فاضل بیژنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: جمعه _یازدهم آذر_ ماه و سیاره مشتری در وضعیت همنشینی قرار می‌گیرند و ماه به جدایی زاویه‌ای دو درجه و ۳۰ دقیقه قوسی نسبت به بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی می‌رسد. سن ماه در این زمان ۹ روز خواهد بود و درصد روشنایی آن ۷۰ است. این دو جرم در آسمان بعد غروب خورشید قابل مشاهده خواهند بود؛ از ساعت ۱۷:۱۳ در ارتفاع ۵۰ درجه‌ای افق جنوب شرقی در آسمان حضور دارند، ساعت ۱۹:۰۴ در فاصله ۶۰ درجه‌ای افق جنوبی بالای سر ناظر زمینی به اوج می‌رسند و تا زمانی که به ارتفاع هفت درجه بالاتر از افق جنوب غربی ناظر زمینی برسند قابل رصد هستند. این اجرام ساعت ۰۰:۲۴ غروب می‌کنند. قدر ماه در این شب منفی ۱۲.۳ و مشتری منفی ۲.۶ است و هر دو در صورت فلکی حوت قرار دارند. این پدیده را به کمک یک دوربین دوچشمی نیز می‌توانید، رصد کنید.
وی افزود: در نجوم، مقارنه (Conjunction) یک رویداد قابل رصد با چشم است و زمانی رخ می‌دهد که دو یا چند جرم سماوی بسیار نزدیک به یکدیگر در آسمان قابل مشاهده هستند. وقتی دو جرم آسمانی مانند دو سیاره یا ماه و سیاره یا خورشید و سیاره به فاصله ظاهری کمی در آسمان می‌رسند؛ در اصطلاح نجومی از واژه مقارنه استفاده می‌شود. البته در مواردی که جدایی زاویه‌ای آنها کم باشد، اصطلاح نزدیکی، همنشینی یا اجتماع استفاده می‌شود. بدیهی است که سیاره‌ها در حقیقت به ماه نزدیک نمی‌شوند و اجرام کیهانی تنها از دید ناظران زمینی نزدیک به هم دیده می‌شوند. قرار گرفتن غول گازی منظومه شمسی در وضعیت مقارنه فرصتی عالی برای رصد و عکاسی را برای علاقمندان فراهم می‌کند. سیاره مشتری پنجمین سیاره از خورشید و سومین جرم درخشان آسمان شب همچنین بزرگ‌ترین سیاره در سامانه خورشیدی است.
اوج بارش شهابی ققنوس
این کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان اضافه کرد: بارش شهابی ققنوس از هفتم تا هجدهم آذرماه فعال است و اوج آن جمعه _یازدهم آذر_ رخ می‌دهد. در طول این مدت، هر زمان که کانون شهاب باران، در صورت فلکی ققنوس، بالای افق باشد، احتمال مشاهده شهاب‌های ققنوسی وجود خواهد داشت. هر چه کانون بارش در آسمان بالاتر باشد، تعداد شهاب‌های قابل مشاهده افزایش می‌یابد. این شهاب باران از موقعیت رصدخانه لارستان از غروب تا حدود ساعت ۲۳:۲۸ که صورت فلکی ققنوس زیر افق غربی محو می‌شود، فعال خواهد بود.
وی تصریح کرد: مشخص نیست که در طول این رویداد چند شهاب در ساعت ممکن است دیده شود. زمانی که این بارش برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ مشاهده شد، حدود ۱۰۰ شهاب در ساعت رصد شد؛ با این حال، از آن زمان تاکنون شهاب باران ققنوسی آنقدر دیدنی نبوده است. طبق گفته پژوهشگران، دنباله‌دار عامل این شهاب‌باران از بین رفته است و به همین دلیل تعداد شهاب‌ها غیر قابل پیش بینی و بسیار متفاوت است و در حال حاضر نمایش جذابی از این بارش شهابی در آسمان وجود ندارد. نور ماه ۹ روزه تداخل زیادی ایجاد نمی‌کند، زیرا ساعت ۰۱:۴۸ غروب می‌کند.
نظر شما