به گزارش ایمنا، بهروز نورانیپور درباره آثار ارسالشده به جشنواره «فیلم ۱۰۰» و کیفیت آثار گفت: آثار امسال بسیار متعدد و متنوع بود و در هر ژانری، اثر رسیده بود.
وی افزود: کار هیأت انتخاب بسیار سخت بود و باید تصمیم میگرفتند که از بین آثار خوب با میانگین بالا، تعدادی فیلم را انتخاب کنند ولی به همان میزان هم برای آثار خوبی که مجبور بودیم کنار بگذاریم، دلتنگ میشدیم، این موضوع به دلیل تعدد آثار و تعدد محتوا بود.
نورانیپور درباره ویژگی جشنواره «فیلم ۱۰۰» و آثار رسیده به این جشنواره در نسبت با سایر جشنوارهها گفت: من فیلمساز هستم و زمانی که یک فیلم ۱۰۰ ثانیهای میبینم، متوجه سختی کار میشوم. در ۱۰۰ ثانیه، تصمیم، شور، هیجان، احساس، عاطفه یک رابطه و یک سناریو را تماماً، ارائه و مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهید تا لذت ببرد و با شما در آن رویداد یا لحظه شریک شود.
وی با اشاره به اینکه نمیتوان تصور کرد که پایان دادن به یک داستان و یک روایت در ۱۰۰ ثانیه چقدر کار سخت، مهم و جریانسازی است گفت: شما با صد ثانیه میتوانید گفتمانتان را انتقال دهید.
کارگردان مستند «A۱۵۷» درباره مستندهای این دوره از جشنواره و اینکه میتوان محتوا و حرف یک مستند را در ۱۰۰ ثانیه زد، بیان کرد: آثار مستند امسال شگفتانگیز و بسیار خوب بود و از اینکه در ۱۰۰ ثانیه میتوانید موضوعات عجیبی را مرور کنید، لذت میبردید. اینکه به چه جغرافیاهایی سفر کرده و به احساسات چه کسانی مراجعه میکنید، یک لذت عجیب و موقعیت جالب برای جلب توجه ایجاد کرده بود. از آثار مستند بسیار راضی بودم و بعضی اوقات برای تجربه بیشتر خودم یک مستند را چندین بار مرور میکردم.
وی در پاسخ به اینکه ملاک شما برای انتخاب آثار حاضر در جشنواره چه بود، بیان کرد: اساساً داوری یک سلیقه و انتخاب هم یک سلیقه است. سلیقه منِ بهروز نورانیپور یک مدیوم بود، اما تلاش کردم خودم را از آن سلیقهای که دارم جدا کنم و به یک چارچوبی که در آن تعدادی استاندارد تعریف شده، برسانم.
نورانیپور با اشاره به اهمیت شرکت در جشنواره «فیلم ۱۰۰» برای فیلمسازان جوان گفت: به نظر من اگر محتوای سنی را از این مبحث جدا کنیم، این جشنواره میتواند یک پروژه حرفهای بزرگ باشد که جریانسازی کند و در رسانهها و تلویزیون برود. بسیاری از مخاطبان دوست دارند سریع به یک رویداد سفر کنند و شاید حس ۹۰ دقیقه تماشای سریال را نداشته باشند.
وی در ادامه این بحث اضافه کرد: چه خوب است که این را یک جریان حرفهای قلمداد کنیم و به این جریان حرفهای احترام بگذاریم، برای آن برنامهریزی کنیم تا آثار حرفهای، آدمهای حرفهای و خروجی حرفهایتری داشته باشیم و آن را محدود نکنیم.
این کارگردان با اشاره به اینکه نباید فیلم کوتاه را پله ورود به سینمای بلند کرد، افزود: واقعیت این است که خیلی از کسانی که فیلم کوتاه ساختند، سالها ماندند و آثار خوبی هم خلق کردند. لطفاً این کار را با فیلم ۱۰۰ نکنیم و اجازه دهیم که یک چارچوب حرفهای داشته باشد که آثار ۱۰۰ ثانیهای حرفهای و درجه یک از آن خارج شود.
وی در توصیه به فیلمسازان جوان گفت: توصیه من همان اساس مکتب سینماست. نخستین معیار سینما، دنیایی از احساس و عواطف است که برای مخاطب میسازد، حتماً آن را خوب بسازید و در دنیای سینما باکیفیت بمانید. ماندن در دنیای سینما خیلی مهمتر از شروع است. ماندگاری، بزرگواری سینماست اگر اجازه دهد که فیلمسازش بماند و سالها فیلم بسازد.
نورانیپور در پاسخ به اینکه وقتی فیلمهای جشنواره را تماشا کردید برای ساختن یک ۱۰۰ ثانیهای ترغیب شدید، گفت: همواره در سالهای دور، ابتدا از مستندهایم چارت کوتاهی میساختم، نه ۱۰۰ ثانیه ولی کوتاه میساختم که ببینم یک حرف جمعوجور چطور میشود، سپس فیلم خود را با پلانها و روایتهای بیشتر گسترش میدادم.
منبع: فارس
نظر شما