به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بورل: نمی‌توانیم بگوییم سپاه تروریست است» نوشت: طرح این موضع از سوی «جوزپ بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مبنی بر اینکه «نمی‌توانیم بگوییم چون از سپاه خوشمان نمی‌آید، پس تروریست است» پیش از نشست روز گذشته شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا در «بروکسل» کافی بود تا معلوم شود ایده‌هایی این چنین تا چه اندازه زیر سایه رفتار سیاسی و تبلیغاتی کشورهای اروپایی مطرح می‌شود نه بر مبنای واقعیات صحنه بین‌الملل.
«بورل» این را هم گفت که تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران زمانی انجام‌پذیر است که دستگاه قانونی یکی از کشورهای عضو، حکمی حقوقی در این زمینه صادر کند. به گفته او باید محکومیتی عینی و منسجم انجام شود تا این مسأله در سطح اتحادیه اروپا بررسی شود.
این اظهارات در حالی از سوی مقام عالی رتبه دیپلماتیک اروپا مطرح شد که پارلمان اروپا پنجشنبه گذشته با تصویب قطعنامه‌ای خواستار قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا شده بود.
خواسته‌ای که انتظار می‌رفت در نشست روز گذشته وزرای خارجه اتحادیه اروپا در دستور کار قرار گیرد اما تحولات روز گذشته و اظهارات مقام ارشد سیاست خارجی اروپا نشان داد که عواقب جبران ناپذیر این تصمیم، سرانجام اجرای آن را به عقب رانده است.
ممانعت روز گذشته مقام‌های غربی از دستور کار پارلمان اروپا امری بود که پیش‌تر هم از سوی ناظران بین‌المللی پیش‌بینی می‌شد اما موضعگیری چند روز اخیر مقام‌های بلندپایه این کشورها و شخص «بورل» که خود در نشست پارلمان اروپا حضور یافته بود، نشان می‌دهد می‌توان ابراز تمایل از تریبون‌های متعدد برای قرار دادن نام سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی را تنها در چهارچوب پیگیری اجرای عملیات روانی علیه جمهوری اسلامی قابل توجیه دانست؛ عملیاتی که کشورهای اروپایی زیر سایه آن، حتی از نشان دادن رفتارهای پارادوکسیکال در صحنه بین‌الملل ابایی ندارند.
جایی که این کشورها زمام امور را به اختیار یا جبر به دست طراحان سیاست فشار حداکثری سپرده‌اند و یک روز از تروریستی بودن سپاه پاسداران سخن می‌گویند اما روز دیگر متناظر با هزینه‌های قابل پیش بینی، معترف نادرست بودن آن می‌شوند.
بعد از این موضعگیری مسئول سیاست خارجی اتحادیه، نمایندگی سوئد در این اتحادیه که ریاست دوره‌ای شورای امور خارجی این اتحادیه را برعهده دارد، از اعمال تحریم‌های جدیدی علیه ایران خبر داد.
این نمایندگی بهانه این تحریم‌ها را که به گزارش «وال استریت ژورنال» علیه ۳۷ نهاد و شخص تصویب شده، حمایت از اغتشاشات و ناآرامی‌های داخلی ایران عنوان کرده است.
علاوه بر اتحادیه اروپا، لندن نیز اعلام کرد که هفت نام جدید را تحت تحریم‌هایی موسوم به «رژیم تحریم‌های حقوق بشری ایران» قرار داده است.
در همین چهارچوب، علاوه بر دادستان کل ایران که هفته پیش از سوی انگلیس تحریم شد، نام احمد فاضلیان، معاون وی هم به این فهرست اضافه شده است.
طبق بیانیه ادعایی انگلیس، این فهرست همچنین شامل کیومرث حیدری فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، حسین نجات جانشین فرمانده قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سالار آبنوش و قاسم رضایی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی می‌شود.
تصویب تحریم‌های جدید در حالی از سوی اتحادیه اروپایی صورت گرفت که مقام‌های عالی رتبه دیپلماتیک اروپایی در حاشیه نشست روز گذشته به تکرار مواضعی پرداختند که حمایت از آشوبگران ایران را مورد توجه قرار می‌داد.
