به گزارش خبرنگار ایمنا، باشگاه آ ث میلان تحت هدایت استفانو پیولی پس از تعطیلات جام جهانی پس رفت شدیدی کرده و برای پایان دادن به فرم بد خود باید تلاش زیادی به کار ببندد.
قبل از رسیدن رقابت‌های جام جهانی، میلان مقابل تورینو شکست خورده بود و یک تساوی اسفبار مقابل کرمونزه که به تازگی صعود کرده بود، به دست آورد. با این حال دقیقاً پیش از جام جهانی، روسونری یک پیروزی دیرهنگام برابر فیورنتینا به دست آورد تا امیدهای هواداران برای قهرمانی میلان به پساجام‌جهانی موکول شود.
هواداران مدت‌ها صبر کردند تا جام جهانی برگزار شود و دوباره فوتبال باشگاهی در اروپا به ریتم سریع و جذاب خود بازگردد. شاید بیش از همه، علاقه مندان به فوتبال ایتالیا و باشگاه میلان شرایط سختی را داشته‌اند. تیم ملی ایتالیا با شکست مقابل مقدونیه شمالی از صعود به مهمترین رقابت فوتبالی جهان بازماند و میلانی‌هایی که منتظر بودند پس از مسابقات، پیولی و شاگردانش به درخشش ادامه دهند، با یک تیم ضعیف و بی برنامه مواجه شدند.
جدای از پیروزی خفیف برابر سالرنیتانا، میلان در خانه خود سه امتیاز را با یک امتیاز مقابل رم عوض کرد، سپس برابر تورینو ۱۰ نفره در کوپا ایتالیا باخت و دوباره یک تساوی دو بر دو، ولی این بار برابر لچه کسب کرد. در سوپرکاپ ایتالیا، میلان که می‌توانست جام قهرمانی را با یک پیروزی بالای سر ببرد، با نتیجه سه بر صفر مغلوب اینتر میلان شد و شکست‌های سنگین چهار بر صفر و پنج بر دو مقابل لاتزیو و ساسولو کام هواداران پرافتخارترین تیم اروپایی کشور ایتالیا را تلخ‌تر کرد.
اگر قرار باشد به دنبال رد پای روزهای سخت و تلخ میلان بگردیم، احتمالاً در اولین گام به چارچوب دروازه خواهیم رسید. مصدومیت مایک مانیان شاید تلخ‌ترین پیشامد بوده و گلر فرانسوی که سال گذشته افتخار برترین دروازه‌بان لیگ ایتالیا به را کسب کرد و نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشت، اکنون دوری چهارماهه از میادین را سپری می‌کند تا سیپریان تاتاروسانو مسئولیت آخرین خط دفاعی تیمش را در اختیار داشته باشد.
کهنه سرباز رومانیایی، بدون شک جایگزین مناسبی برای مانیان نبوده و هر بار که شوتی به سمت دروازه میلان زده می‌شود، می‌توان بوی گل را احساس کرد. او سد محکمی در برابر حملات رقبا نیست و عملکرد ضعیف خط دفاعی، آمار فاجعه بار او را وخیم‌تر می‌کند.
در ضربات ایستگاهی میلان دو گل برابر رم دریافت کرد. مدافعان روسونری بدون شک وظایف خود را به بهترین شکل انجام نمی‌دهند و فرصت‌های زیادی به رقبا می‌دهند تا بتوانند دروازه این تیم را باز کنند. توموری و پیر کالولو فصل گذشته زوج فوق‌العاده‌ای را به وجود آوردند و توانستند کلین‌شیت‌های بی‌سابقه‌ای را با کمک مانیان به نام خود ثبت کنند، اما این دو بازیکن در بازی‌های اخیر تقریباً در اولین فرصتی که نصیبشان می‌شود مرتکب اشتباه می‌شوند و به راحتی شکست می‌خورند.
