه تحقیقات مختلف نشان از آن دارد که به دنبال افزایش جمعیت شهری امروزی، احتمال این‌که تا سال ۲۰۳۰، اکثریت جمعیت جهان را کودکان تشکیل دهند، وجود دارد. در این راستا، مدیران شهری باید بیش از پیش جنبه‌های رفاه زندگی را برای کودکان در هنگام طراحی شهرها مورد توجه قرار دهند تا نیازهای این قشر را در حال و آینده برطرف کنند. البته توجه به کودکان در طراحی شهری برای افزایش نشاط شهروندی کافی نیست، بلکه باید تمام اعضای جامعه در این فرآیند مورد تمرکز قرار گیرند، با این حال طراحی شهرهای دوستدار کودک می‌تواند به افزایش کیفیت زندگی برای تمام مردم منجر شود زیرا در توسعه چنین شهرهایی امنیت، ایمنی، تجربه طبیعت، قابلیت دسترسی به وسایل نقلیه، امکان اکتشاف در مورد محیط اطراف و قابلیت برقراری ارتباط با سایرین به دقت مورد توجه مدیران قرار می‌گیرد که همه این مولفه‌ها می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی تمام شهروندان اثربخش باشد.
توجه به حقوق کودکان
بدیهی است که کودکان آینده شهرها و کشورهای جهان را تشکیل می‌دهند و به همین دلیل، توجه به نیازهای آن‌ها بسیار حائز اهمیت است و باید در قلب طراحی‌های شهری قرار بگیرد. در این راستا، دولت‌های مختلف سراسر دنیا تدابیر و سیاست‌های ویژه خود را پیاده می‌کنند تا هرچه بیشتر حقوق کودکان را رعایت کنند. فرآیندهای جهانی نظیر شهری‌سازی بر حقوق کودکان در سطح محلی تأثیر می‌گذارد و در اغلب موارد منجر به نبود فضاهای بازی، به عنوان یکی از مهم‌ترین حقوق کودکان از شهرها می‌شود که این امر می‌تواند پیامدهایی منفی بر جنبه‌های مختلف کیفیت زندگی آن‌ها به جا بگذارد.
بدیهی است که فضاهای عمومی شهر را افراد بزرگسال (معماران، طراحان و مدیران شهری) طراحی می‌کنند و کودکان حداقل سهم را در ایده‌پردازی در این زمینه دارند. به همین دلیل، نیازهای آن‌ها در توسعه شهرهای امروز نادیده گرفته شده و این در حالی است که بعضی از مدیران، به سهیم‌سازی کودکان در توسعه شهرها می‌پردازند و از طریق توجه به نیازها و ایده‌های آن‌ها در این زمینه، بهترین فضاهای شهری دوستدار کودکان را توسعه می‌دهند. در چنین شهرهایی، کودکان از ظرفیت یادگیری و رشد اجتماعی بالاتری برخوردار هستند، به‌ویژه در سال‌های اولیه زندگی، بیشترین حس خوب را از محل سکونت خود دریافت می‌کنند که این امر می‌تواند آن‌ها را در مسیر یادگیری بهتر، یاری کند.
پیامدهای طراحی فضاهای دوستدار کودکان در شهرها
محققان به پیامدهای مختلفی در مورد مزایای شهرهای دوستدار کودکان، نه‌تنها برای این قشر بلکه برای سایر افراد جامعه، دست یافته‌اند. به عنوان مثال، کودکان (و بزرگسالان) می‌توانند در فضاهایی که با توجه به نیازهای آن‌ها طراحی شده است به انجام فعالیت‌های فیزیکی بپردازند و از این طریق، رفاه جسمی و روانی را برای حال و آینده خود به ارمغان بیاورند. علاوه بر این، فضاهای بازی شهری حس برقراری ارتباطات اجتماعی را میان کودکان افزایش می‌دهد و از این طریق می‌تواند به شکوفایی استعدادهای آن‌ها از طریق انجام فعالیت‌های گروهی منجر شود، ضمن این‌که در کاهش گرایش کودکان به ارتکاب جرم به واسطه رفاه روانی بیشتر، در آینده اثربخش خواهد بود.
کاهش احتمال اضافه وزن (بحرانی که امروزه بسیاری از والدین سراسر دنیا در مورد فرزندان خود تجربه می‌کنند) از دیگر مزایای توسعه شهرهای دوستدار کودکان محسوب می‌شود که از طریق تشویق آن‌ها به حضور در فضاهای بیرون از منزل، اتخاذ تردد سبز و افزایش گرایش به انجام فعالیت‌های جسمی محقق می‌شود. گزارش‌ها حاکی از آن است که در شهرهای دوستدار کودکان، انجام فعالیت‌های جسمی توسط تمام افراد جامعه، نسبت به سایر شهرهای جهان حدود ۲۵.۶ درصد بالاتر است که همین امر، رفاه جسمی و روانی بالاتری را برای ساکنان چنین شهرهایی به ارمغان آورده است.
علاوه بر این، شهرهای دوستدار کودکان مزایای اجتماعی بسیاری نیز برای افراد زیر ۱۸ سال و حتی بالاتر به دنبال دارد. در واقع، توسعه مهارت‌های بازی و اجتماعی کودکان در فضاهای عمومی می‌تواند به افزایش توانایی این افراد در توسعه مهارت‌های اجتماعی، شناختی و آموزشی آن‌ها منجر شود و از این طریق، سایر جنبه‌های زندگی آن‌ها را به طور مثبت تحت تأثیر قرار دهد.
نظر شما