به گزارش ایمنا، از آنجا که ویروسها در همهجا یافت میشوند، مصرف اتفاقی آنها توسط ارگانیسمها اجتنابناپذیر است، اما جان دلانگ (John DeLong) در دانشگاه نبراسکا-لینکلن (Nebraska-Lincoln) میخواست بفهمد که آیا میکروبها بهطور فعال ویروسها را میخورند یا خیر و آیا چنین رژیم غذاییای میتواند از رشد فیزیولوژیکی و رشد جوامع میکروبی حمایت کند.
دلانگ میگوید ویروسها از مواد بسیار خوبی تشکیل شدهاند، اسیدهای نوکلئیک، مقدار زیادی نیتروژن و فسفر در ویروسها وجود دارد. همه موجودات دلشان میخواهد این ترکیبات را مصرف کنند. بسیاری از ارگانیسمها هر چیزی را که بهدست آورند میخورند. مطمئنا موجوداتی وجود دارند که آموختهاند چگونه این مواد خام خوب را بخورند.
برای آزمایش این فرضیه، دلانگ و تیمش نمونههایی از آب حوضچه را جمعآوری کردند، میکروبهای مختلف را جدا کردند و سپس مقادیر زیادی کلروویروس، ساکن آب شیرین که جلبکهای سبز را آلوده میکنند، به آن اضافه کردند. در چند روز بعدی، آنها اندازه جوامع ویروسها و دیگر میکروبها را ردیابی کردند تا ببینند آیا میکروبها ویروس را میخورند یا خیر.
بهنظر میرسید یک میکروب خاص ویروسها را میخورد. این میکروب مژکدار، هالتریا (Halteria) نام دارد. در نمونههای آبیای که هیچ منبع غذایی دیگری برای مژکداران وجود نداشت، جمعیت هالتریا در عرض دو روز حدود ۱۵ برابر افزایش یافت، در حالی که سطح کلروویروس ۱۰۰ برابر کاهش یافت. در نمونههای کنترل بدون حضور ویروس، هالتریا اصلا رشد نکرد.
در آزمایشهای بعدی، محققان دیانای کلروویروس را با رنگ فلورسنت برچسبگذاری کردند و دریافتند که سلولهای هالتریا بهسرعت شروع به درخشیدن میکنند. این به تایید این فرضیه که هالتریا واقعا ویروس را میخورد، کمک کرد.
این آزمایشها نشان میدهد که اصطلاح تازه ابداعشده "virovory" اکنون میتواند جای خود را در میان لغاتی همچون گیاهخواران، گوشتخواران و همهچیزخواران باز کند و هالتریا به اولین موجود ویروسخوار شناختهشده تبدیل میشود. اگرچه بعید بهنظر میرسد که این تنها مورد از موجودات ویروسخوار در جهان باشد و محققان قصد دارند به بررسی این پدیده، ازجمله اثرات آن بر شبکههای غذایی و سیستمهای بزرگتر مانند چرخه کربن ادامه دهند.
منبع: ایسنا
نظر شما