به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای از ارکان توسعه و دموکراسی بهشمار میآید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «گام اول اجرای سند ۲۵ ساله» نوشت: اجلاس «برنامه همکاریهای جامع ایران و چین» میان محمد مخبر، معاون اول رئیسجمهور و هو چون هوآ، معاون نخستوزیر چین و هیئت عالیرتبه چینی در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد برگزار شد.
در این اجلاس که به منظور بررسی راهکارهای تقویت روند اجرای برنامه همکاری جامع ۲۵ ساله تهران و پکن تشکیل شد، دو طرف ایرانی و چینی، ۱۶ نقطه تفاهم بین تهران - پکن را برای پیادهسازی تفاهم ۲۵ ساله دو کشور نهایی کردند.
قرار شد اقدامات اجرایی آن، هم در حوزه انرژی، سرمایهگذاری مشترک و تعاملات مالی و ارزی و بانکی بین دو کشور و هم در طرحهای استراتژیکی در حوزه ترانزیت و زیرساختی در دیدار بعدی رؤسای جمهور دو کشور به تصویب برسد.
معاون نخست وزیر چین را در این سفر یک هیئت عالی رتبه سیاسی و تجاری همراهی میکنند تا در رایزنیهای مشترک با مسئولان و تجار ایرانی زمینه را برای توسعه مشارکتهای اقتصادی و بازرگانی دو کشور مهیا کنند.
محمد مخبر در این اجلاس روابط دو کشور را دیرینه و تاریخی توصیف کرد و گفت: روابط تهران و پکن از جایگاه رفیعی برای رهبران دو کشور برخوردار است و رئیسجمهور کشورمان نیز با جدیت مناسبات فیمابین را دنبال میکند.
معاون اول رئیسجمهور دیدار رؤسای جمهور ایران و چین در سمرقند را پراهمیت و به عنوان نقطه عطفی در روابط دو کشور ارزیابی کرد و از رئیسجمهور چین به خاطر حمایت از حضور ایران در سازمانهایی نظیر شانگهای و بریکس قدردانی کرد.
وی خاطر نشان کرد: ایران و چین در مقابله با یکجانبهگرایی جهان سلطه از وحدت نظر و مواضع واحدی برخوردار هستند و مذاکرات خوب و سازندهای میان دو کشور درخصوص موضوعات مختلف در جریان است.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «دهه هشتادیها را فرصت ببینید تا تب فروکش کند» نوشت: چه رسانه باشیم، چه تحلیلگر یا فردی معمولی از اعضای جامعه، خواهناخواه میخواهیم تصویری از رویداد داشته باشیم که ببینیم با چه پدیدهای روبهرو هستیم.
به عنوان تحلیلگر چه تصویری از این فضای اغتشاشات دارید که دو سه ماهی است فضای کشور را در بر گرفته است؟
نگاه و ورود من به تحلیل مسائل اجتماعی ایران چه مسائل اجتماعی دور و نزدیک باشد یا رخدادهای پس از انقلاب اسلامی و به خصوص پنج بحران و فتنههای سالهای ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و فتنه و آشوبهای اخیر طبعاً علمی است، اما علم برخاسته از تجربه دانش روز جهانی توأم با نگاه بومی مسئلهمحور در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی.
اگر بخواهیم رخدادی را خوب بشناسیم، باید آن را در سه سطح بررسی کنیم. سطح اول، توصیف غنی از چیستی موضوع و مسئله، سطح دوم تحلیل درست و همهجانبه از چگونگی آنچه اتفاق افتاده است و سطح سوم تبیینهای چندلایهای از چرایی ریشهها و بسترها و زمینههای دور و نزدیک رخداد، و بدیهی است این سه سطح را نمیتوان جدای از یکدیگر بررسی کرد. در سطح توصیف میشود گفت اگر اتفاقاتی را که بعد از مرگ مهسا امینی یا به بهانه این مرگ شروع شد و اکنون نزدیک ۷۰ روز است با شدت و ضعف ادامه داشته است، بخواهیم توصیف غنی کنیم، حتماً باید برگردیم به بسترها و زمینههای آن در گذشته و ببینیم در جامعه ما بعد از انقلاب- و به طور مشخص بعد از جنگ- چه اتفاقاتی روی داده است.
