به گزارش خبرنگار ایمنا، جلال مقامی دوم مردادماه ۱۳۲۰ در تهران و در خانوادهای اهل کاشان متولد شد. فعالیت هنری را از سنین نوجوانی با بازی در تئاتر آغاز کرد و سپس به تشویق حیدر صارمی از سال ۱۳۳۷ وارد عرصه دوبلاژ شد.
وی استاد خود در دوبله را هوشنگ لطیفپور معرفی میکند و در سالهای طلایی دوبلاژ، در فیلمهای دوبله شده به مدیریت علی کسمایی، محمدعلی زرندی، عطاالله کاملی، ایرج دوستدار، احمد رسولزاده، سعید شرافت و ابوالحسن تهامی گویندگی کرد.
وی گویندگی بهجای بسیاری از جوانهای نقش اول سینما مانند رابرت ردفورد (بروبیکر، بوچ کسیدی و ساندنس کید، پابرهنه در پارک، تعقیب، سه روز کندور، نیش، همه مردان رئیسجمهور)، عمر شریف (بالاتر از معجزه، بانوی مسخره، جاگرنات، دکتر ژیواگو، رولز-رویس زرد، شب ژنرالها، طلای مَکِنا، لورنس عربستان)، وارن بیتی (بانی و کلاید، شکوه علفزار)، مونتگومری کلیفت (از اینجا تا ابدیت، اعتراف میکنم، رود وحشی)، ژان-پل بلموندو (آلپاگور، بورسالینو)، داستین هافمن (فارغالتحصیل، کابوی نیمهشب)، ریچارد چمبرلین (آسمانخراش جهنمی، در تلاطم زندگی)، آرتور کندی (باغوحش شیشهای، ساعات ناامیدی)، آلن بیتس (دور از اجتماع خشمگین، زوربای یونانی)، مارچلو ماسترویانی (ارثیهٔ فامیلی)، پاتریک مکگوهان (ایستگاه قطبی زبرا)، جان کاساوتیس (بچه رزماری)، جورج ماهاریس (برادر علیه برادر)، لسلی هاوارد (بربادرفته)، آل پاچینو (پدرخوانده)، رابرت واگنر (پلنگ صورتی)، ریچارد هریس (توپهای ناوارون)، مل فرر (جنگ و صلح)، جان فینچ (جنون)، جرج سیگال (چه کسی از ویرجینیا وولف میترسد؟)، جرج چاکریس (داستان وست ساید)، کلینت ایستوود (دو قاطر برای خواهر سارا)، جان درک (ده فرمان)، مارتین بالسام (روانی)، ریکی نلسون (ریو براوو)، آلن دلون (زمانی که دزد بودم)، ادموند اوبرایان (ژولیوس سزار)، اسپنسر تریسی (شهر پسران)، کلیف رابرتسون (ظرف عسل)، اسکار ورنر (فارنهایت ۴۵۱)، جیمز گارنر (فرار بزرگ)، جیمز کاگنی (فرشتگان آلودهصورت)، جیمز فرنسیسکس (گربه نُهدم)، مایکل کین (مردی که میخواست سلطان باشد)، تونی کرتیس (وایکینگها)، آلبرتو سوردی (وداع با اسلحه)، جرج همیلتون، تایرون پاور، سیدنی پوآتیه، استیو مککوئین، گری کوپر، دانا اندروز، هامفری بوگارت، استیفن بوید، پیتر اوتول، ژان-لویی ترنتینیان، تری توماس، راجندرا کومار، جواد قائممقامی، فرامرز قریبیان (غزل)، مسعود اسداللهی (طلاق)، نویل جیسون (محمد رسولالله) را بر عهده داشتهاست.
مقامی از سال ۱۳۴۴ در فیلمهای سینمایی به ایفای نقش پرداخت و مدیریت دوبلاژ را از سال ۱۳۴۵ آغاز کرد.
وی همسر رفعت هاشمپور، دوبلور پیشکسوت سینما و تلویزیون، و همچنین دایی شراره حضرتی، دوبلور، بود.
وی در سالهای بعد از انقلاب، قبل از اینکه صدای سر صحنه در سینمای ایران باب شود، بهجای سعید راد (مرز)، فرامرز قریبیان (آوار)، مجید مظفری (تیغ و ابریشم، کشتی آنجلیکا)، پرویز پرستویی (شکار)، اصغر همت (هزاردستان)، صحبت کردهاست و اجرای برنامهٔ «دیدنیها» به تهیهکنندگی غلامحسین میرزاده را بر عهده داشتهاست. پخش این برنامه تلویزیونی از سال ۱۳۶۲ آغاز شد و به مدت ۱۲ سال ادامه یافت. این برنامه در آن سالها که با دوران جنگ هشتساله همزمان بود، روزهای یکشنبه از شبکه دو پخش میشد و با اجرای جلال مقامی به یکی از محبوبترین برنامههای تلویزیونی در ایران تبدیل شد.
مقامی در دهه شصت، مدیریت دوبلاژ مجموعهٔ تلویزیونی «مارکو پولو» را بر عهده داشتهاست. او در دوبله مجموعه تلویزیونی «لبه تاریکی» بهجای شخصیت رونالد ران کریون یکی از بهیادماندنیترین گویندگیهای خود را به یادگار گذاشته است.
همچنین در دهه هفتاد در مجموعههای تلویزیونی «ارتش سری» (برانت)، «پوآرو» (هستینگز)، «خانوادهٔ رابینسون» (رابینسون)، «شهر مرزی» (جک)، «هشدار برای کبرا ۱۱» (سمیر)، «مزد ترس» (عبدالرضا اکبری)، «پدرسالار» (خسرو شجاعزاده) حرف زدهاست.
وی در دهه هشتاد، بهعنوان گوینده ثابت رابین ویلیامز شناخته میشد و در فیلمهای متعددی (انجمن شاعران مرده، خانم داوتفایر، جومانجی، هملت، ویل هانتینگ خوب، مرد دویستساله، بیخوابی) بهجای این بازیگر گویندگی کرده است.
این دوبلور مطرح، پانزدهم آذر ۱۳۹۳، قبل از اینکه در رادیو البرز سرکارش حاضر شود و برنامهٔ «شنیدنیها» را اجرا کند، دچار سکتهٔ مغزی و اختلال تکلم شد. اگرچه وی نسبت به روزهای اول بروز عارضه، حالش بهتر شد، اما بر اثر آن سکته مغزی خفیف که از سر گذراند، صدایش تغییر کرد و تکلم برایش کمی دشوار شده بود.
وی در روز جمعه چهاردهم شهریور ۱۳۹۳، در منزل مسکونیاش در مهرشهر کرج دچار حادثه شد و از ناحیه پهلو آسیب دید.
مقامی در چند سال اخیر، به دلیل شرایط جسمانی، به ندرت در دوبله فعالیت داشت.
سرانجام وی امروز عصر_پنجشنبه پنجم آبان_ پس از مدتها بیماری ناشی از کهولت سن، بر اثر ایست قلبی درگذشت.
نظر شما