در همین ارتباط «آنالنا بائربوک» وزیر خارجه آلمان که همچنان مدعی بود باید موضوع تروریستی اعلام کردن نیروی سپاه پاسداران در دستور کار قرار گیرد، حمایت خود را از تصویب بسته تحریمی اتحادیه اروپا اعلام کرد.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کمربند مهار ایران را باید با «مکران» باز کرد» نوشت: منطقه مکران تلاقی‌گاه کویرهای جنوب‌شرق ایران با دریای عمان و اقیانوس هند است؛ منطقه‌ای منحصربه‌فرد به لحاظ جغرافیایی که از گذشته امکان اتصال ایران به هند و جنوب‌شرق آسیا را فراهم می‌کرده است.
در منابع تاریخی، مهم‌ترین مرکز بازرگانی این منطقه «بندر تیس» ذکر شده است که در چابهار قرار دارد.
محمدبن احمد شمس‌الدین‌المقدسی، جغرافیدان مسلمان قرن چهارم هجری در خصوص تیس نوشته است: «نخیلات بسیار و کاروانسراهای خوب و مسجد جامع زیبایی دارد، اهل آنجا از ملت‌های مختلف هستند و بندری مشهور است.
با بررسی جغرافیای تاریخی منطقه مکران این نکته عیان می‌شود که استمرار راه‌های زمینی کویرهای ایران به این ناحیه ختم می‌شده و از گذشته محلی برای آمیختگی فرهنگ‌های مختلف بوده است و مردمان از نقاط گوناگون در آن تردد داشتند.
این ویژگی تاریخی منطقه مکران دلیلی بر اهمیت این منطقه در عصر حاضر است.
رشد اقتصادهای جنوب شرق آسیا و کشورهایی نظیر اندونزی، مالزی، سنگاپور و ویتنام و همچنین قدرت‌گیری اقتصادهای بزرگ آسیایی نظیر چین و هند فرصتی است برای توسعه تجارت از سوی این اقتصادهای نوظهور به دیگر نقاط جهان که در نهایت منجر به رونق ترانزیت کالا در جهان خواهد شد.
این مسئله برای کشورهای غرب آسیا فرصتی است که نقش مهم ایجاد اتصال میان شرق و غرب را ایفا کنند و بر همین اساس شاهد هستیم که بسیاری از کشورهای منطقه در چشم‌اندازهای بلندمدت خود از ابتکارات مختلفی رونمایی می‌کنند تا سهم خود را از نقش‌آفرینی در روند تجارت جهانی و ترانزیت بین‌الملل تضمین کنند.
در این میان ایران کشوری است که به‌رغم برخورداری از موقعیت تاریخی و جغرافیایی ویژه در تجارت و ترانزیت بین‌الملل هنوز اقدامات مناسبی را در این زمینه شکل نداده است.
یکی از مهم‌ترین اقداماتی که هنوز توجه کافی به آن وجود ندارد، توسعه منطقه مکران با محوریت بندر چابهار است.
با وجود تمام تلاش‌ها و تأکیدات در این خصوص، بندر چابهار، به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران، هنوز از شرایط مطلوبی به منظور نقش آفرینی مؤثر در چرخه تجارت جهانی برخوردار نیست و حتی از امکانات اولیه‌ای نظیر مسیر راه‌آهن بی‌بهره است.
این در حالی است که با توسعه اقتصادهای آسیایی، بندر چابهار از ظرفیتی بی‌نظیر به منظور تبدیل شدن به «پایتخت تجاری» ایران برخوردار است و این پتانسیل را داراست که بستری برای ادغام اقتصادهای جنوب‌شرق آسیا و اوراسیا باشد. باید اشاره کرد که این ظرفیت از سوی سایر کشورها به خوبی رصد شده است.