آنچه امروز میبینیم پنجمین فتنه و بحران اجتماعی-سیاسی است.
بحران اول سال ۷۷ بود، دوم سال ۸۸، سوم ۹۶، چهارم ۹۸ و در نهایت شهریور ۱۴۰۱، البته هر کدام از این بحرانها جنس و ماهیت خود را داشتند از طیف اقتصادی و معیشتی تا مسائل سیاسی که در سال ۸۸ اتفاق افتاد مثلاً بحران سالهای ۹۶ و ۹۸ اقتصادی بود و توزیع مکانی و ثقل آشوبها وضعیت خاص خود را داشت.
این رویدادها بسترهای زمینهای دارد در جامعه آسیبها و مسائلی وجود دارد که در جامعهشناسی سیاسی به آن گسل یا شکاف میگویند، مثل گسلهای قومی، البته این اتفاقات از آن جنس نیست، بیشتر از جنس احساس نابرابریهای اجتماعی، فقر، احساس تبعیض، احساس بیعدالتی، احساس دیده نشدن و شنیده نشدن است.
وقتی این شکافهای اجتماعی فعال میشود، حالا هر چیزی میتواند بهانه آن باشد، به سهولت در فضای سایبری و شبکهای جهانی میتواند سایر گسلهای قومیتی و مذهبی نیز بر آن سوار شود. احساس آنومی از وجود آنومی برای بینظمی اجتماعی خطرناکتر است و متأسفانه در لایههای جمعیتی و اجتماعی این احساس تولید شده است.
این روزها زیاد درباره آنومی میشنویم، اما ممکن است دیدگاهها در این باره متفاوت باشد بهترین تعریف عامهپسند برای آنومی، ایجاد فضایی ذهنی و برساختی در ذهنیت جمعی جامعه است که به اصطلاح به آن «هرکی به هرکی» گفته میشود، البته نه به این معنا که قانون نیست، بلکه در عمل آن قانون به سخره گرفته میشود و محترمانه میبوسند و کنار میگذارند. قانون هست، اما صورت بدلی، صوری و تشریفاتی به خود گرفته است.
توجه کنید دهها توجیه برای عبور از قانون میآورند که قانون را دور بزنند تا هدف اصلی قانونگذار محقق نشود. این بیماری در سه دهه اخیر در کشور رشد کرده و بهترین مثال آن اغلب مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی است.
حال وقتی جامعه فهمید قانون هست، اما اجرا نمیشود، قانون هست، اما در کنار آن یک عده رانت دارند، قانون هست، اما تبعیض هم هست، آرامآرام جامعه وارد دالان آنومی میشود، آنومی یعنی شما هستی و در عین حال نیستی، یعنی یک جامعه بدلی.
همه چیزی داری، اما این قانون به سمت منزلتهای اجتماعی صوری میرود. چه مصادیقی از سیاستهای نسنجیده توسعهای و گسترشهای بیقواره در حوزه آموزش عالی و فرهنگ عمومی صوری وجود دارد؟ مثل سیاست گسترش وحشتناک آموزش عالی در ایران. ما ۲۵۷۰ دانشگاه، نزدیک ۵/۶ میلیون فارغالتحصیل و بیش از ۵.۴ میلیون نفر فارغالتحصیل بیکار داریم، در حالی که چین و آمریکا نسبت به ما و به نسبت جمعیتی که دارند تعداد مراکز علمی کمتری دارند. این یعنی منزلت اجتماعی واقعی آموزش عالی، صوری است.
