به گزارش خبرنگار ایمنا، ششمین روز از بهمنماه سال ۱۳۶۰ یکی از روزهای ماندگار در تاریخ انقلاب اسلامی است، روزی که خیابانهای شهر آمل رنگ خون به خود گرفت، اما مردم این دیار، جانانه در برابر نفاق و منافق برای حراست از نهال نوپای انقلاب حضرت روحالله (ره) ایستادند.
از آن روز سربند هزارسنگر بر پیشانی این شهر به یادگار مانده است تا همگان بدانند شهر بدون سنگر چگونه برای انقلاب ایستاد.
حماسه ششم بهمن آمل که در نوع خود بینظیر است، میتواند همطراز حماسههایی چون قیام مردم قم و تبریز قرار گیرد و به عنوان یکی از موفقیتهای ملت مقاوم ایران پس از پیروزی انقلاب از آن یاد شود.
اتحادیه کمونیستی ایران در اوایل شهریورماه سال ۱۳۶۰ نسبت به سازماندهی تعداد ۱۰۰ نفر از گروهکهای محارب در قالب دستههای مختلف اقدام کرد و در ۱۵ کیلومتری جنوب آمل و در بخش جنگل آمل سکنی کرد.
این گروهک کمونیستی به تعبیر خودشان آماده حمله به شهر آمل شدند و در هجدهم آبانماه سال ۱۳۶۰ قصد عزیمت به این شهر را کردند و برای پیشبرد این اقدام جنایتکارانه و ضد انقلابی ضمن سرقت اموال عمومی مردم، تعدادی خودروی سواری، وانت و مینیبوس را به عنوان غنایم خود به یغما میبرند.
در حمله ابتدایی این گروهک به شهر آمل، مقاومت برادران بسیجی سبب ایجاد درگیری و بازداشت یکی از رانندگان گروهک شد و این توده اقدام به بازگشت به جنگل کرد اما در مدت زمان کوتاهی جوانان غیور حزب اللهی آمل با تسخیر جنگل و به شهادت رسیدن یکی از فرزندان این خطه تمامی اعضای گروهک کمونیستی را در جنگل به هلاکت رساندند.
پس از مدتی، سازماندهی و حضور مجدد گروهکهای منافقین در جنگل آمل بار دیگر در بیستودوم آبانماه سال ۱۳۶۰ از سر گرفته شد که برادران ارتشی و سپاهی مازندران با تسخیر اردوگاههای منافقان در آمل و در درگیری چند ساعته این عده را زمین گیر کرده و تعداد ۱۱ نفر از برداران و فرزندان آملی به درجه رفیع شهادت نائل و تعدادی نیز مجروح شدند.
نیروهای ضدانقلابی که پس از این غائله همچنان برای حفظ موقعیت و ارائه مقاصد شوم خود نیروهایی را برای درگیری رهسپار آمل کردند در این درگیریها نیز ناکام و با هلاکتهای فراوان مواجه شدند.
گروهک اتحادیه کمونیست که باور شکست مصونیت حنگل را در ذهن خود پرورانده بود، برنامه جدیدی تحت عنوان "جرقه زدن قیام " را در منطقه بنا کرد و
عدهای تودهای در آذرماه سال ۱۳۶۰ با حمله به یکی از مقرهای نیروهای حزباللهی در روستای زرکه آمل اقدام به شهادت شماری از اهالی آمل کرده و پروژه تسخیر شهر آمل را ایجاد کردند که در مدت کوتاهی برای چندمین بار به طریق مفتضحانهای ناکام شدند.
تئوری جدید کمونیستها با هدف ضربه وارد کردن به نیروهای مسلح حزب اللهی حواشی جنگل صورت گرفت و ضمن حمله به شهر آمل و ایجاد آشوب و طغیان مقدمات تسخیر کامل آمل از سوی این عده در اواخر دیماه سال ۱۳۶۰ فراهم کرد.
رهبران ضد انقلاب مستقر در جنگل آمل با خیال واهی اینکه با ورود به شهر آمل میتوانند شعلههای قیام خودساخته خود را برافروزند با اختفا در خانهای در آمل این تئوری را به مرحله اجرایی شدن گذاشتند.
گروهک کمونیستی ضدانقلاب در نخستین ساعات بامداد ششم بهمنماه سال ۱۳۶۰ به صورت گروههای مختلف در چهار نقطه شهر آمل مستقر و در ابتدا مراکز سپاه، بسیج مستضعفین و مراکز دولتی شهر را به صورت غافلگیرانهای تسخیر کردند که با عکسالعمل سریع و جانفشانی سپاهیان و مردم مواجه شدند.
سپس این گروهک اقدام به تخریب مرکز بسیج آمل کرد و دیدهبان بسیج شهرستان را در ابتدا شهید کردند که با آغاز تیراندازی و استقرار بخشی از نیروهای ضد انقلابی در محلات مختلف آمل، جرقه ضد انقلاب برای توطئه زده شد، در این حین توده مردم حزب اللهی آمل از خانههای خود بیرون آمده و با هدف دفاع از انقلاب و اسلام در کمتر از چند ساعت جمعیت انبوهی از مردم شهر و روستاهای شهرستان، گروهک کمونیستی را در محاصره خود قرار دادند.
ضد انقلابیون با مشاهده حضور یکپارچه امت اسلامی مستاصل شده و به واسطه هراسی که از قصاص امت اسلام داشتند، کوشیدند تا در کمترین زمان ممکن شهر را تخلیه کرده و پا به فرار بگذارند که در این اقدام تعدادی از افراد مسلح ضدانقلاب دستگیر و به هلاکت رسیدند.
گروهک معدود باقی مانده منافقین دوباره به اعماق جنگل پناه بردند که آنها نیز در کوتاهترین زمان ممکن نیروهای اسلام در جنگل آمل، این گروهک را در هجدم بهمنماه سال ۱۳۶۰ در منطقه "گزنه سرا" دستگیر و عدهای را به هلاکت رساندند که در این درگیری یکی از نیروهای حزب اللهی منطقه به شهادت رسید.
گروهک منافقان که دست از توطئه در آمل و بخشهایی از مازندران برنداشته بودند مجدداً با ایجاد درگیری در اواسط خردادماه سال ۱۳۶۱ اقدام به شهادت تعدادی از سربازان خطه کردند که حزباللهیهای آمل این دوره را پایان فعالیتهای جنایتکارانه گروهک منافقین قلمداد و از آن به "غائله آمل" یاد کردند.
نظر شما