محسن منتظری در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به پدیده تابش زمینه کیهانی و چگونگی کشف آن، اظهار کرد: هنگامی که بشر توانست به تلسکوپ فضایی «هابل» دستیابد، از مقیاس کهکشان به کیهان منتقل شد.
وی افزود: در زمانی که تلسکوپ فضایی هابل مورد استفاده بشر قرار گرفت، توانستیم انبساط جهان را شناسایی کنیم و به موجب آن به مقیاس کیهان راه یافتیم؛ این مسئله باعث شد که بشر مطالعات خود را پیرامون تابش زمینه کیهانی گسترش دهد.
این منجم و ستارهشناس ادامه داد: درواقع با دستیابی بشر به تلسکوپ فضایی هابل ابتدا انبساط جهان مورد بررسی قرار گرفت و پس از آن تئوری بیگبنگ مطرح شد؛ با مطالعه این دو پدیده فرکانسهایی مورد توجه محققان قرار گرفت.
وی اشاره کرد: بشر در ابتدا با شناسایی انبساط جهان متوجه شد که به طور احتمالی تابش زمینه کیهانی وجود دارد، پس از آن رادیو تلسکوپهای زمینی موفق شدند که این امواج را دریافت کنند.
منتظری در همین رابطه افزود: به موجب این مسئله پژوهشگران متوجه شدند که تابش زمینه کیهانی متعلق به انفجار بزرگ است و در کل جهان وجود دارد.
وی در رابطه با علل نامگذاری امواج ناشی از انفجار بزرگ گفت: به دلیل اینکه امواج ناشی از انفجار بزرگ در تمام نقاط عالم و از هر جهت با فرکانس یکسانی مشاهده میشود، تحت عنوان تابش زمینه کیهانی شناخته شد.
این منجم و ستارهشناس تاکید کرد: درحالحاضر بشر موفق شده است به ۱۳ میلیارد سال گذشته کیهان دست یابد و شرایط آن زمان را بررسی کند. تاکنون بشر تنها تا این نقطه از کیهان را شناسایی کرده است و همچنان به طور قطعی نمیداند جهان کنونی چه مقدار بوده و چگونه گسترش یافته است؛ این مباحث جزو پرسشهایی محسوب میشود که جیمزوب قرار است به آنها پاسخ دهد.
نظر شما