به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، عوامل مختلفی مانند تغییرات اقلیمی بحران کمبود آب را به طور قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار می‌دهد و چنان‌چه اقداماتی کارآمد برای حل آن اعمال نشود، آن‌گاه انسان‌ها و سایر موجودات زنده، به‌ویژه ساکنان شهرها، شرایطی پیش‌بینی‌نشده و بسیار وخیم را تجربه خواهند کرد. آب مایع اصلی حیات است که در شهرها برای اهداف مختلف نظیر کشاورزی و بهداشت مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر این منبع به خوبی توسط برنامه‌ریزان مدیریت شود، آن‌گاه به یک منبع تجدیدپذیر تبدیل خواهد شد.
مدیریت آب به معنای مصرف بهینه آن است که نرخ کمبود این مایع ضروری را در شهرها و به طور کلی، کره زمین به حداقل می‌رساند. گزارش‌ها حاکی از آن است که در حال حاضر حدود سه درصد از آب زمین تازه و قابل نوشیدن است که البته از این مقدار، تنها یک درصد در اختیار مردم قرار دارد. بنابراین مصرف همین مقدار باید با بیشترین آگاهی مدیریت شود تا نیازهای بشر را برآورده کند.
چرخه آب متأثر از گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی همواره تحولات بسیاری را تجربه می‌کند که این رویداد، زندگی بشر را از جنبه‌های بسیاری تحت تأثیر قرار داده است. آگاه‌سازی مردم در سراسر دنیا از بحران آب با سرعت هرچه بیشتر و دقیق‌تر، به‌ویژه در پی افزایش وقوع سیل‌ها و خشکسالی‌هایی که بر اثر تغییرات آب‌وهوایی اتفاق می‌افتد، می‌تواند بحران‌های ناشی از آن را به حداقل برساند و هزینه حاصل از وقوع رویدادهای مختلف ظاهراً طبیعی را کاهش دهد. تحقیقاتی که به‌تازگی انجام شده است نشان می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند به تحقق تمام این اهداف کمک کند و در واقع، رشد پایدار را برای آب و زمین به ارمغان بیاورد.
نقش تکنولوژی در بهبود بحران کم‌آبی
وجود آب در محل سکونت انسان‌ها همواره یک ضرورت به‌شمار رفته است و کمبود آن، مشکلات بسیاری را پیش روی آن‌ها قرار داده است. مدیران همواره تلاش کرده‌اند رویکردهایی برای تضمین دسترسی شهرنشینان به آب سالم ارائه دهند که افزایش جمعیت شهرنشینی ضرورت پیاده‌سازی چنین رویکردهایی را تشدید کرده است. هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان جایگزینی بسیار مناسب برای بهبود کیفیت زندگی نظیر مدیریت آب عمل کند زیرا به روش‌های هوشمند و با به‌کارگیری فناوری یادگیری ماشینی استفاده از منابع و بودجه‌های عملیاتی برای کسب‌وکارها را بهینه می‌کند. در واقع، الگوریتم‌های شبکه مصنوعی خنثی که یکی از فناوری‌های هوش مصنوعی به‌حساب می‌آید، به ایجاد نیروگاه‌های آب کمک می‌کند که در این مراکز آمار مربوط به منابع قابل دسترسی و توسعه پروژه‌های آبی احتمالی در آینده به طور روزانه ارائه می‌شود.
مدیریت فعال شبکه‌های آب شهری
مدیران شهری هنگام وقوع رویدادهای مختلف مرتبط با آب مانند سرریز شدن فاضلاب یا خروج اشیای ناشناخته از آب‌های شهری به مسائل مختلفی مشکوک می‌شوند که برای حل آن‌ها ممکن است اقدامات اشتباهی انجام دهند. با این حال، بهره‌گیری از هوش مصنوعی می‌تواند احتمال خطا در تشخیص مشکلات مربوط به آب را به حداقل برساند و از این طریق، مدیران را در تصمیم‌گیری درست یاری کند. داده‌هایی که از سنسورهای نصب‌شده در فاضلاب‌ها و مسیرهای آبی جمع‌آوری می‌شود، به مدیران در تشخیص مشکلات مربوطه کمک می‌کند و امکان اقدام زودهنگام آنان را برای حل بحران به‌وجود آمده فراهم بیاورد.