اینها وقتی جمع میشود بسترهایی را در جامعه درست میکند که مثل آتش زیر خاکستر و آب زیر کاه است. به چشم نمیآید، اما هست. ما باید یک رویکرد جامع داشته باشیم. اگر در توصیف مسئله این طور رفتار کنیم که من آن بخش مسئله را دوست ندارم، پس نادیدهاش میگیرم این توصیف دقیق و جامع نخواهد بود.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «گلایه رئیسی از «شیء»» نوشت: پس از سفر جنجالی رئیس جمهور چین به عربستان و امضای بیانیه مشترک و ضد ایرانی با شیوخ عرب که حسابی نیز خبرساز شد؛ روز گذشته معاون نخست وزیر چین در صدر هیئتی تجاری و اقتصادی به تهران سفر و با رئیس جمهور کشورمان نیز دیدار کرد؛ سفری که به نوعی تلاش برای دلجویی از مقامات کشورمان تلقی شد.
رئیسی در ابتدای این دیدار مستقیم به سراغ اقدام غیر متعارف پکن و امضای بیانیههای جنجالی رفت و خطاب به هو چون هوا، معاون نخست وزیر چین، خاطرنشان کرد: «برخی مواضع مطرح شده در سفر اخیر رئیسجمهور چین به منطقه موجب ناخرسندی و گلایهمندی ملت و دولت ایران شده و مطالبه جدی ایران جبران مواضع بیان شده است.»
وی البته حضور هیئت چینی در ایران را برای توسعه همکاریهای اقتصادی و تجاری دو کشور مهم دانست و با اشاره به توافقات مهم انجام شده در دیدارهای قبلی رؤسای جمهور دو کشور بر تلاش مسئولان دو طرف برای اجرایی شدن آنها تأکید کرد.
هو چون هوا، معاون نخستوزیر چین نیز در این دیدار ضمن ابلاغ سلام گرم شیجینپینگ رئیس جمهور چین به رئیسجمهور جمهوری اسلامی ایران، بر اراده چین برای توسعه روابط با ایران قوی، بهعنوان راهبرد دائمی این کشور و تغییرناپذیری این اراده تأکید کرد و گفت: عزم چین برای تقویت و تعمیق روابط با جمهوری اسلامی ایران فارغ از تحولات منطقهای و بینالمللی تداوم خواهد داشت.
معاون نخست وزیر چین تصریح کرد: «چین همواره به حاکمیت ملی و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران احترام گذاشته است و از تلاش ایران برای تأمین منافع اساسی خود حمایت میکند.»
فارغ از سفر حاشیه ساز «شیء جین پینگ» رئیسجمهور چین به ریاض، باید گفت که ایران و چین در سالهای گذشته روابط خود را در سه سطح کلان «سیاسی - اقتصادی»، «امنیتی - دفاعی» و «ژئوپلیتیک - استراتژیک» گسترش دادهاند و امضای سند راهبردی ۲۵ ساله گام مهمی در جهت تکمیل این روند محسوب میشود.
سندی که مارس ۲۰۲۱ به امضای دو طرف رسید و باید آن را اوج تحرک در روابط دو کشور دانست. این سند مسیر همکاری دراز مدت دو کشور در زمینههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را مشخص میکند.
جمهوری اسلامی ایران و چین همچنین در مقابله و مهار یک جانبه گرایی آمریکا منافع راهبردی و بلندمدت مشترک دارند که عاملی مهم در تحولات منطقهای محسوب میشود. از اینرو سفر روز گذشته معاون نخستوزیر چین به ایران حائز اهمیت فراوانی است.
سفری که با یک اجلاس با عنوان «اقدامات عملی در راستای اجرایی شدن سند ۲۵ ساله ایران و چین» همراه شد و آن طور که خاندوزی، وزیر اقتصاد خبر داده، حاصل این نشست امضای ۱۶ تفاهمنامه میان ایران و چین بوده است: «این اجلاس متکی بر چهار کمیته مبتنی بر دستگاه اقتصادی و تخصصی بین دو کشور بود که روز گذشته در زمینه ۱۶ پروژه به تفاهم رسیده بودند و امروز توافق نهایی این ۱۶ پروژه، انجام شد.
نظر شما