به گزارش ایمنا، عواملی در حوزه علم اقلیم وجود دارد که از آنها با نام حلقه‌های بازخورد یاد می‌شود و می‌تواند روندهای موجود تغییر را تسریع ببخشد؛ مانند گرم شدن قطب شمال که به آب‌شدن یخ‌ها منجر می‌شود و در نهایت باعث گرم‌شدن بیشتر زمین می‌شود، زیرا آب دریاها به جای انعکاس تشعشات خورشیدی، تشعشع را جذب می‌کند.
کریستوفر وولف، محقق پسادکتری دانشگاه دولتی اورگان آمریکا و نویسنده اصلی این گزارش می‌گوید: بسیاری از حلقه‌های بازخورد که بررسی کردیم، گرم شدن (زمین) را افزایش می‌دهد، زیرا به نوعی با انتشار گازهای گلخانه‌ای مربوط هستند. تا جایی که می‌دانیم جامع‌ترین فهرستی در دست از حلقه‌های بازخورد است که همه آنها در الگوهای تغییر اقلیم لحاظ نشده‌اند. اکنون باید با سرعت بیشتر در این مورد و الگوسازی مقابله با تغییر اقلیم و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تحقیق کنیم.
این گزارش که نسخه کاملی از آن در نشریه یک زمین (One Earth) منتشر شده است، خواستار اقدامات فوری برای کاهش سریع و گسترده گازهای گلخانه‌ای شده است.
الف) به حداقل رساندن گرمایش زمین در کوتاه مدت با در نظر گرفتن اینکه با فاجعه‌ای در اقلیم روبه‌رو هستیم که به شکل آتش‌سوزی جنگل‌ها، سیل در سواحل، آب شدن یخ‌های درون زمین، طوفان‌های شدید و دیگر رخدادهای شدید طبیعی خود را نشان می‌دهد.
ب) کاستن از تهدیدهای اصلی ممکن ناشی از نقاط عطف تغییر اقلیم؛ این نقاط عطف به دلیل تشدید و غلبه حلقه‌های بازخورد هر روز نزدیک‌تر می‌شوند. نقطه عطف در تغییر اقلیم، آستانه‌ای است که بعد از آن تغییر در اجزای سیستم موجب تغییر همیشگی می‌شود.
ویلیام ریپل، استاد دانشگاه دولتی اورگان و یکی دیگر از نویسندگان این گزارش می‌گوید: تغییرات عادلانه اجتماعی در تأمین انرژی جهان و حمل و نقل، آلودگی هوا کوتاه‌مدت، تولید مواد غذایی، حفاظت از طبیعت و اقتصاد جهانی همراه با سیاست‌های جمعیتی بر اساس آموزش و تساوی برای حل این چالش‌ها هم در کوتاه‌مدت و هم بلندمدت نیاز است.
وی افزود: زمان جلوگیری کامل از درد و هزینه‌های تغییر اقلیم گذشته است، اما اگر گام‌های معنی‌دار به‌زودی و با اولویت‌بخشی به نیازهای مبنایی انسانی و عدالت اجتماعی برداریم، هنوز می‌توان خسارت را کاهش داد.
این محققان در گزارش خود هم به بازخوردهای بیولوژیکی (زیستی) و هم بازخوردهای فیزیکی توجه کرده‌اند، بازخوردهای بیولوژیکی از دست دادن کربن خاک و آتش گرفتن یا خشک‌شدن جنگل‌ها را شامل می‌شود؛ بازخوردهای فیزیکی نیز تغییراتی مانند کاستن از میزان برف، افزایش باران‌ها و آب‌رفتن یخ‌های قطبی است.
وولف می‌گوید: ممکن است الگوهای اقلیم تسریع تغییر در دمای جهانی را بی‌اهمیت در نظر بگیرند، زیرا به طور کامل همه بازخوردها را در تحقیقات خود لحاظ نمی‌کنند. دقت الگوها از این جهت مهم است که به راهنمایی روندهای کاستن از انتشار گازهای گلخانه‌ای به سیاست‌گذاران کمک می‌کنند. با اینکه الگوهای اخیر اقلیم در زمینه توجه به حلقه‌های بازخوردهای بهتر عمل می‌کنند، هنوز به تلاش‌های بیشتری نیاز است.
محققان تاکید دارند که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در یک قرن اخیر با وجود چند دهه هشدار به‌شدت افزایش یافته است. دانشمندان معتقدند برهم‌کنش‌ها بین حلقه‌های بازخورد می‌تواند تغییری دائم پدید آورد که نسبت به شرایط فعلی زمین بسیار متفاوت است و بقای بسیاری از انسان‌ها و دیگر اشکال حیات را تهدید می‌کند.
نظر شما