به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه مردم همواره از گذراندن اوقات فراغت در فضاهای سبز وسیع و کودکان نیز از بازی کردن در پارک‌های بزرگ لذت زیادی را تجربه می‌کنند، با این حال امروزه و با وجود توسعه‌های شهری، دسترسی همه شهرنشینان به این مکان‌ها به حداقل رسیده است. این در حالی است که فضاهای سبز و زمین‌های بازی علاوه بر به ارمغان آوردن نشاط شهروندی، مزایای بی‌شماری برای سلامت انسان و محیط زیست در پی دارد و در نتیجه، توسعه آن‌ها به روش‌های جدید و با در نظر گرفتن محدودیت‌های امروزی مانند کمبود فضا یک ضرورت محسوب می‌شود.
امروزه مدیران در بسیاری از شهرهای جهان به نصب پارک‌های جیبی می‌پردازند و آن را بهترین استراتژی برای حل بحران کمبود فضاهای شهری جهت دسترسی مردم به پوشش‌های گیاهی و زمین‌های بازی کودکان می‌دانند زیرا ایجاد آن‌ها، نسبت به احداث فضاهای سبز و زمین‌های بازی بزرگ، محدودیت‌های کمتری را پیش روی برنامه‌ریزان قرار می‌دهد.
تاریخچه پیدایش پارک‌های جیبی
پارک‌های جیبی به فضاهای سبز یا زمین‌های بازی کوچکی اشاره دارد که اغلب به تعداد زیاد در شهرها احداث می‌شود و در دسترس همه مردم قرار می‌گیرد. خاستگاه اولین پارک‌های جیبی در اروپا به پس از جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد که در آن زمان احداث این پارک‌ها بیشتر به علت کمبود منابع و نه رفع نیازهای مردم و بعد زیبایی اتفاق می‌افتاد. در واقع، تخریب بسیاری از شهرها به علت جنگ، مدیران را با کمبود منابع مالی، مواد ساختمانی و حتی نیروی کار مواجه می‌کرد و همین امر آن‌ها را هنگام بازسازی مناطق، به ایجاد فضاهای سبز بسیار کوچک سوق می‌داد.
طی دهه ۱۹۵۰، تعداد پارک‌های کوچک یا جیبی به‌طور قابل‌توجهی در سراسر جهان گسترش یافت به‌ویژه در شهرهای آمریکایی مانند نیویورک، بالتیمور و فیلادلفیا به حدی رسید که برای تمام ساکنان قابل دسترسی بود. هزینه بسیار پایین برای ایجاد این فضاهای سبز کوچک و زیبا، مردم را نیز به نصب آن‌ها در محل زندگی خود برای گذراندن اوقات فراغت و استراحت سوق می‌داد و همین امر منجر به وفور پارک‌های جیبی در مدت‌زمانی کوتاه شد.
ایجاد پارک‌های کوچک با طراحی‌های متفاوت برای افزایش رضایت کاربران
بسیاری از مدیران در شهرهای مختلف جهان با هدف افزایش نشاط شهروندان به ایجاد پارک‌های جیبی می‌پردازند که در چنین شرایطی، بهره‌گیری از زمین‌های متروکه یا غیرقابل استفاده برای توسعه شهری می‌تواند بهترین گزینه باشد. این پارک‌ها به واسطه اندازه کوچک خود اغلب برای ساکنان منطقه میزبان خود طراحی می‌شود و مانند فضاهای سبز بزرگ، کمتر جذب افراد غیرمحلی را به دنبال دارد. پارک‌های جیبی با هدف کاربری‌های متفاوت اغلب با طراحی‌های مختلف در مناطق شهری احداث می‌شود. به عنوان مثال، پارک‌های کوچکی که در مناطق تجاری احداث می‌شود، معمولاً توسط کارکنان منطقه برای گذراندن وقت استراحت یا صرف ناهار مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل، میزبان میز و صندلی‌های بی‌شمار است، این در حالی است که طراحی پارک‌های جیبی در مناطق مسکونی بیشتر با تمرکز بر نیازهای کودکان انجام می‌شود و در نتیجه، تجهیزات بازی و سرگرمی سراسر آن‌ها را فرا می‌گیرد. بدون شک، در نظر گرفتن کاربران پارک‌های جیبی هنگام طراحی بسیار حائز اهمیت است زیرا می‌تواند اثربخشی آن‌ها را در نشاط شهروندی افزایش دهد.
احداث پوشش‌های سبز در محیط‌های شهری
پارک‌های جیبی علاوه بر مزایای زیبایی و اجتماعی، فواید بسیاری برای محیط زیست دارد. گیاهان و درختان موجود در این پارک‌ها به افزایش تنوع زیستی در مناطق کمک زیادی می‌کند که این امر به سهم خود، تکامل اکوسیستم‌ها را به دنبال دارد. البته این جنبه اغلب در طراحی این فضاهای کوچک نادیده گرفته می‌شود و مدیران آن‌ها را با هدف افزایش رفاه مردم ایجاد می‌کنند، با این حال فضاهای سبز پناهگاه‌هایی امن برای بسیاری از پرندگان و حشرات به‌شمار می‌رود که به افزایش تنوع زیستی در شهرها کمک زیادی می‌کند.
افزایش گرایش شهرها به توسعه پارک‌های جیبی
در توسعه شهری امروزی، به علت کمبود زمین‌های شهری، فضاهای سبز و پارک‌ها نسبت به گذشته جایگاه کمتری در طراحی شهرها دارد و این در حالی است که دانش بشر از این فضاها به طور روزافزون، نیاز آن‌ها را به زندگی در نزدیکی چنین مکان‌هایی تقویت می‌کند. به همین دلیل، مدیران در تلاش هستند از کمترین فضاهای موجود در شهرها برای گسترش پارک‌های جیبی بهره بگیرند که در نتیجه وجود این مکان‌ها، ارزش دارایی‌های اطراف به‌طور شگفت‌انگیزی افزایش می‌یابد. سرمایه‌گذاران و صاحبان کسب‌وکاری نیز که قصد راه‌اندازی یک فعالیت را دارند، اغلب مکان‌هایی در نزدیکی فضاهای سبز و پارک‌ها را برمی‌گزینند زیرا از اثربخشی آن‌ها بر فعالیت مفید کارکنان خود آگاه هستند.
نظر شما