به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، روز جهانی مهربانی یک رویداد سالانه است که به‌منظور بزرگداشت مهربانی و همه مزایای شگفت‌انگیز آن ایجاد شده است. این روز خاص فرصتی فوق‌العاده برای ترویج مهربانی در همه اشکال ازجمله پذیرفتن تنوع نژادی و عشق‌ورزیدن به‌شمارمی‌رود. این روز هیچ‌گونه انگیزه مذهبی، تجاری یا سیاسی ندارد و تنها هدف آن تبدیل جهانی به جایی بهتر و مهربان‌تر است.
روز جهانی مهربانی زمانی متولد شد که در سیزدهم نوامبر ۱۹۹۷ مجموعه‌ای از گروه‌های بشردوستانه ضمن گرد هم آمدن به توزیع «اعلامیه مهربانی» اقدام و آن را به الگویی برای تکرار در هر سال تبدیل کردند. به این ترتیب هر ساله در روز جهانی مهربانی مردم سراسر دنیا در اقدامی مشابه بیانیه‌ای ارائه می‌دهند و با متعهد شدن به انجام یک یا چند عمل مهربانانه، این روز را با اقدامات مختلفی هم‌چون اهدای کتاب، غذا یا لباس به جامعه محلی، باز نگه داشتن درب آسانسور برای یک غریبه، تعریف و تمجید از دیگران، اشاره و پررنگ کردن ویژگی‌های مثبت اطرافیان، قرار دادن کنترل تلویزیون در اختیار شریک زندگی یا فرزندان طی عصر و مواردی از این قبیل گرامی می‌دارند.
تاریخچه روز جهانی مهربانی
بیش از دو دهه از شکل‌گیری روز جهانی مهربانی می‌گذرد و هر ساله طی آن رویدادهای زیادی برگزار می‌شود که شرکت‌کنندگان بی‌شماری را از تمام نقاط جهان به خود جذب می‌کند. این روز مملو از محبت و فعالیت‌هایی مانند گروه‌های موسیقی، کنسرت، توزیع کارت‌های مهربانی و اعمال محبت‌آمیز تصادفی است مانند پرداخت هزینه اتوبوس یا تاکسی شخصی که پول خرد ندارد، کمک به کسی در خرید وسیله‌ای که در انتخاب آن مردد است و حتی پرداخت هزینه خریدهای شخصی که خود توان پرداخت آن را ندارد.
این روز برای نخستین بار به‌عنوان روز بزرگداشت جنبش جهانی مهربانی آغاز شد که در سال ۲۰۱۹ به‌عنوان یک سازمان غیردولتی رسمی تحت قوانین سوئیس به ثبت رسید، با این حال تاریخچه آن به یک کنوانسیون مستقر در توکیو در سال ۱۹۹۷ می‌رسد که در آن مجموعه‌ای از انجمن‌ها و مؤسسات مستقر در کشورهایی از جمله تایلند، بریتانیا، استرالیا و ایالات‌متحده به‌دلیل تعهد مشترکشان به ترویج مهربانی در جامعه حضور داشتند. به‌دنبال این رویداد، موج اولیه جنبش جهانی مهربانی شکل گرفت.
بیانیه کتبی آغاز به کار این گروه با تعهد آن‌ها برای پیوستن به یکدیگر در راستای ایجاد جهانی مهربان‌تر و دلسوزتر شکل گرفت که به‌منظور دستیابی به این هدف، آن‌ها در سال ۱۹۹۸ به برگزاری افتتاحیه روز جهانی مهربانی کمک کردند. هدف از تشکیل این روز برجسته کردن کارهای خوب در جامعه با تمرکز بر قدرت مثبت و رشته مشترک مهربانی است که جوامع را به یکدیگر پیوند می‌دهد و سعی دارد با گسترش آگاهی از اهمیت مهربانی مردم سراسر جهان را با یکدیگر متحد کند.
روز جهانی مهربانی در حال حاضر یک روز غیررسمی اما شناخته شده است و امید آن می‌رود که در آینده توسط سازمان‌ملل به‌رسمیت شناخته شود و به دیگر همتایان خود ازجمله روز جهانی حقوق بشر، روز جهانی صلح و روز جهانی بهداشت بپیوندد.
چرا روز جهانی مهربانی؟
انسان همیشه فرصت فکر کردن درباره چگونه مهربان بودن با دیگران یا چگونگی نحوه نشان دادن آن را ندارد و روز جهانی مهربانی فرصتی درخشان در این زمینه به‌شمارمی‌رود. در این روز بشر می‌تواند روی نحوه به‌اشتراک‌گذاشتن مهربانی بیشتر در جهان تمرکز و مدت زمانی را برای پرورش این عادت در خود و دیگران صرف کند.
مهربانی با دیگران به‌معنای مواجهه کمتر با استرس است. بدن افرادی که همیشه مهربان هستند، ۲۳ درصد کمتر از سایرین کورتیزول (هورمون استرس) تولید می‌کند. این بدان معنا است که افرادی که مهربانی می‌کنند بسیار کندتر از هم‌سن و سال‌های خود پیر می‌شوند. این روز از سوی دیگر روز وحدت است و به‌رغم رسمی نبودن موفق شده ۲۸ کشور را فارغ از فرهنگ، ملیت یا مذهب گرد هم آورد.
علاوه بر این با توجه به آمار بالای زورگویی‌ها به‌ویژه در مدارس که تنها آمار ایالات‌متحده نشان می‌دهد، از هر چهار کودک یکی از آن‌ها به‌طور منظم در مدرسه با قلدری دیگران مواجه می‌شود، روز جهانی مهربانی می‌تواند بهانه‌ای برای تربیت کودکان شجاع و مهربان باشد که نه تنها در برابر ستم و زورگویی دیگران سر خم نمی‌کنند بلکه از آسیب دیدن دیگران نیز جلوگیری می‌کنند. این کودکان در آینده به انسان‌هایی فوق‌العاده تبدیل خواهند شد که قرار است جهان را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنند.
روند روز جهانی مهربانی به این صورت است که در آن هر فرد به طور تصادفی سه یا پنج عمل مهربانانه در قبال دیگران انجام می‌دهد. اعمال مهربانانه نیازی به هزینه ندارد و دامنه آن‌ها از تعریف کردن از یک غریبه، لبخند زدن به یک رهگذر، دادن جای خود در وسایل حمل‌ونقل عمومی به دیگران، کمک به عبور فردی از خیابان، در آغوش گرفتن صمیمانه فردی که نیازمند محبت است، نوشتن پیامی محبت‌آمیز برای دیگران تا بخشیدن هدایای کوچک و تقسیم خوراکی با دوست خود متغیر است.
اعمال محبت‌آمیز تصادفی یکی از بهترین راه‌ها برای گسترش امید و شادی در اطراف است. ارتباطات و مهربانی دست‌به‌دست هم می‌دهد و هر چند ممکن است موجب برانگیخته شدن احساس تعجب در برخی از افراد شود، با توجه به مسری بودن حس خوب و مهربانی، همین افراد نیز در کنار سایرین، به‌طور خودآگاه یا ناخودآگاه، به زنجیره مهربانی می‌پیوندند و مسیر را ادامه می‌دهند.
نظر شما