در مجموع، خط دفاعی بسیار ضعیف‌تر از حد تصور عمل می‌کند و پیولی مجبور شده تا دست کم بازیکنانی مانند سیمون کیائر و مالیک تیا را برای حفظ هرچه بیشتر ثبات خط دفاعی به بازی بگیرد.
با این حال گاهی عملکرد ضعیف مدافعان با درخشش خوب مهاجمان جبران می‌شود، اما در میلان پیولی اصلاً این وضع حاکم نیست!
استراتژی حمله روسونری بسیار قابل پیش بینی شده است. رساندن توپ به رافائل لئو به امید لحظه‌ای منحصر به فرد از وی برای باز کردن قفل بازی، به اندازه سال گذشته جواب نمی‌دهد و دوندگی‌های تئو هرناندز مثل فصل‌های اخیر کارآمد نبوده است.
وابستگی شدید میلان به جناح چپ، باعث شده تا این تیم رسماً در فاز تهاجمی فلج شود. تغذیه نشدن ژیرو در خط حمله باعث می‌شود این بازیکن نیز هیچ چیزی برای ارائه کردن نداشته باشد. بازیکنی که در جام جهانی با فرانسه روزهای پرفروغی را سپری کرد اما این بار در میلان هیچکس او را به اندازه‌ای که باید، تغذیه نمی‌کند.
ناکامی دکتلاره پس از انتقال بزرگش از کلوب بروژ در تابستان گذشته و سابقه آسیب دیدگی دیووک اوریگی، در حال حاضر گزینه‌های تهاجمی کمی را روی میز پیولی باقی گذاشته است. از آنجایی که لیائو هنوز هم بازیکنی است که می‌تواند تفاوت‌ها را رقم بزند، تنها یک بازیکن دیگر در خط حمله با حملات انفجاری می‌تواند برای میلان کافی باشد تا مدافعین تمرکز خود را تنها بر روی وینگر پرتغالی نگذارند.
میلان که تا پیش از این در جایگاه دوم جدول قرار داشت و سایه به سایه ناپولی حرکت می‌کرد، حالا در رده پنجم قرار گرفته است. باخت‌های پی در پی و عدم کسب پیروزی خیلی راحت این تیم را از کورس قهرمانی جدا کرده و فرصت زیادی برای تغییر رویه باقی نمانده است.
با این حال نباید یک نکته را فراموش کرد؛ طرفداران فوتبال حافظه بسیار کوتاهی دارند! هجوم هواداران میلان که خواستار اخراج استفانو پیولی و حتی پائولو مالدینی هستند برای فوتبالی‌ها اتفاق دردناکی است. تنها هشت ماه از کسب اسکودتو می‌گذرد و طرفداران به خاطر نمی‌آورند که پیولی و مالدینی با خلق یک تیم باثبات موفق شدند بالاخره جام را به سن سیرو بازگردانند.
انتقادهای فراوان از پائولو مالدینی به خاطر نخریدن ستاره‌های گران قیمت، تقاضای بسیار عجیبی است! باشگاهی که تنها چند سال قبل در آستانه ورشکستگی قرار داشت و در هفت فصل حتی به لیگ قهرمانان اروپا راه نیافته بود، در این فصل سودای تکرار قهرمانی را در سر دارد و شاید اگر مصدومیت‌ها و شرایط عجیب پیش نمی‌آمد، پیولی و شاگردانش هنوز هم در تعقیب جدی ناپولی بودند.
باشگاه لسترسیتی، کلودیو رانیری را پس از کسب تکان‌دهنده‌ترین عنوان لیگ برتر تاریخ، اخراج کرد. میلانی‌ها باید کوته فکرتر و ناسپاس تر از آن باشند که بخواهند نسخه پیولی و مالدینی را تنها به خاطر یک فصل متوسط بپیچند! نسخه‌ای که اگر پیچیده شود، ممکن است سرنوشت اسفناک و حتی وخیم‌تر از گذشته را برای آ ث میلان رقم بزند.
نظر شما