به گزارش ایمنا، گروهی از محققان دانشگاه ییل و کنتیکت یک درمان مبتنی بر نانوذرات ایجاد کرده‌اند که چندین عامل در گلیوبلاستوما (یک نوع تهاجمی و کشنده سرطان مغز) را مورد هدف قرار می‌دهد.
درمان جدید از نانوذرات چسبنده زیستی استفاده می‌کند که به محل تومور می‌چسبند و سپس به‌آرامی اسیدهای نوکلئیک پپتیدی سنتزشده‌ای را آزاد می‌کنند. این اسیدهای نوکلئیک پپتیدی میکرو آر.ان.ای‌های (یعنی رشته‌های کوتاه آر.ان.ای که در بیان ژن نقش دارند) خاصی را مورد هدف قرار می‌دهند. به‌طور خاص، آن‌ها به سمت نوعی از میکرو آر.ان.ای به نام «oncomiRs» که به تکثیر سلول‌های سرطانی و رشد تومور منجر می‌شود، هدایت می‌شوند. هنگامی که اسیدهای نوکلئیک پپتیدی به oncomiRها متصل می‌شوند، فعالیت تحریک‌کننده تومور را متوقف می‌کنند.
در این مطالعه، محققان آزمایشگاه‌های پروفسور «مارک سالتزمن» از ییل و «رامان باهال» از دانشگاه کنتیکت با یکدیگر همکاری کردند. به گفته آن‌ها، برخلاف تلاش‌های مشابهی که در یک زمان فقط یک oncomiR را هدف قرار می‌دهند، این درمان دو مورد را هدف قرار می‌دهد و همین امر باعث می‌شود تاثیر آن بر سلول‌های سرطانی قوی‌تر شود. موش‌های آزمایشی‌ای که این درمان را دریافت کردند، به‌طور جالب‌توجهی بیشتر از موش‌های کنترل‌شده زنده ماندند.
سالتزمن اظهار کرد: این درمان می‌تواند هر دو هدف را هم‌زمان از بین ببرد و سبب افزایش بقا شود. این نتایج بهترین نتایجی است که تا به حال در این نوع تومور مغزی تهاجمی دیده‌ام. یکی از چالش‌های توسعه این درمان، طراحی عوامل ضد سرطان موسوم به antimiRs بود، به طوری که دو نوع مختلف بتوانند در یک نانوذره قرار گیرند.
باهال خاطرنشان کرد: ما تمام این ترکیبات را سنتز کردیم و به این ایده رسیدیم که لازم نیست هر بار یک oncomiR را هدف قرار دهید. اکنون می‌توانیم درباره چندین هدف oncomiR فکر کنیم. در این مطالعه، محققان oncomiRهای معروف به miR-۱۰b و miR-۲۱ را هدف قرار دادند که هر دو در گلیوبلاستوما بسیار رایج هستند. با این حال، درمان‌های آینده را می‌توان به‌راحتی برای بیماران خاص طراحی کرد.
سالتزمن این درمان را تداخل دو فناوری می‌نامد. وی تاکید کرد: یکی فناوری نانوذرات چسبنده زیستی است که ما قبلا توسعه داده بودیم و آن را با این فناوری اسید نوکلئیک پپتیدی که رامان توسعه داده بود، تلفیق کردیم.
منبع: ایسنا
نظر شما