فروغ کریمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه پل‌های عابر پیاده برای بانوان جزو فضاهای امن به حساب نمی‌آید، اظهار کرد: فضاهای سطح محلات مسکونی قابل دفاع نیست، میان مجتمع‌های مسکونی یک فضای باز وجود دارد که زنان و کودکان می‌توانند در این فضا حضور پیدا و گفت‌وگو کنند.
وی افزود: زمانی که تمام پنجره‌های مجتمع مسکونی به فضای بازی و حضور ساکنان دید داشته باشد، این فضا قابل دفاع است و کسی نمی‌تواند برای کودکان و زنان مزاحمت ایجاد کند.
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد خاطرنشان کرد: بعضی از محلات مسکونی به دلیل نبود روشنایی فضای قابل دفاع ندارد، حتی اگر بناهای آن پنجره داشته باشد؛ بنابراین روشنایی از عوامل تأمین امنیت زنان و کودکان در فضاهای شهری است.
کریمی زیرگذرها را از دیگر عوامل ایجاد ناامنی برای کودکان و زنان دانست و ادامه داد: البته در شهرکرد زیرگذر به این شکل وجود ندارد، اما در شهرهای دیگر کشور بعضی زیرگذرها با وجود اینکه دارای بازارچه است، هنگامی که تعطیل می‌شود، محیط ناامنی به ویژه برای زنان است.
وی تصریح کرد: بعضی از پارک‌های سطح شهر دید مناسبی ندارد، به عنوان مثال در جایی که شمشاد وجود داشته و هرس نشده باشد، دید بسته است و فضایی ناامن ایجاد می‌کند، البته فضاهای بسته دیگری نیز وجود دارد.
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد ادامه داد: پارکینگ‌های عمومی شهر نیز که نگهبان و نظارت کافی ندارد، می‌تواند برای زنان ناامن باشد، به عنوان مثال چنانچه یک زن در فضای پارکینگ مسجد آقابزرگ به تنهایی داخل خودرو بنشیند و این خودرو داخل پارکینگ قرار داشته باشد، ناامن است، زیرا هیچ نگهبان و ناظری وجود ندارد و روشنایی کافی نیز وجود ندارد.
کریمی با بیان اینکه مدیران شهری می‌توانند نسبت به تأمین روشنایی شهر اقدام کنند تا امنیت زنان بیش از پیش تأمین شود، گفت: بعضی چشم‌ها باید ناظر بر خیابان باشد، این چشم‌ها می‌تواند مانند دوربین‌های مداربسته عمل کند، زیرا مزاحمان به‌طور معمول مناطق بدون دوربین را برای انجام اقدامات خلاف قانون شناسایی می‌کنند.
وی افزود: بهتر است در فضاهای شهری اختلاط کاربری وجود داشته باشد، به این معنا که در یک خیابان چندین کاربری در کنار یکدیگر قرار بگیرد.
نظر شما