تصفیه پساب
تصفیه پساب‌ها مهم‌ترین گام در ترویج کاهش آلودگی هیدرولوژیکی و نظارت بر محیط زیست آب به‌شمار می‌رود که بهره‌گیری از هوش مصنوعی می‌تواند تحقق آن را تسهیل کند. در واقع، هوش مصنوعی می‌تواند به کاهش آلودگی آب و به حداقل رساندن بحران کمبود آب کمک کند زیرا مبتنی بر سنسورهایی است که در تعیین کمیت مواد خطرزا در آب نقش مهمی ایفا می‌کند و از این طریق امکان بهبود اثربخشی سیستم‌های دفع آلاینده‌ها را فراهم می‌آورد. بدون شک، توسعه یادگیری ماشینی و کلان داده‌ها نیز نظارت بر کیفیت آب را تسهیل می‌کند، ضمن این‌که اینترنت اشیا نیز در استفاده بهینه از آب برای جبران کمبود آن اثربخش خواهد بود.
از سوی دیگر، تجزیه و تحلیل داده‌ها، الگوهای رگرسیون و الگوریتم‌هایی که در هوش مصنوعی استفاده می‌شود، می‌تواند به سادگی مدیریت منابع آب را فراهم بیاورد و به توسعه شبکه‌ها و سیستم‌های آب منجر شود. در واقع، هوش مصنوعی ابزاری بسیار قدرتمند برای ایجاد نیروگاه‌های آبی و نظارت بر وضعیت منابع آب محسوب می‌شود که می‌تواند توسط مدیران بخش آب و فاضلاب شهری و نهادهای دولتی برای طراحی و احداث زیرساخت‌های هوشمند آب مورد استفاده قرار بگیرد و در نهایت، به عنوان بهترین رویکرد برای حل بحران‌های مربوط به آب در شرایط مختلف عمل کند. تدابیری که در نتیجه به‌کارگیری از هوش مصنوعی ارائه می‌شود مقرون‌به‌صرفه است و می‌توان از آن‌ها برای مدت طولانی به منظور بهینه‌سازی مدیریت آب بهره گرفت.
مدیریت آب در شهرها
برلین با دنبال کردن راهکارهای مدیریت دیجیتال آب، واحدهای سنجش آنلاین چندپارامتری را در شبکه آب باران شهر پیاده‌سازی کرده است. شرکت آب آلمان با همکاری چند شرکت تحقیقاتی، حسگرهایی را برای "محل‌یابی تخلیه‌های غیرقانونی و آلوده به شبکه آب باران شهر" نصب کرده است.
پاریس برای افزایش استاندارهای بهداشت شهر در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴، از حسگرهای ابتکاری برای اندازه‌گیری باکتری‌ها در رودخانه سن استفاده خواهد کرد که خطر آلودگی را در مکان‌های رسمی حمام کردن پیش‌بینی می‌کند.
کپنهاگ با هدف کاهش اثرات زیست‌محیطی و سیل از طریق پیش‌بینی، کنترل بلادرنگ شبکه فاضلاب و تصفیه‌خانه از طریق سنسورهای حساس را پیاده‌سازی کرده است.
در صوفیه، هدف اصلی بهبود مدیریت شبکه فاضلاب و کاهش هزینه‌های عملیاتی با استفاده از فناوری تمیز کردن هوشمند فاضلاب است.
میلان نیز با تمرکز بر استفاده مجدد از فاضلاب و توزیع کارآمد برای آبیاری کشاورزی، توانسته است گام‌های بلندی را در مدیریت آب بردارد.
نظر شما