به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که محمدرضا بکرانی، استاد دانشگاه و دکتری علوم سیاسی در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است: «چرخیدن صدها سانتریفوژ در سرزمین ایران اسلامی و حضور ماشین‌های پیشرفته از نوع (IR-4)و IR-2m)) و دست‌یابی به فناوری هسته‌ای و همچنین تبدیل شدن به قدرت موشکی در تراز کشورهای قدرتمند در عرصه‌بین‌الملل، همه و همه تابلوهای اقتدار نظام اسلامی ایران زمین است که جوانان را با شعار ما می‌توانیم وارد میدان علم‌اندوزی و جهان را از نتایجش متحیر کرد.
آذرماه سال ۱۳۹۹ شهر آبسرد دماوند شاهد به خون غلتیدن محسن فخری‌زاده دانشمند هسته‌ای ایران بود که دشمنان این سرزمین وجودش را مایه قوت نظام اسلامی و تهدید منافع امپریالیسم در منطقه غرب آسیا و اسرائیل می‌دیدند و به همین سبب این فیزیکدان برجسته ایرانی را شهید کردند و در این میان این قله دماوند بود که اسرافیل‌گونه در صور، آسمانی شدن این معلم هسته‌ای را تبریک و تعزیت گفت.
هفتم آذرماه، دومین سالگرد شهادت این دانشمند شهید توسط مزدوران رژیم صهیونیستی است. او، عهد خود با پروردگار متعال را صادقانه به سرانجام رساند و پاداش مجاهدت ۵۰ ساله را گرفت.
دکتر فخری‌زاده، از پایه‌گذاران برنامه هسته‌ای ایران در مقیاس صنعتی، دست کم به مدت دو دهه، هدف ترور سیا و موساد بود. او مورد کینه بود، چون هر خدمتش، شتاب تازه‌ای به حرکت کاروان اقتدار و پیشرفت ایران می‌داد.
فراتر از برنامه هسته‌ای، آن شهید والامقام، حکیمی ذوالفنون (فراتر از یک شاخه علمی و فنی) به شمار می‌رفت. از فلسفه و ادبیات تا فیزیک و از ابداع پدافند هسته‌ای گرفته تا شناسایی پرنده‌های دشمن از طریق غیر رادار و استفاده از لیزر در پدافند هوایی، و سرانجام، تولید کیت تشخیص کرونا و تدارک فاز اول آزمایش انسانی واکسن کرونا در ماه‌های پیش از شهادت.
آنها که دستور ترور محسن فخری‌زاده را به جوخه‌های ترور دادند، بی‌تردید در پستوهای خود در تل‌آویو و واشنگتن از او می‌ترسیدند؛ و گرنه سال‌ها به کمین نمی‌نشستند و بارها نقشه ترورش را به اجرا نمی‌گذاشتند.
به‌راستی دشمن کارش دشمنی است و استقلال و علم‌آوری ما را بر نمی‌تابد به همین سبب دانشمندان ما را در عرصه فناوری هسته‌ای تحمل نمی‌کند، روزگاری عالمان بزرگی چون بهشتی، مطهری و امروزه هم دانشمندان هسته‌ای یا سردار دل‌ها را ناجوانمردانه ترور می‌کند و ملتی را در غم آنان اندوهگین می‌کند، اما تاریخ پر حکایت انقلاب ثابت کرده است که دشمن با ترور ۱۷۵۰۰ نفر از فرزندان این سرزمین هم نتوانست بر مردم انقلابی ایران مسلط شود و هر دم از باغچه این سرزمین اسلامی غنچه‌هایی سر باز کرده و جایگزین گل‌های پر پرشده می‌شوند و ایران اسلامی را عطر آگین می‌کنند.
در فرایند هسته‌ای شدن ایران دانشمندان برجسته دیگری هم بودند که هرازگاهی توسط رژیم صهیونیستی شهید شدند تا دل مردم در سوگ هر کدام از این قهرمانان ملی مالامال درد شود. در اینجا به اختصار از تعدادی شهدای هسته‌ای نام برده می‌شود.
مصطفی احمدی‌روشن، اهل روستای سنگستان همدان دانش‌آموخته رشته پلیمر از دانشگاه صنعتی‌شریف ، دارای چندین مقاله در isi به زبان‌های انگلیسی و فارسی و پروژه ساخت غشاهای پلیمری برای آزاد سازی گازها و برای نخستین بار در ایران بود که مسئولیت بازرگانی سایت نطنز را نیز برعهده داشت. وی که از شاگردان استاد اخلاق آیت‌الله خوشوقت بود سرانجام در بیست‌ویکم دی‌ماه سال ۱۳۹۰ هنگام خروج از منزل با انفجار بمب مغناطیسی به شهادت رسید.
مجید شهریاری یکی دیگر از دانشمندان هسته‌ای ایران است که تحصیلات خود را با کسب رتبه اول در دانشگاه صنعتی‌شریف در رشته مهندسی هسته‌ای ادامه داد و با تألیف چهار کتاب، چندین مقاله بین‌المللی و برگزاری کارگاه‌های آشنایی با کدهای محاسباتی راکتورهای هسته‌ای که در محافل بین‌المللی بازتاب زیادی داشت، خدمات شایانی در راه پیشرفت علوم هسته‌ای انجام داد و سرانجام این دانشمند هسته‌ای در آذرماه سال ۱۳۸۹ در بلوار ارتش توسط دشمنان این آب و خاک در خون خود غلتید.
مسعود علی‌محمدی نیز از نخستین دانشجویان دوره دکترای فیزیک در ایران بود که در زمینه ذرات بنیادی ده‌ها مقاله در isi از وی به چاپ رسید بود، او بیست‌ودوم دی‌ماه سال ۱۳۸۸ در قیطریه با بمب شهید شد.
داریوش رضایی‌نژاد، یکی دیگر از دانشمندان هسته‌ای ایران بود که درحالی این دانشمند به شهادت رسید که طفل خردسالش در دامان مادر زخمی، چنان فریاد می‌زد که ذهن هر انسان مسلمان را، راهی نینوا و دیدن گریه کودکان در زیر خیمه‌های آتش گرفته می‌کرد.
شهدای هسته‌ای دیگری همچون پرویز منشادی، سیدعلی موسوی، رمضان رستمی، پرویز احمدی، عنایت‌الله امینی، علی‌اصغر حسین‌زاده احمدی، محمدعلی مهدوی و سیداحمد طیب‌زاده دزفولی بودند که تیم دانشمندان هسته‌ای ایران زمین را برای فتح قله اقتدار همراهی می‌کردند.
نظر شما