به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ مقاومت ضد میکروبی (AMR) سالانه جان ۱۰ میلیون نفر را بگیرد. به همین دلیل محققان در تلاش برای درک و پیشی گرفتن از مزایای رو به کاهش آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. دانشمندان استرالیایی به‌تازگی سرنخ‌های مهمی از روشی را کشف کرده‌اند که به‌واسطه آن بعضی از باکتری‌ها می‌توانند از اثر آنتی‌بیوتیک‌ها فرار کنند. انتظار می‌رود این یافته دانشمندان تنها بخش کوچکی از یک واقعیت بزرگ کشف نشده باشد.
تیم تحقیق استرالیایی که نتایج مطالعه خود را در مجله Nature Communications منتشر کرده است به مکانیسم جدیدی دست یافت که باکتری‌ها را قادر می‌سازد مواد مغذی را از میزبان انسانی خود دریافت کنند و درمان آنتی‌بیوتیکی را دور بزنند. این محققان حین بررسی حساسیت آنتی‌بیوتیکی استرپتوکوک گروه A به‌عنوان یک باکتری بالقوه کشنده به این کشف رسیدند که اغلب در گلو و روی پوست یافت می‌شود و می‌تواند باعث بروز عفونت‌های مختلف شود.
مقاومت ضد میکروبی
مقاومت ضد میکروبی یا ضد آنتی‌بیوتیکی زمانی اتفاق می‌افتد که میکروب‌هایی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها توانایی شکست داروهایی را به‌دست آورند که برای از بین بردن آن‌ها طراحی شده است. یعنی داروهای مصرفی میکروب‌ها را از بین نمی‌برد و آن‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند. درمان عفونت‌های مقاوم دشوار و گاهی غیرممکن است. مقاومت ضد میکروبی یک تهدید فوری برای سلامت عمومی جهانی است که باعث مرگ حداقل ۱.۲۷ میلیون نفر در سراسر جهان می‌شود و در سال ۲۰۱۹ نزدیک به پنج میلیون مرگ را به‌دنبال داشت.
مقاومت ضد میکروبی یک بیماری همه‌گیر خاموش با خطری بسیار بزرگ‌تر از کووید -۱۹ برای جامعه است و سازمان جهانی بهداشت تخمین می‌زند در صورت پیدا نشدن راهی برای مبارزه با شکست آنتی‌بیوتیک‌ها، مقاومت ضد میکروبی در کنار بر جای گذشتن سالانه ۱۰ میلیون کشته تا سال ۲۰۵۰، صدها تریلیون دلار نیز برای اقتصاد جهانی هزینه در بر خواهد داشت.
باکتری‌ها برای رشد و ایجاد بیماری باید فولات خود را بسازند. عملکرد تعدادی از آنتی‌بیوتیک‌ها شامل مسدود کردن تولید فولات به‌منظور متوقف کردن رشد باکتری‌ها و درمان عفونت می‌شود. با این حال بررسی آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی برای درمان عفونت‌های پوستی استرپتوکوک گروه A نشان‌دهنده مکانیسمی از مقاومت بود که در آن باکتری‌ها برای نخستین بار توانایی دریافت مستقیم فولات‌ها را از میزبان انسانی خود در زمانی داشتند که تولید فولات توسط خودشان متوقف شده است. این امر آنتی‌بیوتیک را بی‌اثر می‌کند و در زمانی که انتظار می‌رود بیمار بهتر شده باشد، عفونت بدتر می‌شود.
این شکل جدید از مقاومت در شرایطی که در آزمایشگاه‌های پاتولوژی استفاده می‌شود غیرقابل تشخیص است و این امر تجویز آنتی‌بیوتیک‌های مؤثر در درمان عفونت را برای پزشکان بسیار دشوار می‌کند و به‌طور بالقوه منجر به نتایج بسیار ضعیف و حتی مرگ زودرس می‌شود.
محققان استرالیایی خاطرنشان کردند که یافته‌های آن‌ها تنها شامل شناسایی مکانیسم مذکور در گروه A باکتری‌های استرپتوکوک می‌شود اما به‌احتمال زیاد این مشکل در سطحی گسترده‌تر در سایر پاتوژن‌های باکتریایی نیز یافت می‌شود. به عبارت دیگر تحقیقات حاکی از آن است که درک مقاومت ضد میکروبی بسیار پیچیده‌تر از چیزی است که به‌نظر می‌رسد.
زندگی بدون آنتی‌بیوتیک
بشر بدون آنتی‌بیوتیک با جهانی روبه‌رو خواهد بود که در آن هیچ راهی برای متوقف کردن عفونت‌های کشنده وجود ندارد، بیماران سرطانی نمی‌توانند شیمی درمانی شوند، همچنین مردم به جراحی‌های نجات‌دهنده زندگی دسترسی ندارند. از سوی دیگر به‌منظور حفظ اثربخشی طولانی‌مدت آنتی‌بیوتیک‌ها، متخصصان به شناسایی و درک بیشتر مکانیسم‌های جدید مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیاز دارند که به کشف آنتی‌بیوتیک‌های جدید کمک می‌کند و امکان نظارت به‌روز بر مقاومت ضد میکروبی را فراهم می‌آورد.
در زمینه افزایش مقاومت ضد میکروبی، داشتن ابزارهای تشخیصی جدید که بتواند مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی از جمله مقاومت وابسته به میزبان را به‌سرعت تشخیص دهد بسیار مهم است و امید آن می‌رود که با توسعه آزمایش‌های سریع نقطه مراقبت از مزیت اقدام به‌موقع بهره‌مند شد. یک قدم جلوتر از چالش‌های مقاومت ضد میکروبی بودن بسیار حائز اهمیت است که برای تحقق این منظور محققان باید به بررسی چگونگی ایجاد مقاومت در پاتوژن‌ها و طراحی روش‌های تشخیصی و درمانی سریع و دقیق ادامه دهند. از سوی دیگر لازم است در تمام سطوح جامعه از جمله بیماران، متخصصان سلامت و سیاست‌گذاران تلاش‌هایی برابر برای کمک به کاهش اثرات مقاومت ضد میکروبی انجام گیرد.
نظر شما