به گزارش خبرنگار ایمنا، شهرداری به مثابه یک سازمان گسترده با بخشها و رسالتهای مهم و متنوع خود همواره با صورت مسئله «وحدت رویکرد و جهتگیری» روبهرو بوده است، این نیاز و مسئله با توجه به پیچیدهتر شدن مسائل شهری و همچنین محدودیتهای منابع و امکانات، امروزه اهمیتی دو چندان یافته است.
پیشبرد مسائل شهر، نیازمند ارکستری هماهنگ است که شهرداری و شهروندان در کنار یکدیگر زیر چتری گفتمانی، آن را تحقق بخشند. «اصفهان من، شهر زندگی» آن چتر گفتمانی است که در این دوره از مدیریت شهری به عنوان افق و نقشه راه کلان شهر اصفهان انتخاب شده است. گفتمان که همچون یک ارکستر، هماهنگ بهخوبی میتواند به پیشبرد مسائل شهر کمک کند.
شهر زندگی یک چتر گفتمانی است به این معنا که قرار است به واسطه مفاهیمی که از فرهنگ منشعب میشود و با عملکردی چترمانند به لحاظ فرهنگی عموم مردم را به یکدیگر متصل کنیم و از برآیند این اتصال، انرژی نرم و همگرایی در راستای پیشبرد حوزه فرهنگ تولید میشود. در واقع چتر گفتمانی، یک باور فرهنگی است که از هویت مردم اصفهان منشعب شده و شهر زندگی به بازتولید این باور و رفع آسیبهای حوزه فرهنگی و اجتماعی شهر میپردازد.
«شهر زندگی»، شهری است زاینده که مردمانش همدیگر را چون خانوادهای بزرگ میدانند و شهرداری آن نیکنام است. در این شهر، زندگی از حداقلهای آن تا افقی متعالی، از طریق هماهنگی همە اجزا همچون موجودی زنده در جریان است.
«اصفهان من، شهر زندگی» چتر گفتمانی است که کمک خواهد کرد در روزگار گسست و واگرایی، وحدتی گفتمانی حول زندگی در اصفهان شکل گیرد. چتر گفتمانی خاصیتی معنا دهنده دارد و نظام دهنده فضای مشترکی است که امکان میدهد همە اجزای سیستم در افقی مشترک حرکت کنند. از سوی دیگر چتر گفتمانی نه با نظمی ساختاری و ابلاغی بلکه با رویکردی انسانی، منعطف و متناسب با اقتضائات برنامهریزی پویا و تکمیل شونده عمل میکند و زمینه بروز خلاقیتها را فراهم مینماید.
شهر زندگی، شهری راویتمند است، شهری که قصههایی دارد و به آنها توجه میکند و به خاطر میسپارد. شهرداری در شهر زندگی به نیکنامی یاد میشود. شهر زندگی، شهری است که بر اساس جهان بینی و نگرش مردمش ساخته میشود که در اصفهان بر پایه هویت، تاریخ، و ارزشهای دینی آن بنا میشود که شهروندانش را از نیازهای زیستی به سمت افق متعالی توحیدی ارتقا میدهد. که زندگی از سطح ضروریات و زیستپذیری در آن برای مردم و متولیان، مهم و تأمین شدنی است.
در این شهر تمام اجزای شهر همچون اعضای بدن یک موجود زنده در هماهنگی با یکدیگر است و به معنای فضای حیات طیبه، علاوه بر نیازهای فیزیولوژیک و روانی، به نیازهای معنوی و متعالی انسان نیز توجه میکند که میان مردم و نهادهای آن اجماع و همگرایی وجود دارد. فضای حیات طیبه، علاوه بر نیازهای فیزیولوژیک و روانی، به نیازهای معنوی و متعالی انسان نیز توجه میکند. شهرداری در شهر زندگی علاوه بر کالبد شهر، به روح مردم شهر توجه ویژهای دارد.
نظر شما