فرانک باقری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه مسیرهای عابر پیاده بخش جدایی‌ناپذیر سیستم حمل‌ونقل شهری است، اظهار کرد: توجه به بهینه‌سازی پیاده‌راه‌ها موجب افزایش سلامتی جسمی و روحی شهروندان و خلق فضاهای شهری با کیفیت و مناسب می‌شود.
وی افزود: اهمیت دادن به عابران پیاده، ویژگی مشترک بهینه‌سازی پیاده‌راه‌ها به عنوان عامل حیات‌بخش فضاهای شهری و مانعی برای متروکه شدن آنها است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: با اختراع خودروی شخصی و تولید روزافزون آن، چهره شهرها و نوع زندگی ساکنان شهر دچار تغییراتی شد و به تدریج نقش وجودی انسان به عنوان کاربر اصلی فضاهای شهری رو به فراموشی رفت.
باقری ادامه داد: تجاوز به حریم پیاده و آمار بالای تصادفات منجر به مرگ عابران، نتیجه تسلط کامل خودروها بر فضاهای شهری است.
وی با بیان اینکه چیرگی خودروها بر شهرها و سکونتگاه‌های انسانی، عامل از بین رفتن ویژگی‌های هویتی بافت‌های مسکونی در جهان به ویژه در ایران بوده است، تصریح کرد: ترافیک و مسیرهای جدید اتومبیل، حس مکان، توان دریافت و بهره‌برداری از ارزش‌های کالبدی همانند ویژگی‌های طبیعی، تنوع و نفوذپذیری فضایی و بصری، شکل بدنه‌ها و آمیختگی کاربری‌ها با بافت زمینه، درک ارزش‌های یادمان‌های کهن، هویت و اصالت بافت‌های مسکونی را تغییر داده است.
مؤمنی گفت: گذرها و میدان‌ها که روزگاری در پی پیاده‌روی و تجمع شهروندان، محل آسایش، آرامش، جنبش و تعامل بود، امروزه به خیابان، فلکه یا مکانی پر از هراس، شلوغی و آلودگی برای تجمع و گذر خودرو تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه آشفتگی در پیاده‌روی نه تنها در گذرها بلکه در همه فضاهای شهری مانند میدان‌ها دیده می‌شود، افزود: در کشورهای توسعه‌یافته، برای استفاده ایمن و صحیح از خودروها تمهیداتی اندیشیده شده که نتیجه آن آرامش و ایمنی نسبی عابران پیاده است، اما در کشورهای در حال توسعه همچون ایران، چنین تمهیداتی در نظر گرفته نشده است.
نظر شما