مهرداد دشتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: از نظر علمی افراد درون‌گرا و برون‌گرا مشکل خاصی ندارند و فقط تیپ شخصیتی آن‌ها متفاوت است. افراد درون‌گرا دنیای درونی پرتری دارند و بیشتر سعی می‌کنند مسائل را از درون تحلیل کنند و با احساسات درونی خود وقت بگذارند. ویژگی بارز درون‌گراها این است که نیاز آن‌ها به دریافت تحریک‌های بیرونی کمتر از افراد برون‌گرا است و سطح فعالیت عادی مغز آن‌ها به‌صورت پایه‌ای بالا است و دریافت تحریک‌ها از محیط اطراف زودتر آن‌ها را خسته می‌کند.
وی افزود: افراد برون‌گرا این تحریک مغزی را باید بیشتر از محرک‌های محیطی بگیرند. ظرفیت افراد درون‌گرا برای ارتباط‌گیری با افراد بیرونی زودتر پر می‌شود، اما افراد برون‌گرا نیاز بیشتری برای ارتباط با دیگران دارند و تعداد دوستان بیشتری هم دارند. چنانچه مرد درون‌گرایی سر کار برود و همسر او یک فرد برون‌گرا، خانه‌دار و تک‌فرزند باشد، نیاز دارد به بیرون از خانه برای خرید و انجام فعالیت‌های دیگر برود و این در حالی است که همسر او انرژی بیرون رفتن را ندارد. این گروه از زوج‌ها باید به دنبال راه‌حل‌هایی برای تخلیه انرژی خود باشند.
همسران برای وقت خود برنامه‌ریزی کنند
این زوج‌درمانگر تصریح کرد: برای اینکه فرد برون‌گرا بتواند به شکل سالم انرژی روانی خود را مصرف کند که تبدیل به غر زدن به همسر نشود، همسران به‌خصوص خانم‌ها باید برای وقت خود برنامه‌ریزی کنند و انرژی روانی خود را در فعالیت‌های اجتماعی صرف کنند، تا کمتر در ارتباط با همسر خود دچار مشکل شوند. افراد درون‌گرا و برون‌گرا از نظر مغزی به‌راحتی تغییرپذیر نیستند، اما از نظر رفتاری هر انسان درون‌گرا و برون‌گرایی می‌تواند رفتارهای مختلف را با تجربه، یادگیری و برنامه‌ریزی، در زندگی خود داشته باشد.
دشتی ادامه داد: به‌طور معمول، زوج‌های درون‌گرا و برون‌گرا بسیاری از اوقات با توجه به اینکه نیازهای ارتباطی آن‌ها با یکدیگر تطابق ندارد، کشمکش و بحث و جدل دارند و مشکل این‌جا است که این گروه از همسران نمی‌توانند قبول کنند که همسر آن‌ها با خودشان متفاوت است و نیاز ارتباطی او با همسرش فرق دارد.
لزوم به رسمیت شناختن نیازها
وی گفت: هنگامی که زوج‌ها این مورد را بپذیرند که «همسر من نیاز متفاوتی دارد» یا «نیاز بیشتری برای ارتباط گرفتن دارد»، می‌توانند قبول کنند که در این زمان همسرشان می‌خواهد سر کار برود یا گاهی می‌خواهد با دوستان دورهمی و مهمانی داشته باشد و اگر او حوصله ندارد، دلیل بر این نمی‌شود که همسر او نیز نباید این برنامه‌ها را در زندگی داشته باشد.
این روانشناس اضافه کرد: فرد ناسازگار گمان می‌کند باید نیازهای همسرم مانند نیازهای من باشد و این ویژگی‌های مشخص در افراد درون‌گرا و برون‌گرا وجود دارد که نیاز آن‌ها به ارتباط با همدیگر متفاوت است. اگر زوجین درون‌گرا و برون‌گرا به نیاز یکدیگر احترام بگذارند و نیاز یکدیگر را به رسمیت بشناسند، کمتر بر سر رفتارهای یکدیگر بحث می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: اگر استراتژی زوج‌ها در زندگی سازگارانه باشد، به مرور زمان همسر درون‌گرا فردی برون‌گراتر می‌شود و همسر برون‌گرا نیز فردی درون‌گراتر می‌شود؛ اما اگر رویکرد، رقابتی باشد، زوج‌ها روزبه‌روز از یکدیگر دورتر شده و تنش در زندگی آن‌ها بیشتر می‌شود.
نظر شما