شوربختانه در داخل کشور با نوعی انفعال نسبت به توسعه سواحل مکران و بندر چابهار مواجه هستیم و در صورت استمرار این انفعال، هشدار کمربند مهار ایران از سوی رقبا جدی خواهد شد.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «جولان ۶۰ درصدی بنزین غیراستاندارد!» نوشت: طبق اعلام مسئولان ۶۲ درصد از میزان بنزینی که در کشور تولید می‌شود، استاندارد نیست و این یعنی در ماهی که گذشت (دی ۱۴۰۱)، از ۱۱۰ میلیون لیتر بنزینی که در کشور مصرف شده، فقط ۳۸ درصد آن دارای استاندارد بوده است.
حال با این وضعیت کیفیت بنزین و خودروهای فرسوده و بدمصرف، آیا منطقی است که انتظار «هوای پاک» داشته باشیم؟
داریوش گل‌علیزاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین جعفر تشکری‌هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران، در هفته‌ای که گذشت، درباره تولید بنزین غیراستاندارد هشدار دادند.
گل‌علیزاده گفت: «در کشور ۳۸ درصد بنزین تولیدی منطبق بر استانداردهای یورو ۴ و ۵ است که علاوه بر استان تهران در کلان‌شهرها توزیع می‌شود.»
تشکری‌هاشمی نیز دیروز در صحن علنی شورای شهر تهران اعلام کرد که «تنها ۳۸ درصد از بنزین استاندارد است و بقیه خارج از استاندارد تولید می‌شود.»
به طور قطع، عوامل آلودگی هوا منحصر در یک مورد نیست و نمی‌توان تنها متهم این بحران را بنزین دانست.
طبق دیدگاه کارشناسان، سوخت‌های فسیلی، بنزین و سوخت‌های غیراستاندارد، کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها، کشاورزی و استفاده از کودهای شیمیایی و افزایش استفاده از ناوگان حمل‌ونقل عمومی فرسوده از جمله عوامل مهم آلودگی هوا به‌شمار می‌آید.
اما نقش بنزین آن هم بنزین غیراستاندارد در بحران آلودگی هوا که اکنون کلان‌شهرهای ما گرفتار آن هستند، چه میزان است؟
داریوش گل‌علیزاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست، معتقد است: پایین بودن کیفیت سوخت تولیدی در ایران، بیش از رعایت نشدن استانداردهای آلایندگی در تولید خودروهای داخلی، در تشدید آلودگی هوا ناشی از منابع متحرک در کلان‌شهرها مؤثر است.
به گفته وی وزارت نفت اعلام کرده است که اگر اعتبارات سنگین لازم برای به‌روزرسانی پالایشگاه‌ها تأمین شود، چهار سال زمان می‌برد تا این وزارتخانه بتواند استاندارد سوخت تولیدی در تمام کشور را به سطح یورو ۶ برساند. این در حالی است که همین حالا بسیاری از پالایشگاه‌های کشور نمی‌توانند سوخت با استاندارد یورو ۴ و یورو ۵ تولید کنند.
اما خودروهای ما چه استانداردی دارند و مطلوب این است که چه رده‌ای از استاندارد در سیستم‌های کنترل آلایندگی را داشته باشند؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد که در کشورهای اروپایی تا استاندارد آلایندگی یورو ۶ وجود دارد و یورو ۵ بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ صرفاً برای انواع و اقسام وسایل نقلیه مسافری و تجاری سبک تعیین شده است.
مطابق صحبت‌های گل‌علیزاده، با وجود اینکه عمده خودروهای داخلی و خارجی که در سطح کشور تردد می‌کنند، از استاندارد یورو ۵ یا یورو ۶ بهره‌مند هستند، اما فقط حدود ۴۰ درصد بنزین یا گازوئیلی که در ایران توزیع می‌شود، استاندارد یورو ۴ را دارد و به همین دلیل می‌توان گفت پایین بودن کیفیت سوخت تولیدی در ایران، بیش از رعایت نشدن استانداردهای آلایندگی در تولید خودروهای داخلی در تشدید آلودگی هوای ناشی از منابع متحرک در کلان‌شهرها مؤثر است.
نظر شما